Υπάρχει κάτι που αποτελεί για εκείνον μουσική πρόκληση; Σαν δάσκαλος, τι μηνύματα θα ήθελε να περάσει στα νέα παιδιά που κάνουν τα πρώτα τους βήματα; Ποια συμβουλή θα έδινε σε εκείνα και ποια στο νεότερο εαυτό του; Υπήρξε κάποιος συνθέτης στην πορεία της ζωής του που τον επηρέασε και αποτέλεσε πρότυπο για εκείνον; Τι είναι για εκείνον η μουσική και τι τον αποφορτίζει; Τι κάνει πριν από μια σημαντική απόφαση ή ένα σημαντικό γεγονός και πόσο εύκολο είναι να βρει κανείς την ισορροπία ανάμεσα στην προσωπική και την επαγγελματική του ζωή; Ο μαέστρος και συνθέτης, Θοδωρής Λεμπέσης, απαντά στις ερωτήσεις μας.
Υπάρχει κάτι που αποτελεί για εσάς μουσική πρόκληση;
Η μουσική για τον καθένα από εμάς είναι μια καθημερινή πρόκληση. Θα μπορούσα να πω ότι εγώ προσωπικά καθημερινά σκέφτομαι πώς θα διαχειριστώ την ιδέα μου μέσα από τη μουσική. Περισσότερο το αντιλαμβάνομαι ως ένα καθημερινό γεγονός, μια αναζήτηση ιδεών και ενός στόχου και λιγότερο ως μία πρόκληση. Ίσως γιατί οι στόχοι που βάζω δεν γίνονται ως ένας στόχος αποτελέσματος, αλλά περισσότερο ως ένας καλλιτεχνικός στόχος διαδρομής ζωής και ίσως και ενός όμορφου αποτελέσματος. Έτσι λοιπόν θα έλεγα πως δημιουργώ στόχους μέσα από ιδέες δικές μου ή και συνεργατών και απολαμβάνω το ταξίδι μέχρι την υλοποίησή της δημιουργίας και της παρουσίασης του έργου.
Πέρα από μαέστρος και συνθέτης, είστε και δάσκαλος. Τι μηνύματα θα θέλατε να περάσετε στα νέα παιδιά που κάνουν τα πρώτα τους βήματα;
Η ιδιότητα του Δασκάλου νομίζω ότι είναι η δυσκολότερη. Η διαπαιδαγώγηση του κάθε νέου μουσικού είναι ένα σπουδαίο λειτούργημα που τα εφόδια του κάθε Δασκάλου δεν είναι μόνο αυτό καθεαυτό το αντικείμενο διδασκαλίας, αλλά και ένα σύνολο πολλών άλλων δυνατοτήτων που πρέπει να έχει ώστε η προσέγγιση της μουσικής στα νέα παιδιά να είναι όσο το δυνατό πιο ολοκληρωμένη. Έχω συνεργαστεί με πολλά νεανικά σύνολα και αυτό που κατάλαβα και το καταθέτω ως πρόταση προς τους νέους που θέλουν να ασχοληθούν με τη μουσική είναι η αγάπη, η υπομονή και επιμονή που χρειάζεται αυτός ο όμορφος δρόμος της μουσικής.
Ποια συμβουλή θα δίνατε σε εκείνα και ποια στο νεότερο εαυτό σας;
Ξέρετε, εγώ πιστεύω ότι η νέα γενιά, αυτή η νέα γενιά που μπορεί να λάμψει στο μέλλον έχει περισσότερο την ανάγκη της υποστήριξης μας, να είμαστε δίπλα στις επιθυμίες της και τις ανάγκες της, να υποστηρίζουμε τα όνειρά της και πολύ λιγότερο από τις δικές μας συμβουλές. Είναι μία γενιά που ενημερώνεται, ψάχνει το καινούργιο σε έναν πολύ δύσκολο κόσμο, καλείται να πάρει αποφάσεις πολύ γρήγορα στη ζωή της έχοντας το τρομερό άγχος του ανταγωνισμού και του συναγωνισμού.
Είχα την τύχη να έχω δύο γονείς που υποστήριξαν τα όνειρά μου, προερχόμενος από μία μικρή πόλη, όπως είναι το Λαύριο. Αισθανόμουν πάντα ένα δίχτυ ασφαλείας και υποστήριξης σε αυτό που αγαπούσα. Το αποτέλεσμα λοιπόν είναι να πιστεύουν στα όνειρά τους και να παλεύουν για αυτά. Νομίζω ότι αυτό έκανα και εγώ στη μικρότερη μου ηλικία.
Υπήρξε κάποιος συνθέτης στην πορεία της ζωής σας που σας επηρέασε και αποτέλεσε πρότυπο για εσάς;
Με έχουν επηρεάσει μία πλειάδα καλλιτεχνών από τον χώρο της μουσικής από διαφορετικές περιόδους. Ξέρετε, δεν πιστεύω στα πρότυπα με την έννοια της μίμησης. Πιστεύω πολύ στο να ανακαλύπτεις αυτό για το οποίο σου αρέσει κάποιος, να μπορείς να το μελετάς και στη συνέχεια να δημιουργείς το δικό σου δρόμο.
Έτσι, θα έλεγα ότι από τους δασκάλους μου στη μουσική μέχρι και τους πολύ μεγάλους συνθέτες, όλοι υπήρξαν εφόδια ζωής για να περπατήσω και εγώ στον δικό μου κόσμο της μουσικής.
Έχετε επιμεληθεί και ενορχηστρώσει την μουσική παράσταση «Τα άνθη της καταστροφής», η οποία πραγματοποιείται με αφορμή τα 100 χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή και στην οποία ζωντανεύουν οι «μνήμες» των Μικρασιατών. Θέλετε να μας μιλήσετε λίγο για αυτό;
“Τα Άνθη της Καταστροφής “είναι μία μουσική παράσταση φόρος τιμής στη Μικρασιατική Καταστροφή. Κινείται ανάμεσα στη μουσική και τον λόγο μ’ έναν υπέροχο τραγουδιστή τον Γιάννη Διονυσίου και δύο θαυμάσιους ηθοποιούς, τη Δανάη Λουκάκη και το Σόλων Τσούνης.
Η ιδέα μου ήταν, ούτε να στηριχτούμε και να περιγράφουμε την ευοίωνη Σμύρνη την περίοδο της καταστροφής ή τον ερχομό των ανθρώπων στην Ελλάδα, αλλά να αναδείξουμε τα τραγούδια και τις μουσικές της κάθε περιόδου.
Έτσι από το σύνολο των τραγουδιών η Ευγενία Μαραγκού δημιούργησε ένα υπέροχο κείμενο που συνεπικουρεί ως ενιαίο και αδιαίρετο έργο μέσα στις μουσικές. Εγώ προσπάθησα να ακουμπήσω ενορχηστρωτικά πιστεύοντας σε μία νέα πρόταση ηχοχρωμάτων ανάμεσα στους κλασικούς και παραδοσιακούς μουσικούς με πολύ όμως σεβασμό στην ιστορία αυτών.
Τι είναι για εσάς η μουσική;
Τι είναι η μουσική για μένα; Μάλλον η συνάντησή μου με δύο καπάκια της κατσαρόλας της μητέρας μου, βαροντας τα όταν περνούσε η φιλαρμονική έξω από το σπίτι μας. Αυτή ήταν η πρώτη συνάντηση με τη μουσική και στη συνέχεια η επιθυμία του πατέρα μου στη νεοσύστατη φιλαρμονική του Λαυρίου να συμμετάσχω, να παρακολουθήσω μαθήματα και εγώ ως μουσικός.
Η αλήθεια λοιπόν είναι ότι αυτή η τυχαία στιγμή έγινε τρόπος ζωής που ως τρόπος ζωής περικλείει όλα τα συναισθήματα που λαμβάνουμε ως άνθρωποι.
Πέρα από τη μουσική, υπάρχει κάτι που σας αποφορτίζει;
Έχω την τρομερή τύχη να είμαι γονιός και μάλιστα ο γιος μου να μελετάει μουσική και πλέον να συνυπάρχουμε και στη μουσική.
Πέρα λοιπόν από τις στιγμές οικογενειακής ευτυχίας, πρόσφατα αποφάσισα το μεγαλύτερο χρόνο μου να τον περνάω στην πατρίδα μου το Λαύριο και όχι πλέον στην Αθήνα.
Σε αυτή την μικρή πόλη που γεννήθηκα και πάντα με γοητεύει προσπαθώ να θυμηθώ στον ελεύθερο χρόνο μου να κάνω ό,τι έκανα παιδί, να πάω στη θάλασσα, να περπατήσω, να δω παιδικούς φίλους μου.
Τι κάνετε πριν από μια σημαντική απόφαση ή ένα σημαντικό γεγονός;
Αν η σημαντική απόφαση ή ένα σημαντικό γεγονός έχει να κάνει με τη μουσική και τη δουλειά μου δεν είναι μία στιγμή, είναι μια καθημερινή διαδικασία σκέψεων και ιδεών που κάποια στιγμή ωριμάζουν, βρίσκουν κατάλληλο έδαφος, συνεργάτες και ξεκινούν το ταξίδι της πραγματοποίησης.
Ξέρετε, εγώ πιστεύω πολύ στη δουλειά, στις σωστές επιλογές, στους ανθρώπους. Ετσι πολλαπλασιάζεις τις πιθανότητες να μπορείς να πραγματοποιείς τις ιδέες σου.
Είναι εύκολο να βρει κανείς την ισορροπία ανάμεσα στην προσωπική και την επαγγελματική ζωή; Εσείς τι κάνετε για αυτό;
Νομίζω ότι το ζητούμενο για όλους μας είναι η ισορροπία της επαγγελματικής και προσωπικής ζωής μας, ειδικά στις μέρες μας αυτό έχει αναδειχθεί ακόμα περισσότερο.
Στον δικό μας χώρο της μουσικής και γενικότερα του πολιτισμού ήταν πάντα μεγαλύτερη η ανάγκη για τον καθένα μας, γιατί κακά τα ψέματα αφιερώνουμε πάρα πολύ χρόνο ακόμα και από την προσωπική ζωή. Η επιτυχία, η αποτυχία βρίσκονται πάρα πολύ κοντά πολλές φορές δεν τις διακρίνουμε, υποβόσκουν πάντα αισθήματα όπως ανεκπλήρωτες ιδέες, η αποδοχή μας στο χώρο μας και στον κόσμο και γενικά θα έλεγα ότι υπάρχει ένα είδους ανασφάλειας σε όλα αυτά.
Πρέπει κάποιος καθημερινά να τα δουλεύει όλα αυτά και κυρίως να τα τοποθετεί στη σωστή τους διάσταση μέσα στη ζωή του.
Όπως σας είπα και πριν λίγο η ισορροπία μου βρίσκεται στο ότι είμαι γονιός και στο ότι αποφάσισα να ζω μεγάλα διαστήματα σε μία πόλη περισσότερο ανθρώπινη.
Πώς διαχειρίζεστε μια κακή μέρα;
Με ψυχραιμία πλέον. Υπάρχουν καλές μέρες και υπάρχουν λιγότερο καλές μέρες. Τις λιγότερο καλές ημέρες δεν ξέρω να τις διαχειρίζομαι καλά, αυτή είναι η αλήθεια. Άλλοτε εγκαταλείπω προσωρινά, άλλοτε επιμένω ακόμα περισσότερο.
Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποια μαγική συνταγή. Νομίζω πως στο χρόνο βλέπουμε αν πραγματικά ήταν μια δύσκολη ημέρα ή απλά μας έμαθε κάτι τελικά.
Τι σημαίνει για εσάς ευεξία και ευημερία και ποιος είναι ο Thrive στόχος σας;
Η καθημερινότητά μου περικλείει πολλές ώρες προσωπικής δουλειάς, προβών συναντήσεων και ταξιδίων. Ξέρετε είναι μία πολύ όμορφη δουλειά που ενσωματώνει μια ένταση και πίεση. Όπως σας προανέφερα την πρώτη αλλαγή την πραγματοποίησα. Διαμένω μεγάλα διαστήματα εκτός της Αθήνας, αυτό από μόνο του συνιστά μία καλύτερη ποιότητα ζωής και τη συστήνω σε όσους μπορούν.
