Γνωρίζονται από παιδιά. Την ημέρα του γάμου τους, ένα ατύχημα θα άλλαζε τη ζωή και των δυο τους. Μετά από μία βουτιά στην πισίνα, ο Νίκος χτύπησε στον αυχένα και σήμερα είναι χρήστης αμαξιδίου. Λίγους μήνες αργότερα αποφάσισαν με την Ανθή να φτιάξουν το δικό τους κανάλι στο Youtube, μέσα από το οποίο θέλουν να βοηθήσουν όλους όσοι αντιμετωπίζουν μία παρόμοια κατάσταση με την δική τους. Οι δυο τους μας θυμίζουν ότι η ζωή είναι οι επιλογές μας. Και πως πρέπει όλοι να είμαστε χαρούμενοι με την κάθε μας επιλογή σε κάθε τομέα. Γιατί το παραμύθι του καθενός είναι μία προσωπική υπόθεση.
Αρχικά θέλω να μας πείτε πώς γνωριστήκατε και πόσα χρόνια είστε μαζί.
Νίκος: Πάει πολλά χρόνια αυτή η βαλίτσα. Με την Άνθη γνωριστήκαμε στην έκτη Δημοτικού – μία ημέρα μέσα στο καταχείμωνο. Δεν είχε συμβεί τίποτα μεταξύ μας μέχρι το δεύτερο έτος του Πανεπιστημίου, όταν δηλαδή ήμασταν 20 χρονών. Φέτος κλείνουμε 10 χρόνια μαζί.
Ανθή: Είχαμε βγει στο Γκάζι μαζί με την κουμπάρα μας και κάναμε διάφορες ερωτήσεις ο ένας στον άλλον. Λέγαμε για πράγματα που έχουμε μετανιώσει στη ζωή μας, για όσα δεν έχουμε κάνει ή για πράγματα που κάναμε και θέλουμε να αλλάξουμε. Τότε ο Νίκος είπε “εγώ το μόνο που μετανιώνω είναι που δεν ήμουν μαζί σου στο Γυμνάσιο”. Εγώ έπαθα σοκ και εκείνος σηκώθηκε κι έφυγε! Από την επόμενη ημέρα το βράδυ, είμαστε μαζί. Και τον Οκτώβριο – όπως είπε και ο Νίκος – κλείνουμε 10 χρόνια μαζί.
Ποιο είναι το δικό σας «μυστικό» στη μεταξύ σας σχέση και ποιο πιστεύετε ότι πρέπει να είναι γενικά σε κάθε σχέση;
Νίκος: Δεν υπάρχει μυστικό. Είναι πολύ απλά τα πράγματα. Το μυστικό είναι πως μαθαίνεις κατά την διάρκεια της σχέσης. Μαθαίνεις τον άλλον, βλέπεις τα καλά του, αλλά και τα στραβά του. Είναι σημαντικό να δίνεις “χώρο” στον άλλον, αλλά το πιο σημαντικό από όλα είναι η ειλικρίνεια και το να μπορείς να μιλήσεις ανοιχτά μαζί του, να ξεκαθαρίσεις κάποια πράγματα από την αρχή. Η σχέση θα πρέπει να έχει γερά θεμέλια.
Ανθή: Εμείς είχαμε την χαρά να μεγαλώνουμε μαζί και να είμαστε και στο ίδιο μήκος κύματος. Ίσως ακούγεται πολύ τετριμμένο, αλλά από την πρώτη στιγμή ξέραμε ότι θα είμαστε μαζί για πολύ καιρό, χωρίς καν να το πει ο ένας στον άλλον. Το ξέραμε μέσα μας.
Ήμασταν μόνο μερικούς μήνες μαζί και είχαμε πάει ταξίδι στην Ιταλία. Και στην Fontana di Trevi, ο Νίκος είχε σκεφτεί ότι εκεί θα μου κάνει πρόταση γάμου – μου το είπε πολλά χρόνια αργότερα. Κάθε σχέση είναι ιδιαίτερη και την καθορίζει το ζευγάρι. Είναι πολύ σημαντικό ο ένας να σέβεται τα θέλω του άλλου, να προσπαθεί να του βγάλει τον καλύτερό του εαυτό. Προσωπικά αισθάνομαι ότι είμαι καλύτερος άνθρωπος από τότε που γνώρισα το Νίκο και θεωρώ ότι μπορεί να πει το ίδιο και εκείνος. Μπορεί ο καθένας να αισθάνεται ξεχωριστά δυνατός, αλλά μαζί είμαστε ακόμα πιο δυνατοί. Για εμένα αυτό είναι το μυστικό. Το να προσπαθείς να είσαι με τον άλλον μία γροθιά. Έτσι μπορείτε μετά να αντιμετωπίσετε τα πάντα. Αυτό αισθάνομαι όταν είμαι με το Νίκο – ότι μπορώ να αντιμετωπίσω τα πάντα.
Είναι σημαντικό να δίνεις “χώρο” στον άλλον, αλλά το πιο σημαντικό από όλα είναι η ειλικρίνεια και το να μπορείς να μιλήσεις ανοιχτά μαζί του.
Είπατε ότι είναι σημαντικό να μπορείς να μιλήσεις ανοιχτά με τον άλλον. Πόσο εύκολη πιστεύετε ότι είναι η ουσιαστική επικοινωνία στις ημέρες μας;
Καταρχάς η επικοινωνία έχει αλλάξει σήμερα λόγω της τεχνολογίας και όλων των εργαλείων που σου προσφέρει. Πλέον μπορείς να επικοινωνήσεις με κάποιον χωρίς να καν να είστε στο ίδιο μέρος. Αυτό είναι και καλό και κακό. Έχει χαθεί λίγο αυτή η αίσθηση του να “νιώθεις πεταλούδες στο στομάχι” όταν βλέπεις κάποιον και βγαίνεις μαζί του ραντεβού. Τώρα όλοι είμαστε ανοιχτά χαρτιά και ο κόσμος ανοίγεται και διαφορετικά όταν δεν τον βλέπεις. 10 χρόνια πριν ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα. Ωστόσο, μπορεί να υπάρχει ουσιαστική επικοινωνία και σήμερα, γιατί πέρα από την κοινωνία, εξελίσσονται και οι ίδιοι οι άνθρωποι, επομένως προσαρμόζονται σε αυτό.
Από την ημέρα του γάμου σας, η ζωή σας άλλαξε. Πώς αποφασίσατε να φτιάξετε το δικό σας κανάλι στο Youtube και ποιος ήταν ο στόχος σας;
Νίκος: Όπως κάθε ζευγάρι, έτσι και εμείς ξέραμε ότι από την ημέρα που θα παντρευτούμε, θα αλλάξει η ζωή μας. Φυσικά δεν περιμέναμε αυτό που έγινε. Την ημέρα του γάμου μας, έγινε ένα ατύχημα που άλλαξε τη ζωή και των δυο μας. Από εκεί προέκυψε το κανάλι στο Youtube – αν δεν είχε προκύψει το ατύχημα δεν θα γινόταν ποτέ αυτό το κανάλι.
Ανθή: Ο Νίκος έκανε μία βουτιά στην πισίνα, χτύπησε στον αυχένα και αυτή τη στιγμή είναι χρήστης αμαξιδίου. Είδαμε ότι δεν υπήρχε ένα παρόμοιο κανάλι στο Youtube.
Νίκος: Όταν ήμουν στο κέντρο αποκατάστασης, αποφασίσαμε από κοινού να δημιουργήσουμε το δικό μας κανάλι, αρχικά για εμάς για να έχουμε κάτι σαν διαδικτυακό ημερολόγιο και στη συνέχεια για όλους εκείνους που αντιμετωπίζουν παρόμοιες καταστάσεις με την δική μας. Όταν γίνεται ένα τέτοιο ατύχημα σου αλλάζει 360 μοίρες τη ζωή σου και εσύ καλείσαι να μαζέψεις τα απομεινάρια σου.
Ανθή: Θέλαμε να βοηθήσουμε κάποιον να αποφύγει όλο αυτό το στάδιο της άγνοιας που ζήσαμε εμείς και που δεν ξέραμε τι μας γινόταν. Επειδή λοιπόν ζούμε σε μία εποχή που όλα είναι visual, δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος από το να μπορεί κάποιος να βλέπει κάτι μέσα από ένα βίντεο.
Νίκος: Άλλαξε η ζωή μας και το δυνατό μας στοιχείο είναι ότι όλο αυτό το αντιμετωπίσαμε μαζί σε κάθε στάδιο της αποκατάστασης και της καθημερινότητάς μας. Ήμαστε και είμαστε μία γροθιά και πιστεύω αυτό συντέλεσε για να γίνει όλο αυτό. Είχαμε και πολύ γερά θεμέλια – ήμασταν αρκετό καιρό μαζί, ήξερε ο ένας τον άλλον και η Άνθη ήξερε πως δεν θα το έβαζα κάτω.
Ανθή: Ήξερα πως ήταν ο ίδιος άνθρωπος. Όπως ήταν και πριν το ατύχημα, είναι και τώρα. Και όλο αυτό ήταν κάτι που δεν υπήρχε στο Youtube – ειδικά στο ελληνικό Youtube. Ένα ζευγάρι, δηλαδή, με τον έναν από τους δύο στο αμαξίδιο.
Είναι πολύ σημαντικό ο ένας να σέβεται τα θέλω του άλλου, να προσπαθεί να του βγάλει τον καλύτερό του εαυτό.
Το “Rolling ever after” πώς προέκυψε;
Προέκυψε από το happily ever after – “έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα”. Γιατί το παραμύθι μας συνεχίζεται.
Έχετε λάβει μηνύματα, στα οποία σας γράφουν ότι μέσα από τα βίντεο έχετε βοηθήσει κάποιους άλλους ανθρώπους;
Νίκος: Δεν το περιμέναμε, αλλά ναι. Μας στέλνουν μηνύματα ή μας παίρνουν τηλέφωνα άτομα που βιώνουν παρόμοιες καταστάσεις – είτε τα ίδια είτε συγγενείς τους. Ο καθένας το αντιμετωπίζει διαφορετικά και πιστεύω ότι ο κόσμος ταυτίζεται και με εμένα και με την Ανθή.
Ανθή: Είμαστε πολύ χαρούμενοι που μπορούμε να προσφέρουμε. Ο Νίκος και μέσω της κολύμβησης γνωρίζει άτομα που τον φέρνουν σε επαφή με άλλα άτομα και μέσα από αυτό τα ταξίδι, έχουμε την χαρά να έχουμε γνωρίσει πολλούς ανθρώπους που ενδεχομένως δεν θα γνωρίζαμε, αν δεν είχε συμβεί αυτό. Είμαστε πραγματικά ευγνώμονες που τους έχουμε γνωρίσει. Τι καλύτερο από το να μπορείς να βοηθήσεις κάποιον ουσιαστικά; Ακόμα και αν του πεις κάτι μικρό που μπορεί να του αλλάξει την κοσμοθεωρία του.
Νίκος: Πιστεύω ότι όλο αυτό το κάνουμε γιατί εμείς το είχαμε ανάγκη εκείνη την εποχή και δεν το είχαμε από κανέναν αυτό. Είχαμε ανάγκη να μιλήσουμε με κάποιον που περνούσε το ίδιο, που δεν θα μας έκρινε και θα μας καταλάβαινε.
Ανθή: Γενικά είμαστε ένα ζευγάρι που μας αρέσει να περνάμε καλά και αυτό πιστεύω βγαίνει προς τα έξω. Και νομίζω αυτό είναι κάτι που αρέσει στον κόσμο να βλέπει, είτε ανήκει στον κόσμο της αναπηρίας, είτε όχι. Νομίζω ότι αυτό το κανάλι έχει ανοίξει ακόμα περισσότερο τους ορίζοντες μας.
Υπάρχουν στιγμές που επικρατούν αρνητικά συναισθήματα; Αν ναι, πώς τα διαχειρίζεστε;
Νίκος: Στην αρχή επικρατούσαν περισσότερο τα αρνητικά συναισθήματα και είναι απολύτως φυσιολογικό αυτό, αν σκεφτεί κανείς αυτό που μας συνέβη. Δεν κρυφτήκαμε ούτε φοβηθήκαμε να τα δείξουμε. Και αυτό ήταν πιστεύω που μας βοήθησε να τα διαχειριστούμε. Δηλαδή συνέβη αυτό, θα το αντιμετωπίσουμε και ξέρουμε πως θα έχουμε και καλές και κακές ημέρες.
Ανθή: Είναι πολύ σημαντικό να αποδέχεσαι και τις κακές σου στιγμές. Εμείς έτσι τα καταφέραμε. Όταν έπεφτε ο ένας, τον σήκωνε ο άλλος.
Αφιερώνετε χρόνο ο καθένας χωριστά στον εαυτό του;
Νίκος: Φυσικά και έχει χρόνο ο καθένας μας για τον εαυτό του, αλλά ανήκουμε στην κατηγορία των ζευγαριών που όταν κάνουν κάτι μαζί το κάνουν καλύτερα.
Ανθή: Προσπαθούμε ό,τι κάνει ο καθένας χωριστά, να συνδυάζεται με κάτι που κάνει ο άλλος. Φυσικά ο καθένας έχει τα δικά του ενδιαφέροντα, αλλά περνάμε πολύ όμορφα μαζί και το βασικό είναι ότι ο ένας σέβεται τα ενδιαφέροντα του άλλου. Νομίζω ότι μετά από τόσα χρόνια που είμαστε μαζί, κάτι που αρέσει σε εμένα, ασυναίσθητα αρέσει και στο Νίκο και το αντίστροφο.
Είναι πολύ σημαντικό να αποδέχεσαι και τις κακές σου στιγμές. Εμείς έτσι τα καταφέραμε. Όταν έπεφτε ο ένας, τον σήκωνε ο άλλος.
Νίκο, όπως είπε και η Ανθή, ασχολείσαι με την κολύμβηση. Μάλιστα διάβασα σε συνέντευξή σου πως ο μεγάλος σου στόχος είναι οι Παραολυμπιακοί Αγώνες στο Παρίσι το 2024. Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με αυτό το άθλημα; Πιστεύεις ότι τα εμπόδια είναι για να τα ξεπερνάμε;
Ο δεύτερος μεγάλος μου έρωτας – εκείνος με την κολύμβηση – ξεκίνησε 10 μήνες μετά το ατύχημα. Ήμουν στην Κομοτηνή και με παρότρυνε να μπω στην πισίνα ο παραολυμπιονίκης Άλεξ Ταξιλδάρης. Τα συναισθήματά μου ήταν ανάμεικτα τότε, επειδή το ατύχημά μου ήταν μέσα στο νερό, ίσως κάποιοι πίστευαν ότι θα μου μείνει ψυχολογικό. Σαν χαρακτήρας όμως θέλω να πηγαίνω λίγο κόντρα σε όλα, και έτσι με το που τον είδα να βουτάει στην πισίνα, λέω θα βουτήξω κι εγώ. Από την πρώτη στιγμή που έπεσα στην πισίνα ένιωσα ότι αφιερώνω χρόνο στον εαυτό μου. Όταν μπαίνω στο νερό, νιώθω ελεύθερος και ότι – καλώς ή καλώς – μετά το ατύχημα κάτι καινούργιο ξεκίνησε στις ζωές μας, μία ευκαιρία που δεν θα μπορούσα να δω πριν το ατύχημα.
Ο στόχος μας, ναι, είναι να πάμε στο Παρίσι – πέρσι είχα συμμετάσχει στο πανελλήνιο πρωτάθλημα όπου βγήκα δεύτερος. Αυτή ήταν η αρχή. Τώρα περιμένω να συμμετάσχω σε ένα πανευρωπαϊκό τουρνουά στο εξωτερικό, οπότε σκαλί σκαλί ανεβαίνουμε. Μαθαίνει και η Ανθή γαλλικά και μαζί προετοιμαζόμαστε για μία καινούργια εμπειρία. Το πρώτο συναίσθημα όταν μπήκα στην πισίνα και είδα όλες αυτές τις άδειες θέσεις στην κερκίδα, μου δημιουργήθηκε μία επιθυμία: να δω την Ανθή να πανηγυρίζει στις εξέδρες και αυτό θέλω να το κάνω εικόνα και να το ζήσω.
Επομένως ναι, τα εμπόδια είναι για να ξεπερνιούνται. Ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και θα κληθεί να αντιμετωπίσει διαφορετικές συγκυρίες. Ο στόχος μας όμως είναι να ξεπερνάμε τα εμπόδια και να πηγαίνουμε παρακάτω.
Ανθή, πώς διαχειρίζεσαι μία δύσκολη ημέρα και τι σε αποφορτίζει;
Γενικά είμαι άνθρωπος με έντονα συναισθήματα και έντονες αντιδράσεις. Όταν χαίρομαι, χαίρομαι πολύ και όταν λυπάμαι, λυπάμαι πολύ. Είμαι αισιόδοξη και γεμάτη ενέργεια. Δεν υπάρχουν πολλές στιγμές που δεν είμαι καλά. Υπάρχουν όμως και αυτές. Τις αποδέχομαι, έχω μάθει να λέω δεν πειράζει και να κάνω πράγματα που μου αρέσουν. Περνάω χρόνο με τον εαυτό μου, που πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό όταν αισθάνεσαι έτσι. Θα κάνω καραόκε, θα εκτονωθώ, θα κάνω ένα ζεστό μπάνιο, θα περιποιηθώ τον εαυτό μου, θα πάρω μία φίλη μου ή έναν φίλο μου τηλέφωνο ή θα συζητήσω με το Νίκο για το πώς αισθάνομαι και θα το συζητήσουμε. Είναι πολύ σημαντικό όταν δεν είσαι καλά να το λες και να το μεταφέρεις στον άλλον. Εγώ έτσι καταφέρνω να το ξεπερνάω. Και αν κάποιος με ρωτήσει είσαι καλά; Λέω όχι, σήμερα δεν είμαι, αλλά θα γίνω.
Ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και θα κληθεί να αντιμετωπίσει διαφορετικές συγκυρίες. Ο στόχος μας όμως είναι να ξεπερνάμε τα εμπόδια και να πηγαίνουμε παρακάτω.
Πιστεύετε ότι είναι στο χέρι μας να φτιάχνουμε το δικό μας παραμύθι όπως εμείς θέλουμε;
Νίκος & Ανθή: Είναι σημαντικό να καταλάβουμε όλοι ότι η ζωή είναι οι επιλογές μας. Και πρέπει όλοι να είμαστε χαρούμενοι με την κάθε μας επιλογή σε κάθε τομέα. Το παραμύθι του καθενός είναι μία προσωπική υπόθεση. Σε όλα τα παραμύθια υπάρχει και η κακή πλευρά.
Νίκος: Πάντα υπάρχει και ένας παράγοντας που δεν τον έχεις υπολογίσει. Αυτό ήταν κάτι που συνειδητοποιήσαμε μετά το ατύχημα. Η ζωή είναι απρόβλεπτη. Πριν το ατύχημα οι κινήσεις μας ήταν προβλέψιμες και νομίζαμε ότι μπορούσαμε να δρομολογήσουμε τα πάντα. Δεν εννοώ ότι πρέπει να συμβεί κάτι τόσο σοβαρό για να το συνειδητοποιήσει κανείς, αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Δεν είναι όλα στο χέρι μας. Στον βαθμό όμως που μπορεί ο καθένας, καλό θα ήταν οι επιλογές του να είναι από καρδιάς και να προσπαθεί να μπαίνει στη θέση του άλλου και να σκέφτεται αν ένα χρόνο μετά θα είναι χαρούμενος με την επιλογή που έκανε.
Ανθή: Εγώ είναι πολύ χαρούμενη με το δικό μου παραμύθι και που ο Νίκος είναι ο πρίγκιπας μου. Πιστεύω ότι το happy ending μας δεν έχει έρθει ακόμα και το δουλεύω.
H ζωή είναι οι επιλογές μας. Και πρέπει όλοι να είμαστε χαρούμενοι με την κάθε μας επιλογή σε κάθε τομέα. Το παραμύθι του καθενός είναι μία προσωπική υπόθεση.
Τελικά η αγάπη πάντα κερδίζει;
Νίκος: Η αγάπη πάντα κερδίζει. Και όταν έχεις βρει την αληθινή αγάπη δίπλα σου, γίνεσαι πιο δυνατός και μαζί με τον άλλον μπορείς να κάνεις τα πάντα. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα έχω έναν άνθρωπο δίπλα μου τόσο υποστηρικτικό, γλυκό, καλό και καλόκαρδο. Είναι πολύ σημαντικό κάθε ημέρα που περνάει να ξυπνάς και να ξέρεις ότι έχεις κάνει τη σωστή επιλογή και να ανυπομονείς να ξυπνήσεις για να δεις πόσο πιο ωραία θα κυλίσει η ημέρα. Πραγματικά νιώθω πάρα πολύ τυχερός που την έχω και είναι στη ζωή μου και δεν θα μπορούσα να φανταστώ τη ζωή μου διαφορετικά, χωρίς την Άνθη.
Η αγάπη πάντα κερδίζει. Και όταν έχεις βρει την αληθινή αγάπη δίπλα σου, γίνεσαι πιο δυνατός και μαζί με τον άλλον μπορείς να κάνεις τα πάντα.
Διάβασε ακόμα:
Κατερίνα Βρανά: “Νομίζω ότι το χιούμορ μου έσωσε τη ζωή”
Θοδωρής Ιακωβίδης: «Μετά την βροχή έρχεται το ουράνιο τόξο, αυτό είναι το μόνο σίγουρο»