Πόσο καθοριστικό ρόλο παίζουν στη ζωή μας η αγάπη και η σοφία; Μπορούμε να καλλιεργούμε την ψυχική μας ανθεκτικότητα, να φροντίζουμε τον εαυτό μας χωρίς ενοχές και να βάζουμε όρια; Τι είναι ο Εσωκεντρισμός; Υπάρχει τρόπος να ξεπεράσουμε τυχόν περιοριστικές πεποιθήσεις που ενδεχομένως μας κρατούν πίσω και πώς μπορούμε να είμαστε η καλύτερη εκδοχή μας; Η Dr Νάνσυ Μαλλέρου, CEO της Nama Group, συγγραφέας του best seller Καλύτερα Γίνεται και μία από τις κορυφαίες coaches, απαντάει στις ερωτήσεις μας.
“Αν ζεις τη ζωή σου με σοφία και ηγείσαι της ζωής σου από μία θέση αγάπης, τότε πολύ λίγα πράγματα μπορούν να πάνε στραβά”. Πόσο καθοριστικό ρόλο παίζουν στη ζωή μας η αγάπη και η σοφία;
Αν κοιτάξουμε το λεξικό θα δούμε ότι ο ορισμός της σοφίας είναι κάτι περισσότερο από γνώση: είναι η επιτυχώς εφαρμοσμένη γνώση του κόσμου και των πραγμάτων. Είναι ένα ποιοτικό χαρακτηριστικό που αποδίδεται σε ανθρώπους, οι οποίοι όχι μόνο έχουν έναν πλούτο γνώσης και την αγάπη για τη μάθηση και την εξέλιξη, αλλά και τη βαθύτερη κατανόηση των εμπειριών της ζωής. Είναι μια ικανότητα κρυμμένη μέσα στον καθένα μας και αν την χρησιμοποιήσουμε μπορεί να αλλάξει τη ζωή μας σε δομικό επίπεδο.
Όσο για την αγάπη… Δεν ξέρω πώς να υπάρξουμε και να ανθίσουμε χωρίς αυτή.
Αναφέρεστε σε έναν μηχανισμό επιβίωσης που έχουμε δημιουργήσει. Πόσο σημαντικό είναι να καλλιεργούμε την ανθεκτικότητά μας και ποια μικρά βήματα μπορούμε να κάνουμε σε αυτήν την κατεύθυνση;
Η ανθεκτικότητα, με ιδιαίτερη έμφαση στις μέρες μας στην ψυχική ανθεκτικότητα, είναι ο μόνος τρόπος να εξελιχθούμε και να ευτυχίσουμε σε έναν κόσμο τόσο περίπλοκο κι αβέβαιο. Τα μικρά βήματα που μπορούμε να κάνουμε είναι τα εξής:
α. Να αποδεχθούμε ότι η αλλαγή είναι μέρος της ζωής. Κι ότι δεν είναι απαραίτητα κακή. Ότι η ανασφάλεια της αλλαγής μάς κάνει πιο δημιουργικούς. Κι ότι υπάρχει ελπίδα και ομορφιά στην αλλαγή.
β. Να διευρύνουμε την προοπτική μας. Τα πράγματα δεν είναι ποτέ όπως τα βλέπουμε τώρα. Μέσα από διαφορετικό πρίσμα, θα βγάλουμε διαφορετικό συμπέρασμα.
γ. Να βρούμε τη Φυλή μας και να χτίσουμε αληθινούς δεσμούς. Γι’ αυτό δημιούργησα το namatribe: για να φέρω κοντά μια κοινότητα, μια φυλή ανθρώπων που αγαπούν τη γνώση και θέλουν κάτι καλύτερο για τον εαυτό τους και τον κόσμο.
δ. Να γίνουμε Εσωκεντριστές. Να φροντίσουμε τον εαυτό μας αναπολογητικά. Να καταλάβουμε ότι μέσα μας έχουμε περισσότερη δύναμη και σοφία από όσο νομίζουμε. Να μας φροντίσουμε για να μπορούμε να είμαστε υγιείς σωματικά και πνευματικά κι έτσι να μπορούμε να απολαμβάνουμε τη ζωή και να συνεισφέρουμε στις ζωές των άλλων
ε. Να διατηρούμε μια ρεαλιστική αισιοδοξία. Είναι μια επιλογή που σημαίνει ότι αντιλαμβάνομαι την απειλή/ το πρόβλημα/ την ανεπάρκεια και είμαι αισιόδοξος ότι θα τα καταφέρω με κάποιο τρόπο.
Θα σταθώ στο πρώτο από τα μικρά βήματα. Λέτε να αποδεχθούμε την αλλαγή. Γιατί πιστεύετε ότι φοβόμαστε την αλλαγή;
Στην πραγματικότητα δεν φοβόμαστε την αλλαγή γιατί αλλάζουμε διαρκώς ως οργανισμοί, ως άτομα, ως κοινωνία. Φοβόμαστε όμως την αλλαγή που δεν επιλέξαμε και που δείχνει ότι θα μας στερήσει κάτι από τα κεκτημένα μας. Γιατί αλλαγή είναι και να κερδίσεις το λαχείο. Ποιος όμως το φοβάται αυτό;
“Να φροντίσουμε τον εαυτό μας “αναπολογητικά”. Στο βιβλίο σας αναφέρεστε στην ενοχή, χαρακτηρίζοντας την μάλιστα μάστιγα της σύγχρονης κοινωνίας. Πόσο εύκολο είναι να είναι κανείς “αναπολογητικός”;
Καταρχήν, για μην μπερδευτούμε να ξεκαθαρίσω ότι «αναπολογητικά» δε σημαίνει «με αγένεια» ή «με έλλειψη ενσυναίσθησης και συμπόνιας για τους άλλους».
Είναι ευκολότερο από όσο νομίζουμε. Ξεκινάει με τις λέξεις. Το «Όχι, ευχαριστώ» είναι μια ολόκληρη πρόταση. Δεν χρειάζεται τόση εξήγηση. Δεν χρειάζεται να γίνει απολογία. Κι άλλωστε, πόσο εύκολο είναι να ζεις με διαρκείς ενοχές; Εμένα μου φαίνεται αβάσταχτο.
Στην πραγματικότητα δεν φοβόμαστε την αλλαγή γιατί αλλάζουμε διαρκώς ως οργανισμοί, ως άτομα, ως κοινωνία. Φοβόμαστε όμως την αλλαγή που δεν επιλέξαμε και που δείχνει ότι θα μας στερήσει κάτι από τα κεκτημένα μας.
Πόσο σημαντική είναι η αυτοφροντίδα για κάθε τομέα της ζωής μας;
Τόσο σημαντική όσο και ο κάθε τομέας της ζωής μας. «Ό,τι αφήνεις σε αφήνει» έλεγε η γιαγιά μου κι αναφερόταν στα πάντα: στο σώμα όταν δεν γυμναζόμουν αρκετά, στην φροντίδα της διατροφής και του ύπνου μου όταν έβλεπε ότι ξενυχτούσα πολύ κι έτρωγα junk, στις ξένες γλώσσες ή κάποιο σπορ, στις προσωπικές σχέσεις μου όταν με έβλεπε «φευγάτη», στην καριέρα μου όταν με έβλεπε να βαριέμαι ή να μην δίνω το 100% μου.
Έχετε διαγνωστεί με κλινικό burnout σε μία στιγμή που βρισκόσασταν στο αποκορύφωμα της καριέρας σας. Ποιο μάθημα πήρατε μέσα από αυτό; Υπάρχουν πράγματα που θεωρούσατε δεδομένα και λόγω αυτού επαναπροσδιορίσατε;
Το βασικό μάθημα που πήρα ήταν ότι πρέπει να ακούω το σώμα μου, ακόμα κι όταν νιώθω άτρωτη ή λέω «αποκλείεται να συμβεί σε μένα». Τα σημάδια είναι πάντα εκεί. Αυτό που επαναπροσδιόρισα είναι ακριβώς αυτό: η σχέση μου με το σώμα και το πνεύμα μου και η φροντίδα τους, είναι προτεραιότητα. Αυτό άλλωστε είναι κι ο Εσωκεντρισμός.
Μιας και αναφερθήκατε στον Εσωκεντρισμό, ο όρος αυτός αποτελεί δική σας επινόηση. Θέλετε να μας τον εξηγήσετε;
Είναι το δικαίωμα και η υποχρέωση (προς εμάς και το κοινωνικό σύνολο) να φροντίζουμε τον εαυτό μας έτσι ώστε να είμαστε η καλύτερη εκδοχή μας: να είμαστε υγιείς πνευματικά και σωματικά, να είμαστε παραγωγικοί, ανθεκτικοί, αισιόδοξοι, ευτυχείς και ικανοποιημένοι.
Πιστεύετε ότι για να είμαστε η καλύτερη εκδοχή μας, πρέπει να αφήσουμε πίσω μας τη “ζώνη ασφαλείας” μας;
Αν θεωρούμε ότι όλα είναι τέλεια στη ζωή μας, όχι! Αν όμως θέλουμε να αλλάξουμε κάτι, αυτό προϋποθέτει «ξεβόλεμα». Δεν μπορείς να φέρεις ένα διαφορετικό αποτέλεσμα κάνοντας αυτό που έκανες πάντα. Για να γίνει αυτό, ναι: πρέπει να ξεβολευτείς, να ρισκάρεις, να πας σε αχαρτογράφητα νερά, να βγεις από τη «ζώνη ασφαλείας» σου. Για να σας το κάνω όμως λίγο πιο εύκολο και λιγότερο απειλητικό ή φοβιστικό, σας προτείνω να μετονομάσετε τη «Ζώνη ασφάλειας» σε «Ζώνη βαρεμάρας» ή «Βάλτο» ή «Ζώνη επανάληψης». Αμέσως δεν νιώθετε την ανάγκη να βγείτε από εκεί;
Πώς μπορεί να μας βοηθήσει το Σχέδιο Ε;
Στην ουσία μας βοηθάει να είμαστε αυθεντικοί και να πιστέψουμε σε εμάς και στην αξία που φέρνουμε επειδή υπάρχουμε κι όχι επειδή προεξοφλούμε ή εγγυόμαστε κάποιο αποτέλεσμα
Αν θέλουμε να αλλάξουμε κάτι, αυτό προϋποθέτει «ξεβόλεμα». Δεν μπορείς να φέρεις ένα διαφορετικό αποτέλεσμα κάνοντας αυτό που έκανες πάντα. Για να γίνει αυτό, ναι: πρέπει να ξεβολευτείς, να ρισκάρεις, να πας σε αχαρτογράφητα νερά, να βγεις από τη «ζώνη ασφαλείας» σου.
ΧΓΜ. Μπορούμε να έχουμε την “πολυτέλεια” του χρόνου για τον εαυτό μας;
Όταν ο μέσος άνθρωπος ξοδεύει περίπου 2,5-3 ώρες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης καταλαβαίνετε γιατί ο χρόνος γίνεται πολυτέλεια. Νομίζω ότι έχουμε ή μπορούμε να «δημιουργήσουμε» χρόνο όταν μειώσουμε τις αποσπάσεις αυτού του τύπου, κάνουμε συνειδητές επιλογές, είμαστε πιο ξεκούραστοι και κάνουμε πράγματα που αγαπάμε και μας δίνουν χαρά. Α! Και κάτι ακόμα: όταν πάψουμε να κάνουμε πράγματα απλώς επειδή μας επιβλήθηκαν από την κοινωνία π.χ. η γυναίκα πρέπει να μαγειρέψει, να καθαρίσει, να διαβάσει τα παιδιά κλπ.
Υπάρχει τρόπος να τιθασεύσουμε την εσωτερική φωνή που βρίσκεται μέσα μας;
Φυσικά, αρκεί να καταλάβουμε ότι είναι μια μορφή προστασίας. Να μην την αντιμαχόματε. Αντίθετα, να της δώσουμε ένα άλλο σενάριο και να τη βάλουμε να δουλέψει υπέρ μας
Αλλάζοντας λεξιλόγιο, μπορούμε να είμαστε πιο δυνατοί;
Αλλάζοντας τις σκέψεις μας και τον εσωτερικό μας διάλογο, ναι, αλλάζουμε την ποιότητα της κάθε εμπειρίας. Αλλάζοντας το λόγο μας, μπορούμε να αλλάξουμε τον τρόπο που συνδιαλεγόμαστε με τους ανθρώπους και άρα όλες μας τις σχέσεις.
Είναι η συγχώρεση αρετή;
Προτιμώ να τη βλέπω σαν δεξιότητα που θέλω να αναπτύξω!
Ο δρόμος προς την αλλαγή είναι η απόφαση και το μέτρο της απόφασης είναι η δράση. Υπάρχουν κάποια βήματα που μπορούμε να κάνουμε για να ξεπεράσουμε τυχόν περιοριστικές πεποιθήσεις που ενδεχομένως μας κρατούν πίσω;
Ίσως ο απλούστερο τρόπος να το πω είναι:
α. Να καταγράψουμε τι δεν μας πάει μπροστά
β. Να εντοπίσουμε που θέλουμε να πάμε
γ. Να δούμε τι πρέπει να ξεπεράσουμε / γκρεμίσουμε ή να χτίσουμε για να πάμε εκεί που θέλουμε
δ. Να μορφωθούμε/ μάθουμε ή να ζητήσουμε βοήθεια για τα παραπάνω
ε. Να ξεκινήσουμε! Δράση! Δράση! Δράση!
Και μία τελευταία ερώτηση: πόσο σημαντικό είναι βάζουμε όρια;
Εξαιρετικά. Προτείνω πάντα να ξεκινήσουμε βάζοντας όρια στον εαυτό μας. Δοκιμάστε το! Θα δείτε ότι όταν βάλεις εσύ όριο στη διαθεσιμότητά σου, στην ανεκτικότητά σου, στα νεύρα σου, στις συνήθειες σου…. αυτόματα «πληροφορούνται» και οι γύρω σου!
Η Dr Νάνσυ Μαλλέρου δραστηριοποιείται στον χώρο της ψυχικής και της σωµατικής ευεξίας, είναι CEO της Nama Group, συγγραφέας του best seller Καλύτερα Γίνεται, από τις κορυφαίες coaches και περιζήτητη οµιλήτρια. Μέσα από τη δραστηριότητά της, τα τελευταία 20 χρόνια, έχει επηρεάσει θετικά τη ζωή εκατοµµυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσµο. Η εκποµπή της «Καλύτερα Γίνεται» στο YouTube έχει ξεπεράσει τις 8.000.000 θεάσεις (views) και έχει φανατικούς θεατές. To 2020, σε απάντησή της προς το στρες, την αβεβαιότητα, τη µοναξιά και την κοινωνική αποµόνωση που επέφερε ο COVID-19, ίδρυσε τη Φυλή των Νάµα σε µια προσπάθεια να συσπειρώσει την ελληνική κοινωνία. Το 2021, από κοινού µε τη Μαλού Λαρσινού, ίδρυσε το Nama Tribe, την πρώτη ελληνική συνδροµητική πλατφόρµα Coaching & Wellbeing, µε παρουσία σε 19 χώρες του κόσµου, που τιµήθηκε µε το βραβείο «Wellbeing Expert of the Year». Έχει πτυχίο Γαλλικής Φιλολογίας, master στη ∆ιοίκηση Επιχειρήσεων και διδακτορικό στις Στρατηγικές Ανταγωνισµού. Έχει διδάξει Μάρκετινγκ και Επικοινωνία στο Πάντειο Πανεπιστήµιο για 12 χρόνια. Έχει 15 χρόνια εµπειρίας σε πολυεθνικές εταιρείες ποικίλων τοµέων στην Ευρώπη, ενώ είναι συγγραφέας των βιβλίων Καλύτερα Γίνεται και Ανταγωνιστές συνεργαστείτε. To 2020, στο Κάιρο, βραβεύτηκε από το Women Economic Forum µε το διεθνές βραβείο «Iconic Women Creating a Better World for All» (Μάρτιος 2020, Κάιρο). Τέλος, έχει την πατρότητα των όρων «εσωκεντρισµός» και «εσω- κεντρικός», που αποτελούν τη βάση της προσέγγισής της. Το 2019 παρουσίασε για πρώτη φορά αυτές τις έννοιες σε οµιλία της στο TEDx.