Σε ποιους απευθύνεται το Generation Next και ποιος είναι ο στόχος του; Είναι εύκολο να ευαισθητοποιήσουμε τα παιδιά από τόσο μικρή ηλικία και να τους καλλιεργήσουμε αξίες και ιδεώδη που θα τους ακολουθούν στην ενήλικη ζωή τους; Η ανάπτυξη των ψηφιακών δεξιοτήτων αποτελεί και θα αποτελέσει ακόμα περισσότερο στο μέλλον το κλειδί προϋπόθεση για την αγορά εργασίας; Υπάρχουν τελικά όρια μεταξύ υγιούς σχέσης με την Τεχνολογία και εξάρτησής μας από αυτήν;

Η πανδημία του COVID-19 επιτάχυνε την ψηφιοποίηση των οικονομιών και των κοινωνιών. Την ίδια στιγμή όμως έφερε στο προσκήνιο κενά και ανισότητες για 2,9 δισεκατομμύρια ανθρώπους που δεν χρησιμοποιούν το internet. Σε ποιους απευθύνεται το Generation Next και ποιος είναι ο στόχος του;

Το Generation Next είναι ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα το οποίο ενδυναμώνει εκπαιδευτικούς, μαθητές και μαθήτριες μέσω της STEM εκπαίδευσης και βοηθά στην ανάπτυξη των ψηφιακών τους δεξιοτήτων. Τους προσκαλεί να εξοικειωθούν με τη μεθοδολογία του STEM, να αναπτύξουν τις γνώσεις και τις δεξιότητές τους μέσω σύγχρονων εργαλείων, να συνεργαστούν να εντοπίσουν προβλήματα στις τοπικές τους κοινότητες και να αναπτύξουν τις δικές τους πραγματικές λύσεις. Παράλληλα, στοχεύει στην εξοικείωση και την αύξηση ενδιαφέροντος του κοινού για την STEM εκπαίδευση.

Ο κύριος στόχος του Generation Next είναι να προωθήσει τον επιστημονικό και ψηφιακό εγγραμματισμό και να βοηθήσει στην ανάπτυξη γνώσεων και δεξιοτήτων που είναι απαραίτητες για τους πολίτες προκειμένου να επιτύχουν στόχους που σχετίζονται με την εργασία, την απασχολησιμότητα, τη μάθηση, τον ελεύθερο χρόνο και τη συμμετοχή στην κοινωνία. Έτσι, το Generation Next απευθύνεται σε μαθητές, μαθήτριες, εκπαιδευτικούς, γονείς, ευρύ κοινό και τους προσκαλεί να συμμετέχουν με τον δικό τους τρόπο, δίκαια και ισότιμα στη διαμόρφωση της κοινωνίας του αύριο.

Το πρόγραμμα υλοποιείται από το 2017 με την υποστήριξη του Ιδρύματος Vodafone και την ακαδημαϊκή συμβολή της Ελληνογερμανικής Αγωγής και περιλαμβάνει ποικιλία δράσεων (STEM εργαστήρια σε απομακρυσμένες/αποκεντρωμένες περιοχές της χώρας, online μαθήματα, Πανελλήνιο Διαγωνισμό, Διοργάνωση workshops κ.ά.) με στόχο να προσφέρει τη δυνατότητα συμμετοχής σε όλους και όλες, ανεξάρτητα από τη γεωγραφική τους θέση ή το κοινωνικο-οικονομικό τους υπόβαθρο.

Αυτή την περίοδο, τρέχει ο 5ος Πανελλήνιος Διαγωνισμός Ψηφιακών Δεξιοτήτων, στον οποίο μαθητές κλήθηκαν να εμπνευστούν από την καθημερινότητά τους, να συλλάβουν και να υποβάλλουν μία καινοτόμα ιδέα που θα επιδιώκει να δώσει λύση σε ένα  πρόβλημα της καθημερινότητας ή της τοπικής κοινωνίας. Θέλετε να μας πείτε λίγα λόγια για αυτό;

Ο 21ος αιώνας αφορά σε νέες προκλήσεις και προβλήματα που απαιτούν ένα νέο σύνολο δεξιοτήτων. Ο κόσμος γύρω μας εξελίσσεται ραγδαία και τα παιδιά πρέπει να αναπτύξουν δεξιότητες όπως η κριτική σκέψη και η επίλυση προβλημάτων, δεξιότητες οι οποίες αναμφισβήτητα είναι σημαντικές για την επίλυση βασικών προβλημάτων του πραγματικού κόσμου. Μέχρι πρόσφατα, το σχολικό περιβάλλον τροφοδοτούσε σχεδόν αποκλειστικά τη “μηχανική” σκέψη. Η αυστηρή ακολουθία κανόνων, η απόρριψη του λάθους και η βαθμοθηρία, βασικά χαρακτηριστικά του εκπαιδευτικού μας συστήματος, αποτελούσαν και αποτελούν τροχοπέδη στη δημιουργική σκέψη και την ανάληψη πρωτοβουλιών. Απόρροια όλου αυτού είναι οι μαθητές και οι μαθήτριες να απομακρύνονται από την πραγματική τους φύση, η οποία, μεταξύ άλλων, χαρακτηρίζεται από περιέργεια και δημιουργικότητα. Έτσι, μοιραία, απομακρύνονται και από τις πρακτικές δεξιότητες και τα προβλήματα του πραγματικού κόσμου που έχουν να αντιμετωπίσουν με το τέλος της σχολικής ζωής. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο το ότι στην έρευνα της PISA η χώρα μας σκοράρει κάτω του μέσου όρου, γεγονός που δείχνει τη δυσκολία σύνδεσης της αποκτηθείσας γνώσης με την πρακτική της εφαρμογή στην πραγματική ζωή.

Στο Generation Next η σύνδεση της σχολικής κοινότητας με την τοπική κοινωνία αποτελεί σημαντικό παράγοντα. Καλούμε τις ομάδες που συμμετέχουν στον Διαγωνισμό να διερευνήσουν τις ανάγκες του σχολείου και της κοινότητας, με στόχο να τις χρησιμοποιήσουν ως πραγματικούς καταλύτες για μάθηση, αντί να επινοούν “ψεύτικα” προβλήματα για να λύσουν. Με αυτόν τον τρόπο, η μάθηση γίνεται πιο απτή και αποκτά νόημα ενώ παράλληλα οι μαθητές και οι μαθήτριες ενδυναμώνονται, ανακαλύπτοντας ότι είναι σε θέση να επιφέρουν αλλαγές στον κόσμο γύρω τους. Αφοσιώνονται και παθιάζονται επειδή συμμετέχουν ενεργά, αντιλαμβάνονται ότι μπορούν να αποτελούν μέρος ενός μεγάλου εγχειρήματος, μιας πραγματικής λύσης, ανεξάρτητα από την ηλικία τους, και μπορούν να δουν τα άμεσα αποτελέσματα της προσπάθειάς τους. Επιπλέον, συνδέονται αληθινά με τον τόπο τους, μαθαίνουν περισσότερα γι΄αυτόν, ενδυναμώνονται και γίνονται ενεργοί πολίτες, συμβάλλοντας έμπρακτα στην αλλαγή του ενώ προετοιμάζονται να γίνουν παγκόσμιοι, υπεύθυνοι πολίτες, ικανοί και ικανές  να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις του μέλλοντος. Τέλος, ακολουθώντας αυτή την πρακτική, δημιουργείται μια νέα δυναμική μεταξύ της σχολικής και της τοπικής κοινότητας και αναπτύσσεται ένα πλαίσιο στο οποίο μπορούν να συνεργάζονται και να στηρίζουν η μία την άλλη.

Μέσα από τον διαγωνισμό και έχοντας ως μέσο την τεχνολογία και τις καινοτόμες ιδέες τους, δίνετε κίνητρο στους μαθητές να βελτιώσουν την τοπική τους κοινωνία ή και τον τρόπο ζωής μας γενικότερα. Πιστεύετε ότι είναι εύκολο να ευαισθητοποιήσουμε τα παιδιά από τόσο μικρή ηλικία και να τους καλλιεργήσουμε αξίες και ιδεώδη που θα τους ακολουθούν στην ενήλικη ζωή τους; 

Η πρώτη πηγή ανάπτυξης του αξιακού συστήματος και των ιδεωδών ενός παιδιού είναι η οικογένειά του. Ωστόσο η έκθεση ενός παιδιού στον πολιτισμό, σε άλλα ερεθίσματα και εμπειρίες και, φυσικά, στην εκπαίδευση κατά τη διάρκεια των σχολικών του ετών διαμορφώνει περαιτέρω την ηθική του προοπτική.

Ακόμη περισσότερο τα STEM μαθήματα προσφέρουν ένα γόνιμο περιβάλλον για ανάπτυξη συζητήσεων που αφορούν σε πραγματικές κοινωνικο-οικονομικές και περιβαλλοντικές προκλήσεις. Οι μαθητές και οι μαθήτριες μπορούν να εντοπίσουν πραγματικά προβλήματα της καθημερινότητας ή του τόπου τους και στη συνέχεια να τα ερευνήσουν και να ανταλλάξουν ιδέες και απόψεις σχετικά με την επίλυσή τους. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, συνειδητοποιούν περισσότερο την ανάγκη αναγνώρισης και επίλυσης προβλημάτων που επηρεάζουν τη ζωή των ανθρώπων γύρω τους (υγεία, περιβάλλον, οικονομία) και άλλες πτυχές της κοινότητας στην οποία ζουν. Συνεργάζονται και συζητούν λύσεις για προβλήματα, εξετάζουν τις πιθανές συνέπειες αυτών των λύσεων και τους συμβιβασμούς που θα πρέπει να κάνουν για να φτάσουν στο επιθυμητό αποτέλεσμα.

Σημείο-κλειδί για την ανάπτυξη της ηθικής και αξιακής βάσης ενός ατόμου το οποίο προσφέρεται μέσω της εκπαίδευσης STEM, είναι ότι οι μαθητές και οι μαθήτριες  καλούνται να οραματιστούν την επιρροή που θα έχει η λύση τους στους ανθρώπους που θα χρησιμοποιήσουν τη δημιουργία τους. Το Generation Next εστιάζει όχι μόνο στο ερώτημα “πώς” να φτιάξουμε κάτι αλλά και στο “γιατί”. Για παράδειγμα, ένα από τα κριτήρια αξιολόγησης των μαθητικών project αποτελεί η επικοινωνία με τοπικούς φορείς. Μέσω αυτού του κριτηρίου οι ομάδες καλούνται να έρθουν σε επικοινωνία με τοπικούς φορείς ή/και επιχειρήσεις και οργανισμούς με σκοπό να εντοπίσουν κάποιο πρόβλημα ή/και να εμπνευστούν ή/και να αναπτύξουν τη λύση σε αυτό ή/και να διερευνήσουν τον τρόπο εφαρμογής της και τα αποτελέσματα της επιρροής της στον ενδιαφερόμενο πληθυσμό. Μιλάνε με πιθανούς χρήστες, μοιράζονται  μαζί τους τις ιδέες τους και προσπαθούν να φανταστούν πώς αυτοί θα χρησιμοποιήσουν τη λύση τους.

Μέσω αυτής της διαδικασίας οι μαθητές και οι μαθήτριες εμπλέκονται και συνδέονται με πρόσωπα και καταστάσεις, κατανοούν και ευαισθητοποιούνται για προβλήματα της καθημερινής ζωής και συμπάσχουν. Και αυτό είναι μια εμπειρία που αλλάζει τον τρόπο που βλέπουν τον κόσμο αλλά και τον εαυτό τους και οι αλλαγές που συντελούνται τους συνοδεύουν σε ολόκληρη τη ζωή τους. Οπότε ναι, θεωρώ πως είναι η πιο κατάλληλη ηλικία για να ευαισθητοποιήσουμε τα παιδιά και να τους καλλιεργήσουμε αξίες και ιδεώδη που θα τους ακολουθούν στην ενήλικη ζωή τους. Γιατί μπορεί να μην γνωρίζουν τι θα αντιμετωπίσουν στο μέλλον, ωστόσο οι εμπειρίες αυτές θα θέσουν τα θεμέλια για να δημιουργήσουν ένα καλύτερο μέλλον.

Η πρώτη πηγή ανάπτυξης του αξιακού συστήματος και των ιδεωδών ενός παιδιού είναι η οικογένειά του. Ωστόσο η έκθεση ενός παιδιού στον πολιτισμό, σε άλλα ερεθίσματα και εμπειρίες και, φυσικά, στην εκπαίδευση κατά τη διάρκεια των σχολικών του ετών διαμορφώνει περαιτέρω την ηθική του προοπτική.

Η ανάπτυξη των ψηφιακών δεξιοτήτων αποτελεί και θα αποτελέσει ακόμα περισσότερο στο μέλλον το κλειδί προϋπόθεση για την αγορά εργασίας;

Μια ισχυρή ψηφιακή οικονομία είναι ζωτικής σημασίας για την καινοτομία, την ανάπτυξη και την αγορά εργασίας μιας χώρας. Η ραγδαία εξέλιξη των τεχνολογιών και ο κοινωνικοοικονομικός ψηφιακός μετασχηματισμός επιφέρει μεγάλες αλλαγές στην αγορά εργασίας και μας φέρνει αντιμέτωπους με νέες προκλήσεις ως προς τη μείωση του ψηφιακού αναλφαβητισμού του εργατικού δυναμικού. Επιπρόσθετα, παρότι η πανδημία επέσπευσε τη διαδικασία του ψηφιακού μετασχηματισμού, παράλληλα ανέδειξε, σε πολλές περιπτώσεις (με χαρακτηριστικό το παράδειγμα της δημόσιας εκπαίδευσης), ζητήματα για την επάρκεια των ψηφιακών γνώσεων και δεξιοτήτων του γενικού πληθυσμού και έθεσε νέα ερωτήματα για την απασχόληση. Επομένως είναι σημαντικό να ληφθούν υπόψη και οι κίνδυνοι, όπως για παράδειγμα η διεύρυνση των ελλείψεων δεξιοτήτων και η δημιουργία ανισοτήτων. 

Οι ψηφιακές δεξιότητες μας είναι απαραίτητες, μεταξύ άλλων, για να σπουδάσουμε, να εργαστούμε, να επικοινωνήσουμε, να έχουμε πρόσβαση σε διαδικτυακές δημόσιες υπηρεσίες και να βρούμε αξιόπιστες πληροφορίες. Ωστόσο, σε ευρωπαϊκό επίπεδο παρατηρείται έλλειψη επαρκών ψηφιακών δεξιοτήτων. Ο Δείκτης Ψηφιακής Οικονομίας και Κοινωνίας (DESI) δείχνει ότι 4 στους 10 ενήλικες στερείται βασικών ψηφιακών δεξιοτήτων, με την Ελλάδα να καταλαμβάνει την 25η θέση. Σύμφωνα με την έρευνα “Greek Market’s Needs in Tech Talent”, πάνω από το 60% των μικρομεσαίων επιχειρήσεων επισημαίνουν την έλλειψη εργατικού δυναμικού με τις ψηφιακές δεξιότητες που τους είναι απαραίτητες. Ωστόσο και στα συστήματα δεξιοτήτων, παρατηρείται σημαντική ψηφιακή ανωριμότητα (δείκτης ESI), μιας και η χώρα μας λαμβάνει  τη δεύτερη χαμηλότερη βαθμολογία ανάμεσα στις 28 χώρες της ΕΕ, κυρίως λόγω της πολύ χαμηλής αντιστοίχισης δεξιοτήτων και επαγγελμάτων.

Έτσι καθώς, μετά την πανδημία, αναμένεται αυξανόμενη ανάγκη για ψηφιακές δεξιότητες σε όλον τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, η όσο το δυνατόν ταχύτερη προσαρμογή του πληθυσμού κρίνεται επιτακτική. Είναι σημαντικό ο ψηφιακός εγγραμματισμός να λαμβάνει χώρα από νωρίς. Μέσω του Generation Next, μαθητές και μαθήτριες αναπτύσσουν δεξιότητες ομαδικής εργασίας, συνεργασίας και αποτελεσματικής επικοινωνίας, αφού συνεργάζονται για να βρουν ιδέες, να ερευνήσουν, να σχεδιάσουν, να δημιουργήσουν και να αναπτύξουν πρωτότυπα για την επίλυση προβλημάτων. Όλες αυτές οι δεξιότητες είναι πολύ σημαντικές για την ατομική, κοινωνική αλλά και επαγγελματική τους εξέλιξη μελλοντικά. 

Οι ψηφιακές δεξιότητες μας είναι απαραίτητες, μεταξύ άλλων, για να σπουδάσουμε, να εργαστούμε, να επικοινωνήσουμε, να έχουμε πρόσβαση σε διαδικτυακές δημόσιες υπηρεσίες και να βρούμε αξιόπιστες πληροφορίες.

Σύμφωνα με τη Eurostat, η Ελλάδα βρίσκεται κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο σε ό,τι αφορά στις ψηφιακές δεξιότητες, με ένα ποσοστό που φτάνει στο 52%. Πιστεύετε υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης;

Όντως, παρά το ότι η τεχνολογία έχει μπει για τα καλά στη ζωή και την καθημερινότητά μας, παρατηρείται σημαντικό έλλειμμα ψηφιακών δεξιοτήτων, με  το πρόβλημα να εστιάζεται κυρίως στις μεγαλύτερες ηλικίες και τα άτομα με χαμηλό οικονομικό και μορφωτικό προφίλ. Ωστόσο, η πρόσβαση σε προσιτές ψηφιακές υπηρεσίες δεν είναι πλέον “nice to have” αλλά αναγκαιότητα ούτως ώστε οι πολίτες να μπορούν να προσαρμοστούν και να αντεπεξέλθουν στις ψηφιακές απαιτήσεις μιας κοινωνίας που αλλάζει ραγδαία, συμπεριλαμβανομένης της εκπαίδευσης, της αγοράς εργασίας, της καθημερινότητας και της επικοινωνίας με τους άλλους. Παράλληλα, όμως,  αποτελεί αναγκαιότητα και η ισότιμη συμμετοχή στην ψηφιακή κοινωνία, καθώς βλέπουμε πως αναδεικνύονται παράγοντες που συμβάλλουν στον αποκλεισμό ορισμένων πληθυσμιακών ομάδων και στη διαμόρφωση σημαντικών κοινωνικοοικονομικών ανισοτήτων.

Η ταχύτητα με την οποία ενσωματώνεται η τεχνολογία στη ζωή μας και τα άλματα που σημειώνονται στην εξέλιξή της μέσα σε μικρά χρονικά διαστήματα, καθιστούν αδύνατη την έγκαιρη εκπαίδευση και κατάρτιση της μαθητικής κοινότητας και των πολιτών. Αναπόφευκτα, λοιπόν, ο ψηφιακός αλφαβητισμός δεν μπορεί να στηριχθεί αποκλειστικό στο πλαίσιο ενός δομημένου εκπαιδευτικού συστήματος. Οι εξωσχολικές δραστηριότητες και το internet αποτελούν μόνο δύο από πολλές εναλλακτικές πηγές εκπαίδευσης και ανάπτυξης δεξιοτήτων. Ωστόσο, οι αλλαγές για να επιτευχθεί η ισότιμη συμμετοχή πρέπει να είναι και δομικές. Επομένως, ο εκσυγχρονισμός της εκπαίδευσης, η αξιοποίηση ψηφιακών τεχνολογιών για μάθηση, η πρόβλεψη και ανάλυση των αναγκαίων δεξιοτήτων του μέλλοντος, αποτελούν καθοριστικούς παράγοντες στην αντιμετώπιση της πρόκλησης του ψηφιακού εγγραμματισμού. Εφόσον αντιληφθούμε αυτή την αναγκαιότητα και κινηθούμε προς αυτήν την κατεύθυνση, το μέλλον μπορεί να είναι αισιόδοξο.

Κατά την περίοδο του lockdown η Τεχνολογία αναμφισβήτητα αποτέλεσε έναν από τους καλύτερους συμμάχους μας σε ό,τι αφορά στην επικοινωνία με τους φίλους, την οικογένειά μας, αλλά και τους συναδέλφους μας, επιτρέποντάς μας να δουλεύουμε από το σπίτι. Πιστεύετε πως τα όρια μεταξύ υγιούς σχέσης με την Τεχνολογία και εξάρτησής μας από αυτήν είναι ρευστά;

Η αλήθεια είναι ότι στις περισσότερες περιπτώσεις, τα όρια μεταξύ της υγιούς χρήσης της τεχνολογίας και της εξάρτησης από αυτήν είναι θολά. Ο εθισμός στην τεχνολογία δεν είναι πάντα εύκολο να αναγνωριστεί, αλλά γνωρίζουμε πως υπάρχει, με την υπερβολική χρήση smartphone ή άλλων έξυπνων συσκευών, την πλήξη, την έντονη κόπωση και την έλλειψη ύπνου να αποτελούν κάποια από τα πιο βασικά “συμπτώματά”. Ωστόσο αν σκεφτούμε το πόσο βαθιά έχει διεισδύσει η τεχνολογία στην καθημερινότητά μας, η έντονη ενασχόληση με αυτήν είναι αναπόφευκτη. Ένας μέσος άνθρωπος χρησιμοποιεί ημερησίως το internet 6 ώρες και τσεκάρει το κινητό του 150 φορές, τα παιδιά έρχονται, πλέον, σε επαφή με το ίντερνετ από 3 ετών ή και νωρίτερα, αποκτούν τους πρώτους λογαριασμούς σε social media στην ηλικία των 12 ετών, το 90% των εφήβων χρησιμοποιούν τα social media και παίζουν video games (δύο από τις πιο εθιστικές μορφές της τεχνολογίας) και το 50% αυτών παραδέχονται ότι αισθάνονται εξαρτημένοι από τα κινητά τους. Αν στην απλή καθημερινότητα προσθέσουμε και την ντοπαμίνη που απελευθερώνεται στον εγκέφαλό μας όταν λαμβάνουμε likes, emails, μηνύματα κ.ά., τότε είναι πιο εύκολο να κατανοήσουμε το γιατί ένα ποσοστό των χρηστών οδηγείται σε εξάρτηση. Ο συγγραφέας Tom Clancy, στο βιβλίο του “The Hunt for Red October”, αναφέρει πως “Οι υπολογιστές είναι χρήσιμα εργαλεία και μετατρέπονται σε πρόβλημα, μόνο όταν τους αφήνουμε να σκέφτονται για εμάς αντί για εμάς”. Άρα είναι σημαντικό να προστατεύουμε τους εαυτούς μας και να θυμόμαστε πως η τεχνολογία μας επηρεάζει, τόσο ψυχολογικά όσο και σωματικά, με περισσότερους τρόπους από ό,τι νομίζουμε καθώς μπορεί να επηρεάσει την  ψυχική μας υγεία, το βάρος μας, τη δυνατότητα συγκέντρωσης, ακόμα και τις διαπροσωπικές μας σχέσεις.

Είναι στο χέρι μας να κάνουμε την τεχνολογία σύμμαχο; Και αν ναι, υπάρχουν κάποια μικρά βήματα που μπορούμε να κάνουμε καθημερινά;

Όπως τα περισσότερα πράγματα, έτσι και η τεχνολογία είναι εξίσου ικανή να κάνει τη ζωή μας ευκολότερη ή δυσκολότερη. Το τι θα γίνει, τελικά, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον τρόπο που τη χρησιμοποιούμε. Κι επειδή, όπως είπαμε, ο εθισμός καραδοκεί, είναι σημαντικό να μάθουμε να προσέχουμε τους εαυτούς μας και να κάνουμε διαλείμματα για να διασφαλίσουμε τη σωματική και ψυχική μας υγεία. Η απενεργοποίηση ειδοποιήσεων, η θέσπιση tech-free ωρών ή/και δραστηριοτήτων μέσα στην ημέρα, η δια ζώσης επικοινωνία, apps που μας “παρακολουθούν” και καταγράφουν την ώρα που καταναλώνουμε συνδεδεμένοι στο διαδικτυο είναι κάποια από τα tips που προτείνουν οι ειδικοί να ακολουθούμε για να θέσουμε ασφαλή όρια. Από την άλλη πλευρά, είναι επίσης σημαντικό να τεθεί ένα πλαίσιο συζήτησης για τον τρόπο που σχεδιάζουμε την τεχνολογία και για τι υπηρεσίες που προσφέρουμε στους χρήστες. Η ενσυναίσθηση του σχεδιαστή, λοιπόν, κατά τη δημιουργία προϊόντων και υπηρεσιών παίζει καθοριστικό ρόλο στην αποτελεσματική και ασφαλή χρήση της τεχνολογίας, ούτως ώστε να μην αποσπάται η προσοχή μας, να εξαλειφθεί/ελαττωθεί  το φαινόμενο της εξάρτησης και ενισχυθούν οι ουσιαστικές διαπροσωπικές σχέσεις.

Όπως τα περισσότερα πράγματα, έτσι και η τεχνολογία είναι εξίσου ικανή να κάνει τη ζωή μας ευκολότερη ή δυσκολότερη. Το τι θα γίνει, τελικά, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον τρόπο που τη χρησιμοποιούμε.

Η Ιφιγένεια Παγωμένου είναι απόφοιτος του Τμήματος Γεωγραφίας του Χαροκόπειου Παν/μίου με Msc. στη Δημογραφία από το ΤμΜΧΠΠΑ της Πολυτεχνικής Σχολής του Παν/μίου Θεσσαλίας & του Παν/μίου Montesquieu-Bordeaux IV ενώ έχει επιμορφωθεί και στην Ανάλυση Δεδομένων, την Οπτικοποίηση αυτών και το Storytelling. Έχει πολυετή εμπειρία ως Operations Manager και έχει αναλάβει τη διαχείριση έργων Δημόσιου και Ιδιωτικού Δικαίου σε ποικίλους τομείς της αγοράς. Από τον Οκτώβριο του 2019 ανήκει στο δυναμικό της SciCo έχοντας αναλάβει ρόλο Senior Project Leader και, μεταξύ άλλων, είναι το πρόσωπο πίσω από το εκπαιδευτικό STEM πρόγραμμα Generation Next.