Thrive Global: Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που κάνεις μόλις ξυπνήσεις και το τελευταίο πριν κοιμηθείς;
Εκάβη Βαλλερά: Εδώ και τρία χρόνια, η ζωή του σπιτιού μας, ειδικά το πρωινό ξύπνημα, περιστρέφονται γύρω από την Έλλη, την κόρη μου. Μια τέλεια αγκαλιά μαζί της, φιλιά και γλυκόλογα είναι το πρώτο – και μόνο – πράγμα που θέλω να κάνω το πρωί και μετά οπωσδήποτε ένα ποτήρι νερό. Ομολογώ με βαριά καρδιά ότι το απολύτως τελευταίο πράγμα που κάνω το βράδυ πριν κλείσω τα μάτια μου είναι μια περιφορά στα social και στις ειδήσεις της ημέρας μέσω του κινητού μου τηλεφώνου.
TG: Έχεις καλή σχέση με τον ύπνο; Πιστεύεις ότι είναι σημαντικός παράγοντας ευεξίας και αποδοτικότητας;
ΕΒ: Είχα πάντοτε εξαιρετική σχέση με τον ύπνο, και ακόμη θεωρώ ευθέως ανάλογη τη σχέση ύπνου – διάθεσης, ενέργειας και αποδοτικότητας. Όσο μεγαλώνω, εκπλήσσομαι με τη συχνότητα που τον περιορίζω, και τις ενοχές που νιώθω όταν τον χρειάζομαι: η ανάγκη του με κάνει να νιώθω κατώτερη των περιστάσεων. Δυσκολεύομαι πολύ να συμβιβαστώ με την ιδέα ότι οι ώρες της ημέρας δεν επαρκούν για να κάνω όλα αυτά που σχεδιάζω και να κοιμάμαι όσο πραγματικά μου χρειάζεται.
Oι τεχνολογικές καινοτομίες και οι εφαρμογές τους μπορούν να συμβάλλουν καθοριστικά στην αντιμετώπιση κοινωνικών και ανθρωπιστικών ανισοτήτων και προβλημάτων.
TG: Τι σου δίνει ενέργεια για να φέρεις εις πέρας τη μέρα σου;
ΕΒ: Η οικογένεια, οι φίλοι, οι συνεργάτες, η μουσική, ο Δεσμός και η βαθιά πεποίθηση ότι ο κόσμος μπορεί να γίνει πιο καλός, πιο όμορφος, πιο ανθρώπινος. Νιώθω πολύ τυχερή γιατί για μένα Δεσμός σημαίνει δημιουργία με τις καλύτερες μου φίλες, σημαίνει ουσιαστικά project κοινωνικής προσφοράς με πολύ αξιόλογους και δυναμικούς συνεργάτες, σημαίνει συμβολή σε έναν δυναμικό και εξελισσόμενο τομέα με απίστευτες δυνατότητες και κοινωνικές προεκτάσεις, την κοινωνία των πολιτών.
TG: Είσαι multitasker; Πιστεύεις σε αυτόν τον τρόπο διαχείρισης των υποχρεώσεων;
ΕΒ: Ναι, είμαι. Ενδεχομένως να μην τα παραλέω όταν δηλώνω ότι είμαι περισσότερο αποτελεσματική όταν έχω περισσότερα πράγματα να κάνω. Βέβαια, μετά τη γέννηση της κόρητς μου έχω αναγκαστεί να αναθεωρήσω – η εναλλακτική κατάληξη θα ήταν το burnout της εργαζόμενης μητέρας – και συνειδητοποιώ όλο και πιο βαθιά τη σημασία του να είσαι παρών στις στιγμές με ηρεμία, παρά να κυνηγάς εξελίξεις με άγχος.
TG: Με τον χρόνο πώς τα πας; Κάνεις καλή διαχείριση του χρόνου σου μέσα στην ημέρα;
ΕΒ: Ο μεγαλύτερός μου πειρασμός παραμένει ο Δεσμός, με εμπνέει πάρα πολύ και με απορροφά, συχνά χωρίς να το συνειδητοποιώ. Τον νιώθω ως προέκταση του εαυτού μου από πολλές απόψεις και είναι πρόκληση το να βάζω φρένο καμιά φορά. Το ίδιο ισχύει για όλη την ομάδα του Δεσμού.
Μεγαλώνοντας καταλαβαίνω καλύτερα τον εαυτό μου και τις αδυναμίες μου.
TG: Πότε ήταν η τελευταία φορά που έφτασες κοντά ή έπαθες burnout και γιατί; Πώς το αντιμετώπισες;
ΕΒ: Το 2018 ήταν μια χρονιά ιδιαίτερα έντονης δραστηριότητας για το Δεσμό με πολλά project υποστήριξης οργανισμών και φορέων σε όλη την Ελλάδα για την υγεία, την κοινωνική πρόνοια, την εκπαίδευση και την ενδυνάμωση των νέων και πολλά άλλα.
Μέσω του Δεσμού, έρχομαι καθημερινά σε επαφή με πολλές ευάλωτες ομάδες, που αντιμετωπίζουν μεγάλες προκλήσεις ακόμα και στα βασικά, ένα γεύμα, στέγη, θέρμανση, για να μην μιλήσω για την οικονομική δυσχέρεια, την ανεργία, τις διακρίσεις και την ψυχική υγεία, ανάμεσα σε πολλά άλλα.
Όμως, φέτος το καλοκαίρι στο Μάτι ήταν αλλιώς. Σε 10 λεπτά εκτυλίχθηκε μια αληθινή τραγωδία μέσα στην καρδιά της Αττικής, δίπλα μας. Μετά τη φωτιά, η διαρκής μας παρουσία εκεί, η συνεχής επαφή με φορείς που προσπαθούσαν να παρέχουν κάθε είδους βοήθεια, οι αλλεπάλληλες μαρτυρίες των ανθρώπων που έχασαν τους δικούς τους, τα παιδιά τους και τις περιουσίες τους, η υπεράνθρωπη προσπάθεια εθελοντών, κατοίκων και οργανισμών να ανταπεξέλθουν στην τραγωδία, το καμένο τοπίο, όλα αυτά, με φόντο τον ελληνικό Αύγουστο που υπό κανονικές συνθήκες είναι ο ορισμός της ανεμελιάς και της ξεκούρασης, με κατέβαλαν με πρωτοφανή τρόπο, ξεπέρασα και τα σωματικά και τα συναισθηματικά μου όρια.
Ευτυχώς, δεν είμαι μόνη μου στο Δεσμό, ούτε στον κόσμο. Μοιραστήκαμε το βάρος με την ομάδα, δουλέψαμε πολύ για να κάνουμε καίριες παρεμβάσεις υποστήριξης, και, χάρη στις δωρεές περισσότερων από 100 ιδιωτών και εταιριών, σχεδιάσαμε ένα πολύ ελπιδοφόρο project αποκατάστασης παιδικών χαρών των πυρόπληκτων περιοχών που είτε κάηκαν ολοσχερώς είτε είναι ακατάλληλες προς χρήση. Τον περασμένο μήνα, ολοκληρώσαμε την πρώτη παιδική χαρά στο Ν. Βουτζά και εκτιμούμε ότι η ανάπλαση όλων των χώρων που έχουμε επιλέξει θα έχει ολοκληρωθεί μέχρι τον Ιούνιο. Δεν ξέρω αν έχω αντιμετωπίσει τελείως το burnout, πάντως σίγουρα νιώθω πως είμαι σε καλό δρόμο.
TG: Η τελευταία φορά που απέτυχες; Και πώς το ξεπέρασες;
ΕΒ: Δεν ξέρω πώς ακριβώς να ορίσω την αποτυχία. Μεγαλώνοντας καταλαβαίνω καλύτερα τον εαυτό μου και τις αδυναμίες μου, τα χαρακτηριστικά που δυσκολεύουν πολλές φορές τις σχέσεις μου με τους ανθρώπους και δυσκολεύουν την διαχείριση της ζωής μου.
TG: Τι σχέση έχεις με το κινητό σου, με την τεχνολογία και τα social;
ΕΒ: Χρησιμοποιώ τεχνολογία κατά κόρον με πάρα πολύ screen time γενικά: υπολογιστής, κινητό, τηλεόραση, ταινίες στον προτζέκτορα. Πιστεύω ειλικρινά ότι τα εργαλεία αυτά μας διευκολύνουν, μας εξυπηρετούν, μας συνδέουν και μας ψυχαγωγούν. Πιστεύω επίσης ότι οι τεχνολογικές καινοτομίες και οι εφαρμογές τους μπορούν να συμβάλλουν καθοριστικά στην αντιμετώπιση κοινωνικών και ανθρωπιστικών ανισοτήτων και προβλημάτων.
Από την άλλη, τα διαλείμματα είναι απαραίτητα. Με ευχαριστεί πολύ που μπορώ να ξεχνάω εντελώς τις οθόνες στις διακοπές, να πηγαίνω θέατρο όσο πιο συχνά μπορώ, και να ζωγραφίζω με νερομπογιές παρέα με την κόρη μου σε κάθε ευκαιρία.
TG: Πώς διαχειρίζεσαι τα mail σου;
ΕΒ: Πριν από 2 χρόνια αποφάσισα να απενεργοποιήσω από το κινητό μου τις ενημερώσεις εισερχόμενων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και από τότε είμαι πολύ καλύτερα. Μετά το καλοκαίρι, ξεκίνησα να εφαρμόζω την τακτική να ανοίγω υπολογιστή και email μόλις φτάνω στο γραφείο, που γενικά μου ήταν πιο εύκολο από όσο περίμενα και παραδόξως, μέχρι στιγμής, φαίνεται να μην έχει καταρρεύσει ο κόσμος.
TG: Τι κάνεις πριν από μια σημαντική απόφαση ή ένα σημαντικό γεγονός;
ΕΒ: Δεν έχω κάποια ρουτίνα ή ιεροτελεστία, παίρνω σημαντικές αποφάσεις γρήγορα και χωρίς πολλά-πολλά. Επειδή μου αρέσει η μυθοπλασία, αναπαριστώ στο μυαλό μου καθημερινά σενάρια με μεγάλη λεπτομέρεια και ανάλυση, συνεπώς όταν έρχεται η στιγμή μιας απόφασης είμαι περισσότερο προετοιμασμένη από ό,τι και η ίδια πιστεύω.
TG: Πόσο δύσκολο είναι να βρεις την ισορροπία ανάμεσα στην προσωπική και την επαγγελματική ζωή και τι κάνεις για αυτό;
ΕΒ: Πιστεύω ότι η ισορροπία μεταξύ προσωπικής και επαγγελματικής ζωής για μια σύγχρονη, εργαζόμενη μητέρα με ενδιαφέροντα, είναι ίσως το πιο δύσκολο στοίχημα της εποχής μας για τις γυναίκες. Δεν είναι μόνο το άγχος που νιώθεις για να ανταπεξέλθεις σε όλα, είναι περισσότερο η απαίτηση που έχεις από τον εαυτό σου να τα κάνεις όλα εξίσου καλά και σωστά χωρίς να δείξεις αδυναμία. Είναι ένας σχεδόν ασυνείδητος μηχανισμός, ριζωμένος σε χίλιες δυο πολιτισμικές και κοινωνικές αντιλήψεις και τον βρίσκω πολύ σκληρό. Η προσωπική εμπειρία, μετά από πολύ μεγάλη εσωτερική διαπραγμάτευση, έχει δείξει ότι το να φιλτράρεις και να βάζεις όρια και προτεραιότητες, τόσο στην προσωπική όσο και στην επαγγελματική ζωή, δεν είναι αδυναμία. Μάλιστα, σου απελευθερώνει χρόνο για όλα αυτά που πάντα ήθελες να κάνεις αλλά νόμιζες ότι δεν προλάβαινες.
Δεσμός σημαίνει δημιουργία με τις καλύτερες μου φίλες, σημαίνει ουσιαστικά project κοινωνικής προσφοράς με πολύ αξιόλογους και δυναμικούς συνεργάτες, σημαίνει συμβολή σε έναν δυναμικό και εξελισσόμενο τομέα με απίστευτες δυνατότητες και κοινωνικές προεκτάσεις, την κοινωνία των πολιτών.
TG: Πώς διαχειρίζεσαι μια κακή μέρα;
ΕΒ: Σε γενικές γραμμές, οπλίζομαι με υπομονή και τη σκέψη ότι, στην πραγματικότητα, δεν μου λείπει τίποτα. Είμαι υγιής και ευτυχής. Πολλές φορές όμως με επηρεάζει η δουλειά μας, καθώς βλέπουμε πολλά δύσκολα πράγματα, που δυσκολεύομαι να τα αφήσω πίσω γυρνώντας σπίτι.
TG: Τι σε αποφορτίζει;
ΕΒ: Όλο και περισσότερο με αποφορτίζει το σπίτι μου, να περνάω χρόνο με την οικογένειά μου. Η κόρη μου έχει καταφέρει να εντοπίσει το παιδί μέσα μου και με παρασύρει σε διάφορες σαχλαμάρες που μας διασκεδάζουν πολύ. Έχω την τύχη να περιστοιχίζομαι από φίλους με χιούμορ και να γελάω – κάτι το οποίο μου είναι απαραίτητο. Η φυσική άσκηση έχει κάνει δυναμική επανεμφάνιση στη ζωή μου και είναι επίσης μεγάλη εκτόνωση.
Το να φιλτράρεις και να βάζεις όρια και προτεραιότητες, τόσο στην προσωπική όσο και στην επαγγελματική ζωή, δεν είναι αδυναμία.
TG: Προσφορά, νόημα, όραμα, αξίες. Τι σημαίνουν αυτές οι λέξεις για σένα; Πώς μπήκαν στη ζωή σου; Τι κερδίζεις και τι προσφέρεις μέσα από αυτές;
ΕΒ: Πολύ συχνά σκέφτομαι, «Θα μπορούσε να συμβεί σε εμένα». Μία κακή εκτίμηση, μία λάθος στροφή, μία συγκυρία εκτός του ελέγχου μου, όπως ένας πόλεμος, και μπορεί – γιατί όχι – να ήμουν εγώ στο αμαξίδιο, εγώ στο Μάτι, εγώ πρόσφυγας, εγώ άνεργη, εγώ διαζευγμένη μητέρα στην Ελλάδα του 2019.
Μέσα σε αυτό το κοινωνικοπολιτικό σύμπλεγμα, αν παραμείνω αμέτοχη, είναι αδύνατον να νιώθω ικανοποιημένη με τον εαυτό μου.
Έτσι κάπως γεννήθηκε ο Δεσμός, για να κάνει ακριβώς αυτό: να ενθαρρύνει τον καθένα από εμάς να συμμετέχει, να συνειδητοποιήσει ότι μπορούμε όλοι να κάνουμε κάτι για τα προβλήματα και τις προκλήσεις που υπάρχουν γύρω μας και να βοηθήσουμε τους άλλους, όπως θα θέλαμε να βοηθηθούμε κι εμείς σε συνθήκες απορίας και δυσκολίας. Και είμαι πολύ, πολύ περήφανη που είμαι κομμάτι του Δεσμού.
Η Εκάβη Βαλλερά έχει σπουδάσει Κλασσική Φιλολογία στο Kings College London και έχει αποκτήσει ΜΑ στο Θέατρο από το City University of New York. Έχει ζήσει στο Λονδίνο και στην Νέα Υόρκη, όπου εργάστηκε για 2 χρόνια στο Τμήμα Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης της Merrill Lynch, και, εκτενώς, στο χώρο των μη κερδοσκοπικών οργανισμών, στην παραγωγή θεάτρου και καλλιτεχνικών-πολιτιστικών διοργανώσεων. Έχει συνεργαστεί με επιφανείς οργανισμούς όπως το New York State Council on the Arts, το NY Fringe Festival, το Public Theater και το Φεστιβάλ Αθηνών, όπου έχει θητεύσει, παράλληλα με την παραγωγή, ως συντονιστής προγραμμάτων, εκδηλώσεων, διαχειριστής εθελοντών και στο fundraising. Είναι ένα από τα Ιδρυτικά Μέλη του Δεσμού και από το 2012 έχει αναλάβει καθήκοντα διευθύντριας του οργανισμού.
Διάβασε ακόμα:
Βίκυ Έλλιοττ: “Η Προσφορά Είναι Για Μένα Σκοπός Και Νόημα Ζωής”