Thrive Global: Τι σας δίνει ενέργεια για να φέρετε εις πέρας τη μέρα σας;
Παναγιώτης Παπαϊωάννου: Ενέργεια αντλώ από την οικογένειά μου και κυρίως από το πρώτο χαμόγελο της γυναίκας μου, όταν ανοίγω τα μάτια μου. Ενέργεια αντλώ επίσης και από πιο απλά αλλά σημαντικά πράγματα, όπως από την καλή διατροφή (είμαι χορτοφάγος περισσότερο από 25 χρόνια), τον καλό ύπνο και τις καλές σχέσεις με τους συνανθρώπους μου.
T.G.: Προσφορά, όραμα –αξίες. Τι σημαίνουν αυτές οι λέξεις για εσάς; Πώς μπήκαν στη ζωή σας; Τι κερδίζετε και τι προσφέρετε μέσα από αυτές;
Π.Π.: Προσφορά για μένα είναι να στοχεύω στο να βοηθάω και να να σώζω παιδιά. Όραμα είναι η διατήρηση των παιδικών χαμόγελων και των χαμόγελων των ανθρώπων της τρίτης ηλικίας. Οι αξίες που καθορίζουν τη ζωή μου είναι αλήθεια, ειλικρίνεια, αγάπη και ήθος. Δεν κατάλαβα ποτέ πώς μπήκαν στη ζωή μου, ίσως να υπήρχαν πάντα, αλλά σε λανθάνουσα κατάσταση. Κερδίζω ευτυχία και ψυχική πληρότητα και προσπαθώ να προσφέρω μια ωραιοποιημένη πλευρά της ζωής και μερικές φορές και την ίδια τη ζωή.
T.G.: Συχνά ασχολούμαστε με ασήμαντα πράγματα, με αποτέλεσμα να μην δίνουμε σημασία σε όλα εκείνα που έχουν πραγματικά νόημα. Τι θεωρείτε ότι έχει πραγματική σημασία;
Π.Π.: Όταν πήγα για πρώτη φορά σαν ιεραπόστολος στην Μαδαγασκάρη αντίκρισα σε απόσταση αναπνοής, για πρώτη φορά, πόνο, φτώχεια και θάνατο σε ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Τότε, υποσχέθηκα στον εαυτό μου, πως ποτέ ξανά δεν θα ασχοληθώ με τα ασήμαντα της καθημερινότητας στην Ελλάδα. Εκεί κατάλαβα τις πραγματικές αξίες της ζωής. Δυστυχώς όμως, αν και προσπαθώ να αντιστέκομαι, η δύναμη της καθημερινότητας είναι μεγάλη και εύκολα μας παρασύρει στα ασήμαντα.
“Ποτέ δεν θεώρησα σημαντικό το “εγώ”, διότι μεγάλωσα με γονείς, όπου μου έμαθαν μόνο το “εμείς”. Αυτό το “εμείς” με ακολουθεί πάντα και παντού”.
T.G.: Υπάρχουν στιγμές που δεν μπορούμε να ελέγξουμε ότι συμβαίνει γύρω μας. Από πού μπορούμε να αντλήσουμε δύναμη σε τέτοιες στιγμές;
Π.Π.: Μόνο από το Θεό με αυτοσυγκέντρωση και προσευχή με αλήθεια. Από το Θεό αντλούμε δύναμη και γνωρίζουμε καλύτερα τον εαυτό μας και την πραγματική σοβαρότητα των προβλημάτων μας. Άλλωστε δεν μπορούμε να τα πετύχουμε όλα, ούτε να τα ελέγξουμε και φυσικά ούτε να αρέσουμε σε όλους.
T.G.: Πώς πήρατε την απόφαση να γίνετε ιεραπόστολος;
Π.Π.: Έγινα ιεραπόστολος μετά από μια σκληρή δοκιμασία ζωής και την θαυματουργική παρουσία του Θεού. Είδα και ένιωσα πράγματα και καταστάσεις πρωτόγνωρες και ανεξήγητες με την απλή λογική, που για πολλούς ανθρώπους μπορεί να θεωρηθούν και γραφικότητες.
T.G.: Τι περιλαμβάνει το σημερινό σας πρόγραμμα;
Π.Π.: Δουλειά, γράψιμο, προσευχή και την απόλαυση της καθημερινότητας, η οποία είναι πολύ ενδιαφέρουσα αν της δώσουμε τις αρμόζουσες διαστάσεις.
T.G.: Τι κάνετε πριν από μια σημαντική απόφαση ή ένα σημαντικό γεγονός;
Π.Π.: Αυτοσυγκεντρώνομαι και προσεύχομαι.
“Όταν πήγα για πρώτη φορά σαν ιεραπόστολος στην Μαδαγασκάρη αντίκρισα για πρώτη φορά, πόνο, φτώχεια και θάνατο σε ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Τότε, υποσχέθηκα στον εαυτόν μου, πως ποτέ ξανά δεν θα ασχοληθώ με τα ασήμαντα της καθημερινότητας”.
T.G.: Αν αναπάντεχα βρείτε 15 λεπτά ελεύθερου χρόνου μέσα στην ημέρα σας, τι κάνετε;
Π.Π.: Χρόνος ελεύθερος υπάρχει πάντα και πολύ περισσότερος από 15 λεπτά. Πάντα γελάω με αυτούς που λένε ότι δεν τους φτάνει ο χρόνος και πάντα θυμώνω με όσους ακούω να λένε πως πλήττουν. Ο ελεύθερος χρόνος για μένα σημαίνει επιπλέον προσευχή.
T.G.: Μιλήστε μας για τον σύλλογο Φίλων Ιεραποστολής Μαδαγασκάρης που συστήσατε πρόσφατα.
Π.Π.: Οι φίλοι ιεραποστολής Μαδαγασκάρης είναι μια επένδυση στο μέλλον των φτωχών και ορφανών παιδιών. Στόχος και σκοπός είναι η συγκέντρωση χρημάτων για την επιβίωση, το φαγητό, την εκπαίδευση και οτιδήποτε αφορά σε παιδιά, ανεξαρτήτως θρησκεύματος.
“Όραμά μου είναι η διατήρηση των παιδικών χαμόγελων και των χαμόγελων των ανθρώπων της τρίτης ηλικίας”.
T.G.: Πόσο σημαντικό είναι να αφήνουμε στην άκρη το “εγώ” μας και να ακούμε τα προβλήματα των ανθρώπων γύρω μας;
Π.Π.: Ποτέ δεν θεώρησα σημαντικό το “εγώ”, διότι μεγάλωσα με γονείς, όπου μου έμαθαν μόνο το “εμείς”. Αυτό το “εμείς” με ακολουθεί πάντα και παντού.
T.G.: H ευγνωμοσύνη υπάρχει στη ζωή σας; Πόσο συχνά (θυμάστε να) λέτε «ευχαριστώ»;
Π.Π.: Το “ευχαριστώ” είναι στην καθημερινότητα μου. Μόνο που βλέπω τον ήλιο να ανατέλλει και να δύει κάθε μέρα, νιώθω την ανάγκη να ευχαριστώ συνεχώς το θεό.
Ο Ιερέας Ιεραπόστολος Πατέρας Παναγιώτης Παπαϊωάννου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1955. Σπούδασε κτηνιατρική και εργάζεται σαν ιδιώτης κτηνίατρος από το 1981.Είναι ποιητής και συγγραφέας με αναγνωρισμένο έργο στο χώρο των γραμμάτων. Το 2017, έπειτα από τάμα για την σωτηρία των εγγονών του, χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος και το Μάρτιο του 2018 ίδρυσε τους Φίλους της Ιεραποστολής Μαδαγασκάρης, ο ” Άγιος Ζωτικός ο Ορφανοτρόφος”, με στόχο να στηρίξει το έργο της Ιεράς Μητροπόλεως Μαδαγασκάρης και κυρίως το έργο παροχής βοήθειας σε ορφανά και φτωχά παιδιά.
Διάβασε ακόμα:
Σάντρα Ζαφειρακοπούλου: “Έχω Βρει Τη «Δουλειά» Που Με Κάνει Ευτυχισμένη”