Πολλές συζητήσεις γίνονται σήμερα σχετικά με την ανάπτυξη, αλλά και για την καταπολέμηση της ανεργίας, χωρίς όμως να υπάρχουν στο τραπέζι συγκεκριμένες προτάσεις και λύσεις. Ψάχνουμε για λύσεις, χωρίς να αναζητάμε τις αιτίες που μας έκαναν να φτάσαμε στην οικονομική κρίση.
Η ανάπτυξη και η δημιουργία νέων θέσεων μπορούν να προκύψουν από την αύξηση των επιχειρησιακών δραστηριοτήτων. Πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι εμπόδιο στην ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας δεν είναι μόνο η κακή οικονομία μας, αλλά και η αντίληψη της κοινωνίας, που δεν έχει και την ιδιαίτερη εκτίμηση στην επιχειρηματικότητα, κάτι που δρα αρνητικά στην εμπλοκή των νέων με αυτή.
Τα αρνητικά δείγματα από το παρελθόν της κρατικοδίαιτης και αυταρχικής επιχειρηματικότητας, μαζί με την οικονομική κρίση, έχουν συμβάλλει κατά πολύ στη δυσπιστία της κοινωνίας στην επιχειρηματική δραστηριότητα.
Οι ηθικοί κανόνες και ο ρόλος τους στην επιχειρηματικότητα
Οι ηθικοί κανόνες και νόμοι, προκύπτουν προκειμένου να ελέγξουν την ιδιοτελή συμπεριφορά ατόμων και επιχειρήσεων που απειλούν τα συλλογικά συμφέροντα της κοινωνίας. Ασφαλώς, τα ηθικά ζητήματα είναι περίπλοκα από τη φύση τους, καθώς υφίσταται το πρόβλημα επιμερισμού του κόστους και των ωφελειών μεταξύ διαφορετικών ενδιαφερομένων μερών. Το θέμα είναι να προσπαθεί να δρα κανείς σαν άτομο με καλή θέληση και να ακολουθεί ηθικούς κανόνες που παράγουν το μέγιστο καλό. Οι ηθικοί κώδικες επιδιώκουν να αυξήσουν την αξία που παράγεται όταν οι άνθρωποι αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Υπάρχουν για να προστατεύουν τους ανθρώπους. Χωρίς αυτούς, οι έριδες και οι διαμάχες θα επικρατούσαν και όλοι θα έβγαιναν ζημιωμένοι. Οι ηθικοί κανόνες, άλλωστε, απαλλάσσουν το άτομο από τη δυσκολία να αποφασίσει τί είναι σωστό και τί λάθος. Επίσης, μειώνουν τα κόστη συναλλαγών, δηλαδή τα κόστη παρακολούθησης, διαπραγμάτευσης και επιβολής των συμφωνιών μεταξύ των ανθρώπων.
Η πρακτική εφαρμογή της επιχειρησιακής ηθικής προς όφελος της κοινωνίας
Ως επιχειρησιακή ηθική (ή business ethics) θα μπορούσαμε να ορίσουμε την μελέτη κατάλληλων επιχειρηματικών πολιτικών και πρακτικών, σχετικά με πιθανά αμφιλεγόμενα ζητήματα, όπως η εταιρική διακυβέρνηση, το εμπόριο και η μετάδοση εμπιστευτικών πληροφοριών, η δωροδοκία, οι διακρίσεις, η εταιρική κοινωνική ευθύνη και οι εμπιστευτικές ευθύνες. Συχνά, ο νόμος είναι αυτός που καθοδηγεί την επιχειρηματική δεοντολογία, άλλες όμως φορές η επιχειρησιακή ηθική παρέχει ένα βασικό πλαίσιο που οι επιχειρήσεις μπορούν να ακολουθήσουν για να κερδίσουν την αποδοχή των πελατών και των προμηθευτών τους.
Μια κατάλληλη συμπεριφορά συχνά φθίνει από πάνω προς τα κάτω σε έναν οργανισμό. Είναι λοιπόν ζωτικής σημασίας οι διευθυντές να ενεργούν ενάρετα και να αποτελούν παραδείγματα για το υπόλοιπο προσωπικό. Αν οι διευθυντές λειτουργούν με αμφισβητήσιμη ηθική συμπεριφορά, γιατί θα πρέπει και το υπόλοιπο εργατικό προσωπικό να ενεργεί με ηθική πεποίθηση; Όταν οι ηγέτες ασκούν αυτό που κηρύττουν και υποστηρίζουν ένα υψηλό επίπεδο δεοντολογίας, το υπόλοιπο προσωπικό έχει απέναντι του ένα θετικό πρότυπο.
Η επιχειρηματικότητα σήμερα δεν καλείται μόνο να αναλάβει σημαντικό ρόλο στην ανάταξη της οικονομίας, την αποκατάσταση της απασχόλησης και τη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής, αλλά καλείται επιπλέον να προβάλει με τη στάση της ένα διαφορετικό μοντέλο για τη διοίκηση που στηρίζεται στο ήθος και στην ισονομία. Είναι χρέος της επιχειρηματικής κοινότητας, της ελίτ του τόπου που αντιλαμβάνεται το χρέος και την ευθύνη να αναλάβει τον ηγετικό ρόλο που της αναλογεί, να υιοθετήσει κανόνες εταιρικής υπευθυνότητας, να απαιτήσει άμεση και απαρέγκλιτη εφαρμογή κανόνων δικαίου και με το παράδειγμά της να αναδείξει την επιχειρηματικότητα σε κυρίαρχη δύναμη δημιουργίας πλούτου και απασχόλησης προς όφελος της κοινωνίας.
Αρχική δημοσίευση από την Μαρία Δ. Σινανίδου στο epixeiro.gr.