Στα επόμενα 2 λεπτά θα μάθεις:
-Γιατί η συζήτηση για το αυριανό φαγητό δε συνιστά επικοινωνία.
-Γιατί ο ανταγωνισμός δεν έχει θέση σε ένα γάμο.
Θυμάστε πώς ήταν όταν πρωτοερωτευτήκατε; Το καρδιοχτύπι, τα χαμόγελα; Τη γλυκιά αναμονή για το πότε θα βρεθείτε μαζί; Αυτά τα ωραία συναισθήματα συχνά χάνονται μακροπρόθεσμα σε έναν γάμο. Αν δεν αντικατασταθούν από άλλα θετικά συναισθήματα ο γάμος τελματώνει και δεν προσφέρει συναισθηματική ικανοποίηση. Από τη μία δεν είναι δυνατόν το συναίσθημα του πρώτου καιρού να ζήσει αναλλοίωτο για 20 και 30 χρόνια, αλλά επίσης δεν είναι δυνατόν να ζήσει κανείς σε έναν γάμο χωρίς αγάπη και χωρίς θετικά συναισθήματα.
Υπάρχει, όμως, τρόπος να έχει το ζευγάρι πολλά θετικά συναισθήματα στο γάμο του; Η απάντηση είναι «Ναι!». Αρκεί να τα καλλιεργήσει.
Να λοιπόν τι χρειάζεται ένας γάμος ή μία σχέση για να διαρκέσει στο χρόνο, εκτός φυσικά από αγάπη:
1.Βαθιά συναισθηματική επικοινωνία
Πείτε το και ευαισθησία ή εκ βαθέων εξομολόγηση. Δε μιλάω απλώς για την απαραίτητη καθημερινή επικοινωνία, ποιος θα πάρει τα παιδιά από το σχολείο, τι ώρα θα γυρίσω εγώ, τι ώρα θα επιστρέψεις εσύ, τι θα φάμε σήμερα, πού θα πάμε διακοπές το καλοκαίρι, να αγοράσω αυτό ή εκείνο και τα παρόμοια. Αναφέρομαι σε βαθύτερη επικοινωνία που περιλαμβάνει τα στοιχεία εκείνα του εαυτού μας που ενδεχομένως δε θέλουμε να φανερώσουμε ή αισθανόμαστε «γυμνοί» και ευάλωτοι όταν τα εκμυστηρευτούμε στον άλλον.
2.Αμοιβαίος σεβασμός και κατανόηση
Να θυμάστε ότι σε μία σχέση ή έναν γάμο, όσο ερωτευμένοι και αν είστε, σε τελική ανάλυση είστε δύο διαφορετικοί άνθρωποι. Ο καθένας με τις ανάγκες του, τις επιθυμίες και τις αξίες του. Σε μία σχέση ή γάμο καθένας «κουβαλάει» την ιστορία του και την προσωπικότητά του, καθώς και τις συγκεκριμένες επιθυμίες του, που φυσικά μπορεί να μη συμπίπτουν 100% με τις επιθυμίες του άλλου. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι τα μέλη του ζευγαριού κάποια στιγμή θα διαφωνήσουν σε κάτι, θα έχουν άλλη τοποθέτηση και διαφορετική οπτική γωνία. Φυσικά, κάτι τέτοιο δεν είναι κακό, εφόσον και οι δύο σέβονται την άποψη του άλλου, αντιλαμβάνονται ότι καθένας μπορεί να έχει άλλη άποψη και παράλληλα προσπαθούν να βρουν τη χρυσή τομή και την ισορροπία ανάμεσα στις πεποιθήσεις και επιθυμίες του καθενός. Μερικές φορές πραγματικά δεν υπάρχει άσπρο-μαύρο ή σωστό-λάθος, αλλά μία διαβάθμιση, όσον αφορά στον τρόπο που ο καθένας βλέπει τα πράγματα. Όταν υπάρχει καλή διάθεση και επιθυμία να προσπαθήσει να καταλάβει κανείς την οπτική γωνία του άλλου, αυτό ενισχύει τον σεβασμό και την αμοιβαιότητα στη σχέση.
3.Συγχώρεση
Χωρίς συγχώρεση δε μπορεί να κρατήσει η οποιαδήποτε σχέση ή γάμος. Δύο άνθρωποι που έχουν συναισθήματα ο ένας για τον άλλον, φιλικά ή ερωτικά, που είναι μαζί και συμπορεύονται στη ζωή, δε νοείται να μην έχουν τη συγχώρεση στην καρδιά τους. Όλοι οι άνθρωποι έχουν ελαττώματα. Όλοι οι άνθρωποι κάνουν λάθη. Μερικές φορές οι άνθρωποι έχουν καλή πρόθεση, αλλά παρόλα αυτά κάνουν λάθος. Δε γίνεται να τους πάρουμε το κεφάλι. Δε γίνεται να μην αναγνωρίσουμε την καλή πρόθεση. Χρειάζεται να μπορούμε να συγχωρούμε τον άλλον, να μπορούμε να δούμε την αδυναμία του, να τη δεχτούμε και να συγχωρήσουμε, όχι επειδή είμαστε αδύναμοι, αλλά, αντίθετα, επειδή είμαστε δυνατοί. Η συγχώρεση δεν είναι μόνο η δική μας στάση προς τον άλλον. Και το άλλο άτομο πρέπει να συγχωρήσει τα λάθη ή τις αδυναμίες μας. Όταν συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είμαστε αλάνθαστοι και ότι χρειάζεται και εμάς να μας συγχωρήσει για τα πιθανά σφάλματά μας ο ή η σύντροφός μας, τότε ανοίγουμε μια πόρτα σε κάτι νέο, σε κάτι όμορφο, που θα μας επιτρέψει να πάμε μπροστά.
4.Συμβιβασμός και αμοιβαιότητα
Όταν δύο άνθρωποι είναι σε μία σχέση χρειάζονται να αισθάνονται ότι είναι σημαντικοί, ότι μετράνε για τον άλλον και ότι έχουν «δύναμη» και φτερά για να πετάξουν. Παράλληλα, και οι δύο πρέπει να ξέρουν ότι το να είναι σε μία σχέση δεν είναι ένας συνεχόμενος ανταγωνισμός για το ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο ή ποιος κέρδισε και ποιος έχασε. Αυτό δεν είναι ερωτική σχέση. Σε μία καλή σχέση, οι άνθρωποι κάνουν χώρο ο ένας στον άλλον, επιτρέπουν στον σύντροφο να είναι ο εαυτός του και δεν τον καπελώνουν με τα δικά τους «θέλω» και «πρέπει». Σε μία καλή σχέση οι άνθρωποι διατηρούν μία ανοιχτή σχέση, αποδέχονται τη διαφορετικότητα, δίνουν στον άλλον και παίρνουν αυτά που το άλλο άτομο έχει και θέλει να προσφέρει. Υπάρχει αμοιβαιότητα και υπάρχει η κατανόηση του «είμαστε δύο διαφορετικά άτομα, άρα δεν μπορεί να είμαστε εντελώς ίδιοι», που είναι η πρώτη αρχή του συμβιβασμού, αλλά με την καλή έννοια. Η κατανόηση ότι το άλλο άτομο δεν είναι ίδιο με εμάς είναι ένα συμβιβασμός, αλλά και μία σοφή και γενναία πράξη ταυτόχρονα, απαραίτητη σε μία μακροχρόνια σχέση ή γάμο.