Πλέον, για κάθε επιχειρηματική εργασία υπάρχουν αντίστοιχα προγράμματα τεχνητής νοημοσύνης που βεβαίως έχουν διαφοροποιούμενο κόστος λειτουργίας.
Από τα πολύ απλά προγράμματα, συγκέντρωσης δεδομένων ή αυτόματων τηλεφωνικών απαντήσεων μέχρι λήψης αποφάσεων για θέματα εξαγορών ή συγχωνεύσεων η A/I έχει αυξημένες δραστηριότητες. Το σημαντικότερο χαρακτηριστικό είναι ότι μπορούν να πραγματοποιήσουν τις εργασίες τους μέσα στο 1/10 του χρόνου που θα έκανε ένας εργαζόμενος ή ένα στέλεχος.
Και εδώ έρχεται το κρίσιμο θέμα. Πού βρίσκεται η «χρυσή τομή» ή η βέλτιστη λύση μεταξύ τεχνητής νοημοσύνης και απασχόλησης για την κοινωνία. Όσο η A/I λειτουργούσε σε «πειραματικό» επίπεδο ή σε αρχικό στάδιο η σχέση με την απασχόληση δεν ήταν ανταγωνιστική.
Για παράδειγμα, μία επιχείρηση θα μπορούσε να κρατήσει τις τηλεφωνήτριες ταυτόχρονα με τους αυτόματους τηλεφωνητές. Η ανάγκη για μείωση του λειτουργικού κόστους και επιτάχυνση των εργασιών εν μέσω ανταγωνισμού οδήγησε σε σταδιακή μείωση θέσεων εργασίας σε μη κρίσιμους κλάδους. Τις τηλεφωνήτριες αντικατέστησαν αυτόματοι τηλεφωνητές, τους φύλακες εγκαταστάσεων αντικατέστησαν συστήματα συναγερμών και ελέγχου εγκαταστάσεων. Οι εργασίες συναρμολόγησης στα εργοστάσια, τα τελευταία 20 χρόνια γίνονται από ειδικές ρομποτικές μηχανές που ελέγχονται από 1 άτομο.
Ο φόβος για την απασχόληση ήρθε όταν η A/I κτύπησε θέσεις υψηλής ευθύνης και λήψης αποφάσεων. Εκεί τα μεγαλο-στελέχη των επιχειρήσεων είδαν ότι το «φάντασμα» της ανεργίας λόγω υποκατάστασης από A/I ήταν υπαρκτό. Όμως οι εταιρίες προσαρμόζονται σταδιακά και πλέον βλέπουν με άλλο βλέμμα την υιοθέτηση της A/I . Ειδικά οι μεγάλες εταιρείες που μπορούν να έχουν μεγαλύτερες συνέργειες και χαμηλότερο κόστος στην χρήση A/I ως προς θέσεις εργασίας.
Δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, αλλά με διαφορετικές απαιτήσεις
Οι υπέρμαχοι της A/I προβλέπουν ότι τα ρομπότ, οι κάθε είδους «έξυπνες» μηχανές και γενικότερα οι αλγόριθμοι της τεχνητής νοημοσύνης, που ολοένα περισσότερο διεισδύουν στους χώρους εργασίας και αυτοματοποιούν την απασχόληση, μπορούν να δημιουργήσουν διεθνώς έως το 2025 σχεδόν διπλάσιο αριθμό νέων θέσεων εργασίας, σε σχέση με όσες αναμένεται να καταστρέψουν.
Αυτή ήταν η εκτίμηση μιας έκθεσης του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF) το 2018 με τίτλο «Το μέλλον των θέσεων εργασίας», σύμφωνα με την οποία έως τα μέσα της επόμενης δεκαετίας περίπου 133 εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας μπορούν να έχουν δημιουργηθεί με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης, έναντι 75 εκατομμυρίων που μπορεί να εξαφανισθούν εξαιτίας της.
Η έκθεση -η οποία βασίσθηκε σε μια μεγάλη δειγματοληπτική έρευνα μεταξύ εργοδοτών και διευθυντικών στελεχών που διοικούν 15 εκατομμύρια εργαζόμενους σε 20 χώρες- προβάλλει το σύνηθες επιχείρημα των τεχνο-αισιόδοξων ότι, όπως και στα προηγούμενα κύματα τεχνολογικών επαναστάσεων στην οικονομική ιστορία (ατμός, ηλεκτρισμός κ.ά.), παρά τους διάχυτους φόβους, πάντοτε το ισοζύγιο υπήρξε τελικά θετικό για τις θέσεις απασχόλησης. Κάτι ανάλογο, συνεπώς, θα πρέπει να αναμένεται και για την ευρισκόμενη σε εξέλιξη Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση.
Πάντως, ο Κλάους Σβαμπ, πρόεδρος του WEF, επεσήμανε ότι «τα κέρδη από τη νέα οικονομία δεν πρέπει να θεωρηθούν δεδομένα, αν δεν γίνουν μεγαλύτερες επενδύσεις στην εκπαίδευση, έτσι ώστε οι εργαζόμενοι να προσαρμοσθούν κατάλληλα στις νέες απαιτήσεις του εργασιακού περιβάλλοντος. Οι επικεφαλής των εταιριών που κατέθεσαν τις απόψεις τους μέσω του δικτύου LinkedIn, εκτιμούν ότι πάνω από τα μισά σημερινά εργασιακά καθήκοντα μπορεί να εκτελούνται από μηχανές έως το 2025. Και αυτός ο κίνδυνος αυτοματοποίησης δεν αφορά μόνο τους εργάτες στη γραμμή παραγωγής, αλλά επίσης τους υπαλλήλους γραφείου (π.χ. στα λογιστήρια). Έως το 2025 εκτιμάται ότι το ποσοστό των εργασιών που γίνονται από «εξυπνες» μηχανές (όχι μόνο ρομπότ), θα έχει αυξηθεί σε 57%, από 29% περίπου σήμερα.
Αρχική δημοσίευση από τον Νίκο Σακελλαρίου στο epixeiro.gr.
Διάβασε ακόμα:
Οδηγός για managers: Η ειλικρίνεια χτίζει εργασιακή ανθεκτικότητα
Έρευνα αποκαλύπτει τις προκλήσεις της αποδοτικότητας την εποχή της τηλεργασίας