Στα επόμενα 3 λεπτά θα μάθεις:
-Τι είναι το σύνδρομο της άδειας φωλιάς.
-Ποια κατηγορία γονιών θα αντιμετωπίσει πιο ομαλά τη μετάβαση.
Και να λοιπόν που φτάνει η στιγμή που το παιδί σου θα ανοίξει τα φτερά του. Γονείς και παιδιά κάποια στιγμή έρχονται αντιμέτωποι με μία άλλη πραγματικότητα: αυτή της αποχώρησης από το μέχρι πρότινος γνωστό και οικείο περιβάλλον για μια άλλη γνωστή ή άγνωστη πόλη ή χώρα στην οποία θα συνεχίσουν τη ζωή τους μέχρι τουλάχιστον την ολοκλήρωση των σπουδών τους.
Οι γονείς από νωρίς εκφράζουν την επιθυμία τους τα παιδιά τους μεγαλώνοντας να γίνουν ανεξάρτητα και αυτόνομα. Όταν όμως φτάνει η στιγμή να τα αποχωριστούν, αισθάνονται συχνά ότι χάνουν τη γη κάτω από τα πόδια τους, όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν. Ανησυχούν πώς θα τα καταφέρει το παιδί, πώς θα είναι μακριά τους, αν θα φροντίζει σωστά τον εαυτό του, μήπως μπλέξει με άσχημες παρέες, πώς θα το ελέγχουν καθώς θα είναι μακριά από το σπίτι. Όλα αυτά αποτελούν ένα μέρος από τις ανησυχίες τους. Την ίδια ώρα συχνά πυκνά κατακλύζονται από συναισθήματα θλίψης, λύπης, απώλειας, αίσθησης κενού, μοναξιάς, απώλειας ενδιαφέροντος, έλλειψης σκοπού και ενδιαφέροντος για τη ζωή. Όλα αυτά είναι γνωστά ως «Σύνδρομο της Άδειας Φωλιάς».
Περίοδος μετάβασης
Το “Σύνδρομο της Άδειας Φωλιάς” δεν είναι κλινική διαταραχή ή διάγνωση. Είναι μια περίοδος μετάβασης και αλλαγών κατά την οποία κυριαρχεί η μοναξιά και η αίσθηση απώλειας. Είναι το χρονικό σημείο που οι έφηβοι ή και οι νέοι ενήλικοι ανοίγουν τα φτερά τους για αλλαγές-σταθμούς στη ζωή τους, οι οποίες είναι και για τους ίδιους περίοδοι έντονων και συγκεχυμένων συναισθημάτων. Συνήθως εμφανίζονται όταν τα παιδιά ενηλικιώνονται και φεύγουν από το σπίτι επειδή μεταναστεύουν σε άλλη πόλη ή χώρα για σπουδές ή για εργασία ή παντρεύονται ή απλά θέλουν να μείνουν σε ένα άλλο σπίτι μόνα τους.
Από τι εξαρτάται η ένταση των συμπτωμάτων
Η ένταση και η έκταση των συμπτωμάτων του συνδρόμου της άδειας φωλιάς εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το είδος των σχέσεων γονέων-παιδιών. Αν οι ήδη διαμορφωμένες σχέσεις χαρακτηρίζονταν από συγκρούσεις, αποστασιοποίηση, εχθρικά συναισθήματα, η νέα πραγματικότητα θα είναι πιο δύσκολη και για τις δύο πλευρές. Είναι πολύ πιθανό να αναδυθούν ενοχές και θυμός τα οποία δυσχεραίνουν ακόμα περισσότερο τη μετάβαση στις νέες συνθήκες ζωής.
Αν οι σχέσεις είναι πιο ουσιαστικές με έκφραση των συναισθημάτων, βασισμένες στο διάλογο και στη διαπραγμάτευση των επώδυνων καταστάσεων, η μετάβαση θα είναι πιο ομαλή.
Οι θετικές σχέσεις δίνουν σε όλες τις πλευρές μια καλύτερη ευκαιρία για υγιή συναισθηματική σύνδεση, η οποία είναι απαραίτητη για τους νέους ενήλικες προκειμένου να προχωρήσουν με επιτυχία προς την ανεξαρτητοποίηση, καθώς και για τους γονείς προκειμένου να αποδεχτούν την ηλικία των παιδιών τους.
Ποιοι ζορίζονται περισσότερο
Σε κάποιες περιπτώσεις πάντως γονέων, οι οποίοι δεν μπορούν να διαχειριστούν τα συναισθήματα που επιφέρουν οι αλλαγές, αναφέρονται και καταστάσεις κατάθλιψης, συζυγικών συγκρούσεων, κρίσης ταυτότητας ή αλκοολισμού. Φαίνεται ότι μεταξύ των δύο γονέων πιο επώδυνα και πιο προφανή συναισθήματα βιώνει η μητέρα και κυρίως η μητέρα που κυρίως ασχολείται με την ανατροφή των παιδιών. Αν αυτές οι αλλαγές συμβαίνουν ταυτόχρονα με άλλες ψυχοσωματικές αλλαγές για τους γονείς, όπως κρίση μέσης ηλικίας, εμμηνόπαυση ή συνταξιοδότηση, η συναισθηματική επιβάρυνση είναι εντονότερη. Αν οι γονείς κλαίνε υπερβολικά και για μεγάλο χρονικό διάστημα επηρεάζεται η καθημερινότητά τους και η εργασία τους, τότε είναι απαραίτητο να απευθυνθούν σε επαγγελματία ψυχικής υγείας.
Τα βήματα της προσαρμογής
– Αποδεχτείτε την αλλαγή στη ζωή του παιδιού σας και βρείτε τρόπους να το στηρίξετε σε αυτές τις αλλαγές. Ταυτόχρονα αποδεχτείτε την αλλαγή και στη δική σας ζωή.
– Μη συγκρίνετε το παιδί σας με τις δικές σας εμπειρίες και μη του δημιουργείτε ενοχές.
– Διατηρείτε την επαφή με το παιδί σας σε τακτική βάση μέσω τηλεφώνου, μηνυμάτων, βιντεοκλήσεων σε μέρες και ώρες που έχετε συμφωνήσει.
– Προγραμματίστε επισκέψεις σε τακτά χρονικά διαστήματα ώστε να διατηρείτε την επαφή, μόνο όμως κατόπιν συμφωνίας με το παιδί σας.
– Ξεκινήστε νέες δραστηριότητες, όπως αθλητισμό, χορό, μία ξένη γλώσσα, κάποιο μεταπτυχιακό κλπ.
– Φροντίστε τη συζυγική σας σχέση. Τώρα σας δίνεται η ευκαιρία να την αναδιαμορφώσετε και να ξανασυνδεθείτε με το σύντροφό σας.
– Ενισχύστε τη κοινωνική σας ζωή και την επαφή με τους φίλους σας.
– Ευκαιρία να κάνετε στροφή σε έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής μέσα από την άσκηση και την σωστή διατροφή.
– Δώστε έμφαση στη εργασία σας και στην εξειδίκευσή σας.
Να θυμάστε
Ο μετασχηματισμός των ρόλων από γονείς παιδιών σε γονείς ανεξάρτητων και αυτόνομων νέων ενηλίκων είναι μια πρόκληση που χρειάζεται χρόνο ώστε να γίνει η επεξεργασία των συναισθημάτων σας και τέλος η διαχείρισή τους.
Σύμφωνα με μελέτες αρκετοί γονείς απολαμβάνουν την ελευθερία τους, έρχονται πιο κοντά με το σύντροφό τους και εκμεταλλεύονται τον περισσότερο ελεύθερο χρόνο για να θέσουν προσωπικούς στόχους και να τους ικανοποιήσουν κατά την περίοδο αυτή που τα παιδιά φεύγουν από το σπίτι. Και το σημαντικότερο, η σχέση γονέα – παιδιού φαίνεται ότι βελτιώνεται αρκετά όταν το παιδί εγκαταλείπει το σπίτι.