Η πανδημία του COVID-19 επιτάχυνε την ψηφιοποίηση των οικονομιών και των κοινωνιών. Η πρόσβαση στις ψηφιακές τεχνολογίες μας επέτρεψε να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε, να μαθαίνουμε και να ζούμε, αλλά η παγκόσμια κρίση υγείας έφερε στο προσκήνιο κενά και ανισότητες για 2,9 δισεκατομμύρια ανθρώπους που δεν χρησιμοποιούν το internet.
Αν και το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού ζει σε περιοχές που καλύπτονται από ένα ευρυζωνικό δίκτυο, μόνο τα δύο τρίτα είναι online. Το κόστος, όπως αναφέρεται, και όχι η κάλυψη, είναι το βασικό εμπόδιο στη συνδεσιμότητα. Σε χώρες χαμηλού εισοδήματος, όπου ζουν 650 εκατομμύρια άνθρωποι, οι ευρυζωνικές συνδέσεις κινητής τηλεφωνίας είναι 18 φορές πιο ακριβές από ό,τι στις ανεπτυγμένες χώρες – ως ποσοστό του μέσου εισοδήματος. Ακόμη και στα πιο προηγμένα κράτη, η προσιτή χρήση ευρυζωνικών συνδέσεων παραμένει μια πρόκληση.
Ο COVID-19 έχει φέρει στο προσκήνιο το ζήτημα της ψηφιακής ένταξης και των ψηφιακών δεξιοτήτων. Η πρόσβαση σε προσιτές ψηφιακές υπηρεσίες, όπως όλα δείχνουν, δεν είναι πλέον πολυτέλεια αλλά αναγκαιότητα. Από την ανάγνωση ιστοσελίδων μέχρι την αποστολή άμεσων μηνυμάτων, την χρήση εφαρμογών επεξεργασίας κειμένου και την πρόσβαση σε προσωπικά δεδομένα, όλα αποτελούν βασικές ψηφιακές δεξιότητες που χρειάστηκαν και αναζήτησαν ακόμη περισσότεροι άνθρωποι, κατά τη διάρκεια των lockdown.
Και οι προαναφερθείσες είναι μερικές από τις βασικές ψηφιακές δεξιότητες που η Ευρωπαϊκή Ένωση, μέσω της Eurostat, μετρά, για να εντοπίσει σε τι σημείο βρισκόμαστε. Σύμφωνα με την νεότερη ανάλυση των ευρωπαϊκών Αρχών, και όσον αφορά στα άτομα ηλικίας μεταξύ 16 και 74 ετών που κατοικούν στη Γηραιά ήπειρο, το 2021, περισσότεροι από τους μισούς (ένα ποσοστό που φτάνει στο 54%) είχαν «τουλάχιστον βασικές συνολικές ψηφιακές δεξιότητες».
Με 79% η καθεμία, η Ολλανδία και η Φινλανδία έχουν την υψηλότερη βαθμολογία στις βασικές συνολικές ψηφιακές δεξιότητες. Ακολουθεί η Ιρλανδία, με 70%. Η Ρουμανία, η Βουλγαρία και η Πολωνία παρουσιάζουν το χαμηλότερο μερίδιο βασικών συνολικών ψηφιακών δεξιοτήτων, με 28%, 31% και 43% αντίστοιχα. Η Ελλάδα, με ένα ποσοστό που φτάνει στο 52%, βρίσκεται κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Η Κύπρος είναι λίγο χαμηλότερα, στο 50%.
Η Eurostat αναφέρει ότι οι ψηφιακές δεξιότητες αποτελούν βασικό δείκτη στην πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Ψηφιακή Δεκαετία. Σε αυτήν περιγράφεται το όραμα της ΕΕ για τον ψηφιακό μετασχηματισμό έως το 2030. Στους στόχους περιλαμβάνεται το ότι τουλάχιστον το 80% των πολιτών της ΕΕ ηλικίας μεταξύ 16 και 74 ετών θα πρέπει να έχουν τουλάχιστον βασικές ψηφιακές δεξιότητες έως το 2030.
Οι βασικές ψηφιακές δεξιότητες χωρίζονται σε ένα σύνολο κατηγοριών. Για να θεωρείται κάποιος πως τις διαθέτει, πρέπει να γνωρίζει πώς να κάνει τουλάχιστον μία δραστηριότητα που σχετίζεται με κάθε τομέα. Οι δεξιότητες επικοινωνίας και συνεργασίας περιλαμβάνουν την αποστολή και λήψη email και τη χρήση μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Οι δεξιότητες δημιουργίας ψηφιακού περιεχομένου περιλαμβάνουν τη χρήση λογισμικού επεξεργασίας κειμένου ή υπολογιστικών φύλλων και την επεξεργασία φωτογραφιών, βίντεο ή αρχείων ήχου.
Οι δεξιότητες ασφάλειας σχετίζονται με τομείς όπως ο περιορισμός της πρόσβασης στο προφίλ ή το περιεχόμενο σε ιστότοπους κοινωνικών μέσων και η αλλαγή των ρυθμίσεων του προγράμματος περιήγησης στο Διαδίκτυο, ενώ οι δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων περιλαμβάνουν πωλήσεις μέσω Διαδικτύου, διαδικτυακές τραπεζικές υπηρεσίες και εγκατάσταση λογισμικού ή εφαρμογών.
Αρχική δημοσίευση από τον Χρήστο Κοτσακά στο epixeiro.gr.