Πόσες φορές πρόσφατα έχουμε ακούσει ότι η πιθανότητα μόλυνσης από ιούς και άλλες ασθένειες είναι αντιστρόφως ανάλογη της ισχύος του ανοσοποιητικού σου; Αρρώστιες, κατάθλιψη, μειωμένη ζωτικότητα, burn out είναι μερικές από τις σοβαρές συνέπειες ενός ασθενούς… ανοσοποιητικού συστήματος. Έχει ανοσοποιητικό σύστημα και η επιχείρηση σου; Βεβαίως έχει.
Πότε και πώς ελέγχεται η δύναμη του; Αν αντέχει τις συγκρούσεις κι αν οι κρίσεις δεν ρισκάρουν την μακροχρόνια βιωσιμότητα του και την αποδοτικότητα του. Κι αν μετασχηματίζει τον κίνδυνο σε ζωτική ενέργεια.
Τρία πράγματα συνιστούν το ανοσοποιητικό σύστημα μιας επιχείρησης
Ξεκάθαρες «δουλειές»
Πες το δομή. Πες το περιγραφή εργασίας, πες το όπως θες. Το νόημα είναι το ίδιο. Ο καθένας γνωρίζει τι αναμένεται από αυτόν. Πολλοί επιχειρηματίες μου λένε με καμάρι: « Δεν έχουμε εδώ τέτοια πράγματα. Όλοι τα κάνουμε όλα». Ωχ λέω από μέσα μου και ρωτάω: Αν κάποιος κάνει λάθος ή δεν κάνει αυτό που απαιτεί η θέση του, πχ επαφή με θυμωμένο πελάτη, ποιος το επωμίζεται; Εκεί είναι που ο επιχειρηματίας συνήθως στραβώνει. «Εγώ, ποιος άλλος; Παρότι δεν το θέλω» «Ε, αν δεν το θες κάτι πρέπει να αλλάξεις».
Οι περιγραφές των θέσεων και το οργανόγραμμα δεν έχουν σκοπό την γραφειοκρατική επιβάρυνση του συστήματος , αλλά την οικοδόμηση μιας κοινής αποτελεσματικής γλώσσας στην επιχείρηση.
Σχέδιο «που πάμε», στρατηγική
Κάτι που δυστυχώς η μεγάλη πλειοψηφία των επιχειρήσεων δεν διαθέτει κι έτσι λειτουργεί… όπως ένας άναρχος στρατός. Σφυρίζει από δω ο εχθρός, πηγαίνει κατά δω, χτυπάει προς τα κει, πηγαίνει κατά κει. Αντιδρά δεν δρα κι αυτό είναι θανάσιμο αμάρτημα. Ακόμα κι αν εμφανιστεί ένας χαρισματικός στρατηλάτης θα τον οδηγήσει εκεί που επιτάσσει η προσωπική του ατζέντα, όχι η ανάγκη του στρατεύματος.
Ένα στρατηγικό σχέδιο είναι η πυξίδα, σου δείχνει πως να δρας και να προλαμβάνεις, ποιες είναι οι ευάλωτες περιοχές που πρέπει να ενισχύσεις και τη σειρά με την οποία θα αποκαλύψεις τα δυνατά σου σημεία. Το στρατηγικό σχέδιο είναι απαραίτητο γιατί δίνει στην επιχείρηση σου μια δυνατή αίσθηση του ξέρω τι κάνω ως επιχειρηματίας, ως επιχείρηση και ως θέση. Πολύ συχνά δε και γιατί σου λέει τι να ΜΗΝ κάνεις.
Μια κουλτούρα Σύνδεσης, επιτρεπτικότητας των λαθών και… με μπόλικο χιούμορ
Αν τα σημεία πρώτα δύο σημεία είναι το μυϊκό σύστημα της επιχείρησης, αυτό είναι το αίμα της. Καθορίζει το πώς αισθανόμαστε στο χώρο δουλειάς μας, το πώς εργαζόμαστε ομαδικά, την μεγάλη ανάγκη να βρούμε έστω και κάτι μικρό να αγαπήσουμε στη δουλειά μας. Πρόσφατη έρευνα μας αποκαλύπτει πως το 40% των εργαζομένων δεν εμπιστεύονται σε εργασιακά θέματα τους συναδέλφους τους. Και καλά να μην εμπιστεύεσαι τον διευθυντή σου. Αλλά τον άνθρωπο που δουλεύει δίπλα σου; Το συνάδελφο σου; Πώς μετά να μην αποτελεί ο εργασιακός χώρος καταναγκαστικά έργα για σένα.
Μια κουλτούρα Σύνδεσης χωράει τα λάθη. Γιατί λάθος δε σημαίνει πάντα παράλειψη. Σημαίνει συχνά πειραματισμός, άρα καινοτομία, άρα δημιουργικές λύσεις στα προβλήματα. Είναι σχεδόν αυτονόητο –αλλά τόσο παραμελημένο- επίσης ότι μια υγιής κουλτούρα επιτρέπει το γέλιο, τη χαρά και το χιούμορ, ενδείξεις ότι περνάνε καλά στον εργασιακό χώρο.
Όπως λοιπόν στον άνθρωπο, έτσι και στην επιχείρηση η δύναμη και η ανθεκτικότητα του ανοσοποιητικού είναι πολύ σπουδαία υπόθεση. Τη θωρακίζει ενάντια στις συγκρούσεις, τα λάθη, τις παραβλέψεις, τις κρίσεις. Κι όπως και στον άνθρωπο για να χτιστεί χρειάζεται δουλειά, αφοσίωση και εστίαση.
Αρχική δημοσίευση από την Αγγελική Πλουμά στο epixeiro.gr.