Σίγουρα έχεις ακούσει τον όρο “Σιωπηλή Παραίτηση”. Αν και η πρακτική δεν είναι καινούργια, ο όρος είναι. Αισθάνεσαι εξουθενωμένος, βάζεις όρια στη δουλειά και κάνεις το ελάχιστο από αυτό που απαιτείται. Πρόκειται στην ουσία για μια “εξέγερση” και ταυτόχρονα μία υπέρβαση για να εξελιχθεί και να προχωρήσει κανείς στην καριέρα του.

Κατά την άποψή μου, η «Σιωπηλή Παραίτηση» βοηθά τους ανθρώπους να συνειδητοποιήσουν ότι δεν πρέπει να αφήνουν την εργασία/σταδιοδρομία τους να τους καθορίζει, ωστόσο, αν δεν ληφθούν περαιτέρω μέτρα, μπορεί να παραμείνουν σε ένα μέρος που δεν τους ικανοποιεί, με αποτέλεσμα να μην εξελίσσονται και να “κρύβονται” πίσω από αυτόν τον όρο επειδή φοβούνται να κάνουν αλλαγές.

Η πανδημία του Covid-19 έχει καλλιεργήσει μια κουλτούρα χαλάρωσης, όπου οι άνθρωποι αισθάνονται ότι δεν χρειάζεται να αναφέρονται σε κάποιον ή αισθάνονται ότι μπορούν να θεσπίσουν τους δικούς τους κανόνες όσον αφορά στον χώρο εργασίας. Οι άνθρωποι ευημερούν στην κοινωνική αλληλεπίδραση, τη δομή και τη ρουτίνα. Αυτό, σε κάποιο βαθμό, έχει χαθεί ή έχει μειωθεί σημαντικά ως αποτέλεσμα της δουλειάς από το σπίτι. Έχω παρατηρήσει αύξηση στα επίπεδα κατάθλιψης και άγχους καθώς και αύξηση βάρους σε ασθενείς ως αποτέλεσμα της απομόνωσης και του καθιστικού τρόπου ζωής τα τελευταία 2+ χρόνια. Η πρότασή μου σε εργοδότες και εργαζόμενους: ακολουθήστε το παράδειγμα της Goldman Sachs και επιστρέψτε στο γραφείο τουλάχιστον με μερική απασχόληση.

Όσον αφορά στην επαγγελματική εξουθένωση, είναι σημαντικό να την κατανοήσετε για να την αποτρέψετε ή να την εξαλείψετε.

Αυτό που συνήθως παρατηρώ είναι:

Κανένας έλεγχος: Το άτομο αισθάνεται ότι δεν έχει λόγο για το πρόγραμμά του, τα tasks του ή τον όγκο δουλειάς του. Νιώθει επίσης ότι δεν έχει επαρκείς πόρους για να ολοκληρώσει τη δουλειά του.

Ασαφείς προσδοκίες: Η περιγραφή και ο τίτλος της θέσης ενός ατόμου μπορεί να είναι ασαφείς ή διφορούμενοι. Μήπως η περιγραφή της θέσης εργασίας λέει κάτι άλλο, ωστόσο εσύ αναλαμβάνεις διαφορετικά ή πρόσθετα καθήκοντα; Μια πελάτισσά μου είπε πώς ως νοσοκόμα κάνει διοικητικά καθήκοντα το 60% του χρόνου λόγω αλλαγών στη διαχείριση και κλινική εργασία μόνο 40% του χρόνου της. Δεδομένου ότι το πάθος της είναι η θεραπεία ασθενών, αυτό τελικά οδηγεί σε εξάντληση και δυσαρέσκεια.

Αναντιστοιχία αξιών: Πιστεύεις στη δουλειά σου ή σου ανατίθεται να πουλήσεις ένα προϊόν ή μια υπηρεσία που απλά δεν πιστεύεις; Για παράδειγμα, είσαι φανατικός χρήστης της Apple, αλλά η δουλειά σου είναι να πουλάτε υπολογιστές. Αυτό μπορεί να είναι δύσκολο σε βαθμό που θα καταλήξεις να προσποιείσαι ότι σου αρέσει η δουλειά σου για καιρό και τελικά αυτό θα γίνει επιβαρυντικό και αγχωτικό.

Χαοτικό πρόγραμμα: Είτε είσαι πολύ απασχολημένος με τη δουλειά, δουλεύοντας ατέλειωτες ώρες, είτε αισθάνεσαι ότι οι μέρες κυλούν αργά και βασανιστικά χωρίς να κάνεις τίποτα. Με ένα τέτοιο χαοτικό πρόγραμμα δεν μπορείς να έχεις σταθερό ρυθμό εργασίας.

Καμία ισορροπία εργασίας/ζωής: Σου λείπει η ζωή εκτός δουλειάς; Δεν υπάρχουν χόμπι, ενδιαφέροντα ή κοινωνικές ευκαιρίες; Αυτό σίγουρα θα σε οδηγήσει σε εξάντληση.

Τι πρέπει λοιπόν να κάνεις για να αποφύγεις την επαγγελματική εξουθένωση και να διώξεις τη νοοτροπία της σιωπηλής παραίτησης;

Δώσε προτεραιότητα στον εαυτό σου αντί για τη δουλειά. Η δουλειά είναι σημαντική και ζωτικής σημασίας. Το καταλαβαίνω. Το ίδιο όμως και εσύ. Και αν δεν έχεις την υγεία σου -ψυχική και σωματική- τότε σίγουρα δεν θα μπορείς να ανταπεξέλθεις και τη δουλειά σου. Σκέψου ποιες είναι οι ανάγκες σου και ιεράρχησε τες. Σκέψου ποιος είσαι εκτός δουλειάς. Οι πιο επιτυχημένοι άνθρωποι που γνωρίζω είναι κάτι πολύ περισσότερο από αυτό την επαγγελματική τους επιτυχία: είναι φίλοι, γιοι ή κόρες, σύζυγοι, γονείς.

Άλλαξε τρόπο σκέψης. Αντί να αισθάνεσαι ότι είσαι δέσμιος της εταιρείας σου, σκέψου ότι πραγματικά μπορείς να κάνεις μια αλλαγή. Μερικές φορές, ένα απλό βήμα όπως η επικαιροποίηση του βιογραφικού σου και η αποστολή του σε διάφορες θέσεις εργασίας, μπορεί να σε κάνει να νιώσεις ότι αναλαμβάνεις δράση για να κάνεις μία αλλαγή. Αλλάζοντας τον τρόπο που σκέφτεσαι τη δουλειά, αλλάζεις τη δυναμική και τη σχέση που έχεις μαζί της. Αν την βλέπεις μόνο σαν ένα μέσο για την επίτευξη ενός στόχου ή σαν κάτι που πρέπει να κάνεις ενώ αναζητάς άλλες επιλογές, θα σε βοηθήσει να επαναπροσδιορίσεις τον τρόπο σκέψης σου.

Μίλησε με τον προϊστάμενό σου. Αντί να φοβάσαι και να αποφεύγεις τον προϊστάμενό σου, δες τον/την σαν ένα σημαντικό άτομο που θα σε βοηθήσει να κάνεις θετικές αλλαγές. Οι περισσότεροι προϊστάμενοι που γνωρίζω συνειδητοποιούν ότι ένας χαρούμενος και ικανοποιημένος υπάλληλος είναι παραγωγικός. Προσέγγισε τον λοιπόν και ζήτησε τη βοήθειά του για να βελτιώσεις την δουλειά σου. Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να μην ξέρει καν ότι είσαι δυσαρεστημένος, γι’ αυτό μίλησέ του.

Φρόντισε την ζωή σου εκτός δουλειάς. Η εργάσιμη ημέρα σου είναι περίπου το ένα τρίτο της ημέρας. Αξιοποίησε λοιπόν το χρόνο εκτός δουλειάς. Ασχολήσου με ένα καινούργιο χόμπι, βγες με φίλους σου και πρόσθεσε χαλαρωτικές δραστηριότητες στη ζωή σου.

Πάρε άδεια. Αντί να συγκεντρώνεις ημέρες άδειας, χρησιμοποίησέ τες. Ο χρόνος μακριά από τη δουλειά μπορεί να σε βοηθήσει να αποφορτιστείς, να γεμίσεις τις μπαταρίες σου, να διευρύνεις τους ορίζοντές σου πέρα από τα όρια του εργασιακού σου περιβάλλοντος και να επιστρέψεις γεμάτος ενέργεια.

Author(s)

  • Jonathan Alpert

    ψυχοθεραπευτής

    Ο Jonathan Alpert είναι ψυχοθεραπευτής, συγγραφέας και σύμβουλος καριέρας.