Στα επόμενα 3 λεπτά θα μάθεις:
-Γιατί οι γυναίκες επιλέγουν να μένουν στο περιθώριο.
-Γιατί αναγκάζονται να δουλεύουν σκληρότερα από τους άνδρες.
Το αμερικάνικο site The Cut, πρόσφατα ξεκίνησε την πρωτοβουλία Women and Power, με σκοπό να αποσαφηνίσει τη σχέση γυναίκας και εξουσίας. Διαβάζοντας το εισαγωγικό κείμενο της σειράς ήρθα πάλι αντιμέτωπη με το σύνηθες ερώτημα: για ποιο λόγο, ως γυναίκες, αισθανόμαστε τόσο άβολα απέναντι στην εξουσία; Ποια είναι η θέση των γυναικών στον χώρο εργασίας; Η απάντηση είναι, σαφώς, πολυδιάστατη. Ωστόσο, ένας από τους βασικότερους λόγους για τη διστακτικότητα των γυναικών να αγκαλιάσουν την εξουσία συνδέεται με την αναπαραγωγή στερεοτυπικών πεποιθήσεων για τους έμφυλους ρόλους. Οι γυναίκες έχουν μάθει να λειτουργούν βάσει πολιτισμικών και κοινωνικών προσδοκιών που τους προσδίδουν περισσότερο τη θέση της τροφού και της βοηθού και λιγότερο εκείνη της ηγέτιδας. Ακόμα και η ίδια η λέξη ξενίζει στα αυτιά μας.
Συχνά, πλησιάζουν την εξουσία με διστακτικότητα, μη γνωρίζοντας πώς θα πρέπει να τη διαχειριστούν. Αβέβαιες για τους εαυτούς τους, αναρωτιούνται τι χαρακτηριστικά πρέπει να υιοθετήσουν για να ταιριάξουν στο ηγετικό μοντέλο, το οποίο, καλώς ή κακώς, έχει δομηθεί και εμπνέεται από ανδρικά πρότυπα. Αδυνατώντας να συμφιλιώσουν τη γυναικεία φύση τους με το ανδρικό υπόδειγμα ηγεσίας, φοβούμενες την πληθώρα επιθετικών προσδιορισμών που θα χαρακτηρίσουν την προσπάθειά τους, συχνά επιλέγουν να παραμείνουν στο περιθώριο.
Από τη μία, λοιπόν, βρίσκουν τους εαυτούς τους αντιμέτωπους με στερεοτυπικές αντιλήψεις, ενώ, από την άλλη παλεύουν να διαχειριστούν ζητήματα αυτοπεποίθησης και αυτοπροβολής (τα οποία πηγάζουν και αναπαράγονται από τις ίδιες στερεοτυπικές αντιλήψεις).
Αλίμονο, ωστόσο, αν θεωρήσουμε το δίλημμα εσχατολογικό. Καθώς η κοινωνία εξελίσσεται, αλλάζουν αργά αλλά σταθερά και οι πεποιθήσεις της. Και, σαφώς, το ζήτημα της ισότητας δεν αφορά μόνο τις γυναίκες. Πρέπει και οι άνδρες να συμμετέχουν ενεργά στην εδραίωσή της. Με ποιον, όμως, τρόπο μπορούμε να γίνουμε όλοι υπερασπιστές της πραγματικής έμφυλης ισότητας και να υποστηρίξουμε τις γυναίκες να διεκδικήσουν περισσότερες θέσεις ηγεσίας και ευθύνης;
Ολιστικές ετοιμοπαράδοτες λύσεις σπάνια αποτελούν πανάκεια σε πολύπλοκα ζητήματα. Ωστόσο, οι μικρές καθημερινές πράξεις μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Αν θέλετε κι εσείς να συμβάλλετε σε μια καλύτερη και πιο ισότιμη κοινωνία, δοκιμάστε, αρχικά στον χώρο εργασίας σας, τα ακόλουθα τέσσερα βήματα:
4 βήματα για ισότητα στο χώρο εργασίας
1.Δώσε συγχαρητήρια!
Οι μελέτες δείχνουν ότι όταν οι γυναίκες αυτοπροβάλλονται, πολύ συχνά αποδοκιμάζονται τόσο από τους άνδρες όσο και από άλλες γυναίκες. Το να προβάλλουν τα επιτεύγματά τους εκλαμβάνεται ως αλαζονεία και κομπασμός. Ωστόσο, εάν βασίζονται σε γεγονότα και στοιχεία, τα επιτεύγματα είναι μια πραγματικότητα και ένα σημαντικό εργαλείο επαγγελματικής και προσωπικής εξέλιξης. Η προβολή τους είναι απαραίτητη. Την επόμενη φορά, λοιπόν, που μία συνάδελφός σου διστάσει να μιλήσει για τις επιτυχίες της, ανάλαβε εσύ δράση και πες: “Ξέρεις, χάρη στην Έλενα καταφέραμε να κερδίσουμε αυτόν τον πελάτη. Η δουλειά της είναι απαραίτητη για την εξέλιξη της εταιρείας.” Αν έχεις managerial θέση, ενθάρρυνε τους υφιστάμενούς σου να προβάλλουν θετικά τη δουλειά τους. Σύγχαρέ τους για τις επιτυχίες τους και υιοθέτησε πρακτικές θετικής ανατροφοδότησης.
2.Ενθάρρυνε!
Συχνά η απόδοση των γυναικών στον χώρο εργασίας υποτιμάται. Ως συνέπεια, οι γυναίκες αναγκάζονται να δουλεύουν σκληρότερα για να αποδείξουν ότι είναι εξίσου ικανές με τους άνδρες, ενώ διστάζουν να διεκδικήσουν υψηλότερες θέσεις. Αν μια συνάδελφός σου, ενώ έχει τα προσόντα, δεν θεωρεί ότι μπορεί να διεκδικήσει αύξηση, προαγωγή ή την ανάθεση ενός σημαντικού έργου -κοινώς έχει χαμηλή αυτοπεποίθηση- ενθάρρυνέ την.
3.Προκάλεσε!
Αναμένουμε από τους άνδρες να είναι δυναμικοί και σίγουροι για τον εαυτό τους. Για το λόγο αυτό, οι ηγετικές τους δεξιότητες είναι καλοδεχούμενες – και φυσικές. Αντιθέτως, αναμένουμε από τις γυναίκες να παρέχουν φροντίδα και να είναι περισσότερο συνεργάσιμες. Οπότε, όταν ηγούνται, έρχονται σε αντίθεση με τις προσδοκίες που έχουμε για τον κοινωνικό τους ρόλο. Εκεί που ο άνδρας είναι “δυναμικός”, η γυναίκα είναι “επιθετική”. Εκεί που ο άνδρας είναι “δυνατός”, η γυναίκα είναι “φιλόδοξη”. Την επόμενη φορά που θα ακούσεις ότι μια γυναίκα είναι “αυταρχική” ή “στρίγκλα”, προκάλεσε και ρώτησε: “Θα είχες την ίδια εντύπωση εάν ένας άνδρας έπραττε παρόμοια;”.
4.Προσκάλεσε!
Πολύ συχνά, στα επαγγελματικά meetings, περισσότερο οι άνδρες και λιγότερο οι γυναίκες μονοπωλούν την συζήτηση. Διακόπτουμε συχνότερα τον λόγο των γυναικών, ενώ δίνουμε λιγότερη αξία στις ιδέες τους. Στην επόμενη επαγγελματική συνάντηση, προσκάλεσε τις γυναίκες της ομάδας σου να μοιραστούν την άποψή τους στην ομήγυρη. Αν παρατηρήσεις ότι κάποιος συνάδελφος οικειοποιείται την ιδέα μιας συναδέλφου, πες: “Ευχαριστούμε Γιάννη που το υπενθυμίζεις. Όταν το πρότεινε η Μαρία θεώρησα την ιδέα της εξαιρετική! Ας δούμε πώς μπορούμε να δουλέψουμε ως ομάδα για να την εξελίξουμε.”
Δοκίμασε τις παραπάνω προτάσεις και παρατήρησε την αντίδραση των συναδέλφων σου. Το να προκαλούμε τα στερεότυπα δεν είναι εύκολη δουλειά! Απαιτείται υπομονή και επιμονή. Ωστόσο, η πραγματική και ουσιαστική αλλαγή δεν γίνεται από τη μια στιγμή στην άλλη, αλλά ολοκληρώνεται με απλά, μικρά και σταθερά βήματα. Κάνε ένα την ημέρα και άλλαξε κι εσύ τον κόσμο!
Αρχική δημοσίευση από τη Μαρία Γιαννιού στην αθηΝΕΑ.
Διάβασε ακόμα:
Έρευνα: Ποια Είναι Η Θέση Των Γυναικών Στον Χώρο Εργασίας;
The Fifty-Fifty Project: Η Γυναικεία Επιχειρηματικότητα Στο Επίκεντρο