Το να λες σωστά το όνομα και το επώνυμο κάποιου, έχει τη δική του σημασία, πόσο μάλλον σε επαγγελματικές επαφές και συνομιλίες. Δεν μπορεί να προσπαθείς να κλείσεις μια συμφωνία, να ανταλλάσσεις email για επαγγελματικούς λόγους, και σε ένα κείμενο που σου πήρε σίγουρα αρκετή ώρα για να γράψεις, να λες τον άλλο Δημήτρη – ενώ τον λένε Νίκο. Ούτε να αλλάζεις το επώνυμο του, ενώ φαίνεται ξεκάθαρα στην υπογραφή του.
Κάποιος, που έχει χιούμορ, μπορεί να διασκεδάσει με την κατάσταση και να μην δώσει πολύ σημασία. Ή να το συζητήσει με τον συνομιλητή του και να κάνει πλάκα, αυτοσαρκαζόμενος. Κάποιος άλλος, μπορεί να μην το προσέξει καν ή να το δει και να μην ασχοληθεί καθόλου, θεωρώντας πως δεν έχει και πολύ σημασία. Κάποιος τρίτος, μπορεί να παρεξηγηθεί και να αναρωτηθεί πώς μπορεί να γίνεται λάθος. Χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος, να το πάρει πολύ προσωπικά.
Ως κάποιος που, μόνο μέσα στη μέρα που γράφει αυτό το κείμενο, έχει δει το επώνυμο του γραμμένο με 4-5 διαφορετικούς και ευφάνταστους τρόπους, μπορώ να καταλάβω όλες τις περιπτώσεις αντίδρασης. Πλέον όμως, επειδή σε εμένα προσωπικά συμβαίνει τόσο συχνά, από το σημείο που δεν έδινα καμία σημασία έχω περάσει στο να το βλέπω με χιούμορ – αλλά παράλληλα, έχω καταφέρει να μην επηρεάζει καθόλου τη σχέση με τον συνομιλητή μου. Λάθη γίνονται.
Έχω κατανοήσει, επίσης, πως η ζωή τρέχει πολύ γρήγορα, ειδικά σε επαγγέλματα που μέρος της δουλειάς τους είναι να βρίσκονται συνεχώς σε επικοινωνία με ολοένα και περισσότερους (και καινούργιους) ανθρώπους. Οπότε, αυτά τα λάθη είναι αποδεκτά και, τουλάχιστον εγώ, έχω μάθει να μην τα παίρνω προσωπικά. Κανείς σε μια επαγγελματική επικοινωνία δεν θα κάνει εσκεμμένα λάθος το επώνυμο σου (εκτός εάν βρίσκεστε… στα μαχαίρια). Οι επικοινωνίες τρέχουν τόσο γρήγορα που μπορεί, σε κάποιο mail, να γραφτεί λάθος.
Αλλά από την άλλη, όμως, δεν παύει να έχει τη δική του σημασία το να σε αποκαλεί ο συνομιλητής σου με το ακριβές όνομα και επώνυμο σου, πόσο μάλλον να τα γράφει και σωστά. Ναι, μπορεί κάποιος να μην ενοχλείται τόσο, να το βλέπει χιουμοριστικά και να έχει ξεχάσει, στο επόμενο mail, πως υπήρξε τέτοιο λάθος, αλλά σίγουρα δεν είναι όλοι έτσι. Τέτοια λάθη μπορεί να εκληφθούν ως προχειρότητα, ακόμη και ως αντιεπαγγελματισμός ή αναξιοπιστία.
Μετά και από συζητήσεις με άλλους επί του θέματος -όσον αφορά στο εάν κάνουν οι ίδιοι τέτοια λάθη, εάν τους έχουν αποκαλέσει με λάθος ονοματεπώνυμο, πως αντιδρούν, που θεωρούν ότι οφείλεται- κατέληξα πως το συγκεκριμένο ζήτημα απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή. Υπάρχουν, λοιπόν, ορισμένα tips, που μπορεί να βοηθήσουν σε τέτοιες περιπτώσεις.
- Εάν δεν υπάρχει βεβαιότητα για το ονοματεπώνυμο κάποιου ή για τον τρόπο με τον οποίο γράφεται, μια αναζήτηση σε Facebook, Linkedin, σε κάποια εταιρική ιστοσελίδα, σε άρθρα ή στο ευρύτερο διαδίκτυο, μπορεί να δώσει τη λύση.
- Το ίδιο ισχύει και εάν στις επικοινωνίες το επώνυμο εμφανίζεται γραμμένο μόνο με λατινικούς χαρακτήρες και πρέπει να χρησιμοποιηθεί στα ελληνικά. Εδώ μπορεί να είναι λίγο πιο δύσκολο – πχ για να εντοπιστεί το σημείο στο οποίο μπαίνει ο τόνος.
- Χρειάζεται προσοχή και διπλός έλεγχος όταν δεν είμαστε βέβαιοι. Είναι καλύτερο να διπλοτσεκαριστεί κάτι και να υπάρξει επιπρόσθετη καθυστέρηση μερικών λεπτών, πάρα να φύγει λάθος.
- Προσοχή στις αυτόματες διορθώσεις, ιδίως από κινητά. Τα spell checking έχουν πολλές φορές την τάση να πειράζουν επώνυμα και να τα μετατρέπουν σε λέξεις της καθημερινότητας, πολλές φορές εξαιρετικά παρεξηγήσιμες. Και εδώ, ένας επανέλεγχος του τι τελικά γράφτηκε, μπορεί να προλάβει τέτοια περιστατικά.
- Συνδυαστικά, πολύ προσοχή χρειάζεται σε γραπτές επικοινωνίες εάν δεν είναι κατανοητό το φύλο του συνομιλητή ή το πώς επιθυμεί να αποκαλείται. Σε πολλά ξενικά ονόματα αυτό μπορεί να μην είναι άμεσα αντιληπτό. Και πάλι, μια αναζήτηση στο διαδίκτυο μπορεί να δώσει τη λύση.
- Στο τέλος της ημέρας, αν και είναι σαφές πως αποτελεί ένα εξαιρετικά σημαντικό στοιχείο, εάν κάποιος δεν είναι σίγουρος και δεν μπορεί να το επιβεβαιώσει με τίποτα, καλύτερα να μην το χρησιμοποιήσει. Είναι πάντα καλύτερο να πει «Καλησπέρα σας» από το «Καλησπέρα κ. Πετρόπουλε» – και το επώνυμο να είναι στην πραγματικότητα Παυλόπουλος.
- Και ένα tip για όλους: Στις επικοινωνίες σας, κάντε ξεκάθαρο το ονοματεπώνυμο σας, ώστε να μειώνεται η πιθανότητα λάθους, παρεξήγησης ή να αφιερώνει ο συνομιλητής χρόνο για να βρει τα σωστά στοιχεία. Εάν το επώνυμο σας είναι δύσκολο ή εάν γράφετε το όνομα σας με κάποιον ιδιαίτερο τρόπο, η εμφάνιση του αποκλειστικά και μόνο με λατινικούς χαρακτήρες, παντού, σίγουρα δεν βοηθά την κατάσταση. Το Facebook, για παράδειγμα, μπορεί να εμφανίζει το ονοματεπώνυμο και με τους δύο τρόπους.
Άλλωστε, όπως έχει πει και ο Αμερικανός θεατρικός συγγραφέας George Michael Cohan, σε μια πολυχρησιμοποιημένη ατάκα του, «δεν με νοιάζει τι λες για μένα, αρκεί να λες κάτι για μένα και να γράφεις το όνομά μου σωστά».
Αρχική δημοσίευση από τον Χρήστο Κοτσακά στο epixeiro.gr.