Στα επόμενα 3 λεπτά θα μάθεις:
-Τι άλλαξε τώρα με την εξάπλωση της πανδημίας;
-Γιατί πρέπει να ξεκινήσουμε να φροντίζουμε τα συναισθήματα των ανθρώπων στο χώρο εργασίας.
Μέχρι πολύ πρόσφατα, η απόλυτη συνήθειά μας, αλλά και το «πρέπον», ήταν να αφήνουμε την προσωπική μας ζωή εκτός εργασίας και το αντίθετο. Πηγαίναμε στη δουλειά φορώντας τη στολή εργασίας και απογυμνωμένοι από ο,τιδήποτε προσωπικό που ολοκλήρωνε την ανθρώπινη υπόστασή μας. Με άλλα λόγια, το επαγγελματικό μας κουστούμι μας απογύμνωνε από τα συναισθήματά μας, τις οικογενειακές μας υποχρεώσεις, τις δυσκολίες της φροντίδας ηλικιωμένων γονέων στο σπίτι, τη διαφορετικότητά μας που μας κάνει αυθεντικούς, τα άγχη και τις φοβίες μας, τις χαρές και τις ομορφιές της ζωής μας.
Όλα αυτά έπρεπε να τα αφήνουμε στο προαύλιο του κτιρίου όπου κάθε πρωί χτυπούσαμε την πραγματική ή εικονική μας κάρτα. Αντιθέτως, μας «όπλιζε» με τα χαρακτηριστικά της ακεραιότητας, της σοβαρότητας, της αξιοπιστίας, της αντικειμενικότητας, χαρακτηριστικά που θεωρούνταν ότι δεν συμβαδίζουν ή «χαλάνε» όταν εμπλακούν με την έκφραση συναισθημάτων. Το επαγγελματικό μας κουστούμι μας καλούσε να συμμορφωνόμαστε με την κουλτούρα της εταιρείας και να αφήνουμε την ανθρώπινη φύση μας στο σπίτι.
Έτσι, δεν πηγαίναμε μέχρι τώρα στη δουλειά μας ολόκληροι, φορώντας τον αυθεντικό μας εαυτό.
Τι άλλαξε τώρα με την εξάπλωση της πανδημίας; Εμφανίστηκε το σπίτι μας. Εμφανίστηκαν παιδιά να μπουκάρουν σε τηλεδιασκέψεις. Εμφανίστηκαν άνθρωποι με φούτερ και ακούρευτοι να παίρνουν μέρος σε τηλεσυναντήσεις. Εμφανίστηκαν άνθρωποι να ανησυχούν για την υγεία τους και την υγεία των δικών τους. Εμφανίστηκε το πόσο ευάλωτη είναι η ανθρώπινη φύση και το πόσο πιο φυσιολογικά είναι όλα όταν εκφράζεται αυτή η ανθρώπινη φύση με έναν ολοκληρωμένο τρόπο, όπως ακριβώς ολοκληρωμένη είναι. Κανείς δεν νοιάζεται όταν τα παιδιά μπουκάρουν στις τηλεδιασκέψεις ή όταν οι συμμετέχοντες είναι ακούρευτοι ή όταν κάνεις την τηλεδιάσκεψη από την κουζίνα του σπιτιού σου, γιατί αυτό είναι το μόνο δωμάτιο που έχει μείνει ελεύθερο όταν και όλοι οι άλλοι, παιδιά και σύντροφοι, δουλεύουν από το σπίτι! Πράγματα αδιανόητα δύο μήνες πριν!
Το επαγγελματικό μας κουστούμι μας καλούσε να συμμορφωνόμαστε με την κουλτούρα της εταιρείας και να αφήνουμε την ανθρώπινη φύση μας στο σπίτι.
Οι άνθρωποι της εργασίας δεν είναι «ανθρώπινοι πόροι», ούτε «ανθρώπινο δυναμικό», ούτε «ταλέντα σε οργανώσεις». Είναι ΑΝΘΡΩΠΟΙ με συναισθηματική ζωή, οικογενειακή ζωή και διαφορετικότητα. Η απόφαση που θα πρέπει να λάβουμε κυμαίνεται μεταξύ δύο επιλογών: είτε να ξεκινήσουμε να φροντίζουμε τα συναισθήματα των ανθρώπων στο χώρο εργασίας είτε να αντιμετωπίζουμε αναποτελεσματική συμπεριφορά.
Ένα πράγμα εύχομαι λοιπόν. Αυτή η νέα κανονικότητα να μείνει για πάντα και να μπολιάσει την κουλτούρα των επιχειρήσεων. Αυτή η νέα κανονικότητα που μας επιτρέπει να φέρουμε ολόκληρο τον εαυτό μας, τον αυθεντικό μας εαυτό, στο χώρο εργασίας, που μας επιτρέπει να έχουμε και να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας, που μας επιτρέπει να αρρωσταίνουμε και να μιλάμε για αυτό. Αυτή είναι η ανθρώπινη εμπειρία και αυτό είναι το στοίχημα για κάθε εταιρεία σήμερα και για το μέλλον. Να φροντίζει τη διαχείριση της ανθρώπινης εμπειρίας. Καθώς αυτό θα διαχωρίσει πλέον τα καλύτερα περιβάλλοντα εργασίας από τα υπόλοιπα που θα προσελκύσουν και τους καλύτερους εργαζόμενους.
Ποια είναι τα μηνύματα για την ηγεσία; Ποια είναι και ποια θα είναι αποτελεσματική ηγεσία; Αυτή που θα ακούει περισσότερο, θα αφουγκράζεται πιο αποτελεσματικά, θα έχει ενσυναίσθηση και θα είναι παρούσα κατανοώντας τα συναισθήματα και την προσέγγιση του άλλου. Αυτή που θα αποφασίσει συνειδητά ποιες είναι οι αξίες και οι προτεραιότητες που θέλει να καθοδηγούν τον τρόπο που διάγει τον οργανωσιακό της βίο. Ο τρόπος με τον οποίο η ηγεσία θα διαχειριστεί την ανθρώπινη εμπειρία σε αυτές τις δύσκολες στιγμές θα παίξει καθοριστικό ρόλο για το μέλλον των εταιρειών.
Η νέα κανονικότητα απαιτεί ουσιαστικές ανθρώπινες σχέσεις, ενσυναίσθηση, εργασία που να αξίζει και να οδηγεί σε συναισθήματα υπερηφάνειας, αλλά και ενδυνάμωση για να μπορέσουμε να επανέλθουμε σε μία καλύτερη κανονικότητα μετά από μία ισχυρή δόση άγχους και αβεβαιότητας.
Αρχική δημοσίευση από την Ολίβια Κυριακίδου στο epixeiro.gr.
Διάβασε ακόμα:
Κορονοϊός: Η αναδιάρθρωση επιχειρήσεων πιο αναγκαία από ποτέ
Πώς η πανδημία κορονοϊού έχει επηρεάσει την επιλογή στελεχών