Τα Χριστούγεννα βιώνονται ως γιορτή χαράς, χωρίς, ωστόσο, να απουσιάζει η αγωνία για τις εορταστικές μαζώξεις. Η αγωνία αφορά σε μεγάλο βαθμό στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ποιοι θα μαζευτούμε γύρω από αυτό, θα είμαι μόνος μου εκείνη την ημέρα, θα με συμπεριλάβουν; Ποιον άλλον θα συμπεριλάβουν; Ποιον μου θυμίζω ως οικοδεσπότης;
Το τραπέζι αυτό έχει συμβολικό χαρακτήρα και ακουμπά ευαίσθητες παρελθοντικές πλευρές μας που είναι ακόμη παρούσες. Το σμίξιμο μιας οικογένειας σε ένα τραπέζι βιώνεται με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Φέρνει στην επιφάνεια τις δυναμικές μεταξύ των μελών, τους τρόπους που συνδέονταν στο παρελθόν, καταδεικνύει τις όποιες αλλαγές έχουν υπάρξει εντός των ανθρώπων αλλά και στις μεταξύ τους αλληλεπιδράσεις. Υπάρχουν συμμαχίες μεταξύ κάποιων μελών; Ρόλοι; Ποιος αναλαμβάνει να λέει αστεία, ποιος θα εκνευριστεί πιο γρήγορα, ποιος θα φροντίσει να εξισσορροπεί;
Η ιστορία μιας οικογένειας γύρω από αυτό το τραπέζι… δεν είναι να απορούμε γιατί πολλοί άνθρωποι αγωνιούν για αυτό το σμίξιμο. Ξυπνά αναμνήσεις, τραύματα, σχέσεις. Ίσως ένα από τα πιο ζεστά και ενωτικά σημεία των Χριστουγέννων είναι αυτή η επανένωση με ότι αυτό συνεπάγεται. Πας να συναντήσεις εκ νέου, να ξανασυστηθείς με τους δικούς σου ανθρώπους στο καλό σενάριο ενώ στο δυσοίωνο να αναπαράγεις συμπεριφορές και στάσεις, να ξαναζήσεις τα τραύματά σου.
Η επιλογή να μην παρευρεθεί κάποιος σε ένα τέτοιο τραπέζι είναι δικαιωματική. Ακόμη κι αν βρει κάποια δικαιολογία να πει, η απόσταση που επιλέγει εκείνη τη στιγμή θα τον βοηθήσει να επεξεργαστεί πως θέλει να υπάρχει από δω και στο εξής στα οικογενειακά τραπέζια. Ενδέχεται να επιστρέψει την επόμενη χρονιά με μεγαλύτερη χαρά και προσμονή ή να συμμετέχει συνειδητοποιώντας που χρειάζεται να βρίσκονται οι προσδοκίες του.
Αν πάλι διανύει μια περίοδο όπου έχει ηρεμία και αποδοχή για τα μέλη της οικογένειας, βιώνει τα φετινά Χριστούγεννα με προσμονή και χαρά για να βρεθεί μαζί, να μοιραστεί και να γνωρίσει πάλι τον πατέρα του, την μητέρα του, τους λοιπούς συγγενείς με τα μάτια του σήμερα κι όχι του τότε. Ισως εκπλαγεί από αυτό που θα δει. Αλλά και την στενή του οικογένεια καλείται να ξαναγνωρίσει και να την γιορτάσει κι ας «βλέπονται καθημερινά». Σύντροφο, παιδιά, καρδιακούς φίλους.
Πώς θα γίνει αυτό το τραπέζι ένας χώρος γιορτής, ουσιαστικής συνάντησης και μοιράσματος κι όχι αναπαραγωγής καθιερωμένων συμπεριφορών που δυσφορούν και πνίγουν. Αυτή είναι η σκέψη που μπορεί να μας συντροφεύσει μέχρι να παρευρεθούμε εκεί. Ίσως μας διακινήσει και σκεφτούμε περισσότερα. Σίγουρα όμως εμείς θα έχουμε διαλέξει τον τρόπο που θα σταθούμε στο οικογενειακό τραπέζι εκείνη την ημέρα.
Καλές γιορτές!
Για να λαμβανεις τα καλύτερα άρθρα μας στο email σου, γράψου στο Newsletter μας.
Διάβασε ακόμα:
Συμβουλές για ακόμη πιο αγαπησιάρικα Χριστούγεννα με την οικογένεια ενωμένη