Στα επόμενα 4 λεπτά θα μάθεις:
– Ποιες σκέψεις αποκαλύπτουν ότι είσαι σε κρίση.
– Ποια συμπτώματα χρειάζεται να σε ανησυχήσουν.
Μήπως την τελευταία φορά που έσβησες τα κεράκια στην τούρτα των γενεθλίων σου ένιωσες τον πανικό της «ηλικίας» να σε κατακλύζει, παρόλο που δεν έχεις καν συμπληρώσει την τρίτη δεκαετία της ζωής σου; Δεν θα βιαστώ να σου πω αυτό που θα σου πουν οι περισσότεροι: μην ανησυχείς, όλη η ζωή είναι μπροστά σου. Επειδή είναι πολύ πιθανό να βιώνεις τη κρίση του ενός τετάρτου της ζωής. Και παρόλο που είναι σχεδόν βέβαιο ότι γνωρίζεις για την “κρίση της μέσης ηλικίας”, σύμφωνα με τους ερευνητές του Harvard Business Review, η κρίση αυτή μοιάζει “παιχνιδάκι” μπροστά στην κρίση του “ενός τετάρτου”.
Αν επομένως, ενώ είσαι στην καλύτερη φάση της ζωής σου, χωρίς ρυτίδα, με μυαλό ξυράφι και ενέργεια στο μάξιμουμ, οι πρώτες «γκρι» σκέψεις που αφορούν στο άμεσο μέλλον έχουν ήδη ξεκινήσει να κάνουν πάρτι στο μυαλό σου, είναι πολύ πιθανό η εν λόγω κρίση να σε αφορά.
Πρόκειται για μία “κρίση ηλικίας” που μπορεί να περάσεις γύρω στα 25-30 σου, (quarter life crisis) – έχεις ακούσει το σύνδρομο των 25; – και σύμφωνα με τους ειδικούς, μπορεί να αποτελέσει βαθιά κρίση στη ζωή σου, αφού τότε αρχίζεις να συνειδητοποιείς πως τελικά δεν είναι εύκολο να πετύχεις όσα ονειρεύεσαι ή θέλεις.
Τι σου φταίει;
Σε αυτή φάση της ζωής σου, το σύνηθες είναι ότι δεν κουβαλάς έναν πολυετή γάμο στους ώμους σου. Ούτε χρειάζεται να φροντίζεις γερασμένους γονείς. Ούτε να βάλεις όρια και να ικανοποιήσεις τις ανάγκες σε δίχρονα, οκτάχρονα ή δεκαεξάχρονα παιδιά. Τι σου φταίει επομένως;
«Συνήθως σ’ αυτή τη φάση της ζωής σου κυμαίνεσαι ανάμεσα σε δύο ρόλους, αυτόν του παιδιού – μετεφήβου και τον άλλον, τον υπεύθυνο ρόλο του ενήλικα. Αυτοί οι δύο ρόλοι σε μπερδεύουν και δεν ξέρεις πώς να φερθείς σε κάθε περίσταση της ζωής σου, με συνέπεια να μένεις αδρανής. Δεν ξέρεις ποια παιδικά κομμάτια σου να κρατήσεις και ποια δε σου επιτρέπεται πλέον να έχεις. Είναι δύσκολο να αποχωρίζεσαι την ηλικία της ανεμελιάς, που προσφέρει για παράδειγμα η εφηβεία ή αργότερα η μετεφηβική ζωή», εξηγεί η ψυχολόγος και οικογενειακή σύμβουλος Γεωργία Κανελλοπούλου.
Επίσης, τα περίεργα συναισθήματα που σε κατακλύζουν έχουν να κάνουν με το γεγονός ότι, ενώ αντικειμενικά έχεις ένα γερό άσσο στο μανίκι σου, αυτόν της νιότης, μπορεί να νιώθεις ότι οι εξελίξεις στη ζωή σου σέρνονται, επειδή είσαι ακινητοποιημένος σε λάθος πλαίσιο.
Είσαι όμως όντως σε κρίση;
Είναι πολύ πιθανό να περνάς την κρίση του ¼, αν ισχύουν τουλάχιστον έξι από τα παρακάτω:
-Μετράς ήδη τρία χρόνια στην προσωρινή δουλειά, όπου θα έμενες μέχρι να βρεις κάτι καλύτερο.
-Δεν ξέρεις αν θέλεις μόνιμο δεσμό ή να συνεχίζεις να φλερτάρεις.
-Τα προφίλ των άλλων στα social σε απογοητεύσουν και σε αγχώνουν: όλοι δείχνουν καλύτεροι ή περνάνε καλύτερα από εσένα.
-Νιώθεις ότι δεν έχεις καταφέρει να πραγματοποιήσεις τίποτα στη ζωή σου από αυτά που ονειρευόσουν στα 18.
-Νιώθεις ότι με τους κολλητούς σου φίλους δεν έχεις να πεις πια και τόσα πολλά και η διασκέδαση μαζί τους έχει αρχίσει και σε κουράζει.
-Ζητάς πάλι από τους γονείς σου να σου πληρώσουν τον λογαριασμό του κινητού σου.
-Είσαι σε μόνιμη σχέση, όμως, θεωρείς τον εαυτό σου μικρό για γάμο.
-Συνειδητοποιείς ότι απαιτείται κάτι παραπάνω από προσπάθεια και ίσως εκατομμύρια έτη φωτός για να πετύχεις τους μελλοντικούς σου στόχους.
-Έχεις βαρεθεί την κοινωνική δικτύωση και ν’ αλλάζεις τη φωτογραφία στο προφίλ σου.
-Έχεις τόσες προτάσεις για έξοδο και παρόλα αυτά νιώθεις μοναξιά και ανία.
-Σου λείπουν τα σχολικά σου χρόνια (σοβαρά τώρα;)
-Πιστεύεις βαθιά μέσα σου ότι η λύση για όλα τα παραπάνω είναι να φύγεις για ένα ταξίδι.
Οι σκέψεις αυτές, σύμφωνα με τους ειδικούς, μπορεί να σε πλημμυρίσουν με απροσδιόριστο άγχος, το οποίο, αν με τον καιρό γίνει χρόνιο, σε καταβάλλει. Αυτό, μπορεί ν’ αλλάξει μετά τα 30 μέσα από τη διαδικασία ωρίμανσης ή αλλαγών που θα σου επιτρέψουν να διαχειρίζεσαι καλύτερα λιγότερα σημαντικά άγχη και να ρυθμίζεις τη διάθεσή σου και τα συναισθήματά σου με πιο θετικό και αποτελεσματικό τρόπο. Μέχρι τότε όμως τι κάνεις;
Τα 5 στάδια της κρίσης
Το μυστικό σ’ αυτήν την φάση της ζωής σου είναι να κάνεις φίλο σου τον χρόνο. Να επιλέξεις ποια παιδικά κομμάτια σου θέλεις να κρατήσεις, ποια να πετάξεις, πόσο και με ποιο τρόπο επιθυμείς να γίνει πιο ώριμος, χωρίς τα ‘’πρέπει’’ των άλλων, εξηγεί η κ. Κανελλοπούλου. Εκτιμώντας όσα έχεις γίνει μέχρι τα 25 ή 30 σου, θα έχεις την ευκαιρία να γίνεις άλλα τόσα και παραπάνω στα επόμενα χρόνια της ζωής σου, αρκεί να το πιστέψεις.
Μη βιάζεσαι, λοιπόν, προσδοκώντας μαγικές αλλαγές. Δώσε στον εαυτό σου χρόνο, αλλά ταυτόχρονα ρίξε μια ουσιαστική ματιά μέσα σου. Για να ξεπεράσεις πιο γρήγορα την κρίση του ¼, είναι σημαντικό να γνωρίζεις τα στάδιά της.
Πρώτο στάδιο: Συνειδητοποιείς ότι είσαι παγιδευμένος σε συγκεκριμένες καταστάσεις που δε σου αρέσουν, όπως π.χ. η δουλειά σου ή η σχέση σου με συντρόφους, φίλους, μέλη της πατρικής οικογένειάς σου, στενούς φίλους ή όλα αυτά και όλους αυτούς μαζί.
Δεύτερο στάδιο: Αισθάνεσαι ότι θέλεις να αποδράσεις από τις καταστάσεις αυτές και να τις αλλάξεις. Αρχίζεις να νιώθεις μία ακαταμάχητη ανάγκη να εξερευνήσεις τον κόσμο και τον εαυτό σου. Βασικά, έχεις ανάγκη να “βρεις” τον εαυτό σου. Όντας σε αυτή τη φάση αρχίζεις σιγά-σιγά να καταλαβαίνεις τι πραγματικά σε ενοχλεί και τι είναι αυτό που θα ήθελες να αλλάξεις.
Τρίτο στάδιο: Από τη σκέψη περνάς στην πράξη. Παίρνεις απόφαση να προχωρήσεις σε ανατροπές π.χ. να αλλάξεις δουλειά ή να τερματίσεις μια σχέση. Γυρνάς την πλάτη σε ό,τι σε βαραίνει ή σου δημιουργεί προβλήματα ή νιώθεις ότι σε πάει πίσω, επιτρέποντας μια περίοδο προσαρμογής στα νέα δεδομένα.
Τέταρτο στάδιο: Ξεκινάς να κάνεις βελτιωτικές κινήσεις προς αλλαγές και κατευθύνσεις, λαμβάνοντας υπόψη τα συναισθήματα και τα πραγματικά θέλω σου. Συγκεντρώνεις ξανά τα κομμάτια της ζωής σου και τα συναρμολογείς με βάση τις ανάγκες σου.
Πέμπτο στάδιο: Θέτεις τις βάσεις, προκειμένου να μπορέσεις στο μέλλον να “υπηρετήσεις” με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα “θέλω” και τις νέες επιλογές σου. Πλέον, θα προσπαθήσεις να δεσμεύεσαι μόνο για όσα πραγματικά θέλεις και πιστεύεις ότι αξίζουν.
Μην κλείνεις τα αυτιά στα «καμπανάκια»
Αυτό πάντως που χρειάζεται να θυμάσαι είναι ότι μερικές φορές απλά δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε μόνοι μας. Πράγμα που σημαίνει ότι είναι λάθος να παραμείνεις εγκλωβισμένος στην υπαρξιακή αυτή κρίση για πολύ καιρό. Αν δεις ότι τα δυσάρεστα συναισθήματα που νιώθεις δεν αλλάζουν, καλό είναι να απευθυνθείς στον ειδικό. Η βοήθειά του μπορεί ν’ αποδειχθεί πολύτιμη. Γενικά, να θυμάσαι ότι μια πρώτη ένδειξη που προβληματίζει και χρήζει βοήθειας είναι η υπερβολικά χαμηλή αυτοπεποίθηση, σε βαθμό που δε σου επιτρέπει να πάρεις πρωτοβουλίες και να αναλάβεις ευθύνες. Επίσης, ο απροσδιόριστος θυμός, η συνεχή ευερεθιστικότητα και το να καβγαδίζεις με τους άλλους για το παραμικρό. Ακόμα, το αίσθημα θλίψης που επιμένει καθώς και το αίσθημα απελπισίας και απογοήτευσης. Τέλος, ένα ακόμα ανησυχητικό σημάδι είναι η αποστασιοποίηση. Το να έχεις δηλαδή απομακρυνθεί και ν’ αποφεύγεις επαφές με όλο και περισσότερα πρόσωπα, να αισθάνεσαι ότι δεν κολλάς πουθενά, ότι οι άλλοι δε νοιάζονται αρκετά για εσένα ή να θεωρείς μάταιο να ενδιαφέρεσαι για τους άλλους. Όλα αυτά αποτελούν σημάδια που σου επιβεβαιώνουν ότι ίσως χρειάζεσαι βοήθεια από έναν ειδικό, τονίζει η κυρία Κανελλοπούλου.
Τα καλά νέα
Αξίζει πάντως να τονίσουμε ότι, αν και αφορά πολλούς, οι περισσότεροι από εκείνους που έχουν βιώσει την κρίση του ενός τετάρτου καταφέρνουν όχι μόνο να την ξεπεράσουν, αλλά και να βελτιώσουν πολλές πτυχές του χαρακτήρα και της καθημερινότητάς τους. Γι’ αυτό, όπως συμβαίνει σε κάθε κρίση, το καλύτερο που ίσως έχεις να κάνεις είναι να αναρωτηθείς μήπως αυτή η κρίση στη ζωή σου ήρθε για να σε βοηθήσει να περάσεις ομαλά στην επόμενη φάση των 30 -40 -50 μέσα από αλλαγές αλλά και νέες εκπλήξεις; Υποδέξου, λοιπόν, την κρίση, φροντίζοντας να κερδίσεις ό,τι καλύτερο μπορείς από αυτήν.