Το Clubhouse είναι η τάση των ημερών. Αν το ξέρετε ήδη συγχαρητήρια, είστε μέσα στα πράγματα. Αν είστε ήδη μέλη του ανερχόμενου αυτού κοινωνικού δικτύου, θα μπορείτε να λέτε ότι ήσασταν μέρος του πρώτου κύματος ενός φαινομένου που κάποιοι χαρακτηρίζουν ως το επόμενο Twitter.
Με απλά λόγια. Το Clubhouse ζει στον μέχρι τώρα ανεξερεύνητο χώρο μεταξύ πλατφόρμας κοινωνικής δικτύωσης, ηχητικού μηνύματος, τηλεδιάσκεψης και podcast. Ως host μπορείτε να ξεκινήσετε μια συζήτηση, την οποία μπορούν άλλοι χρήστες να παρακολουθήσουν ή να συμμετάσχουν ενεργά σε αυτήν.
Η συμμετοχή γίνεται μόνο με τη φωνή σας και η αναμετάδοση είναι ζωντανή. Δεν υπάρχουν ούτε posts, ούτε φωτογραφίες ή βίντεο. Όσο για το προφίλ του κάθε χρήστη, έχει μόνο τα απολύτως απαραίτητα: φωτογραφία, όνομα και handle, followers και followees, ένα βιογραφικό και links σε Instagram και Twitter.
Όσο για τις συζητήσεις στα “δωμάτια” του Clubhouse, σε επίπεδο θεματολογίας το φάσμα είναι ευρύ. Μεγάλη διαφοροποίηση υπάρχει, φυσικά, και από πλευράς ποιότητας. Είναι, σε κάθε περίπτωση, μια πλατφόρμα εν τη γενέσει της. Από τη φύση της ενθαρρύνει τον πειραματισμό, ο οποίος πιθανότατα θα οδηγήσει σε μονοπάτια που αυτή τη στιγμή δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε.
Πρόσφατα οι Elon Musk και Mark Zuckerberg έγιναν μέλη του Clubhouse, κάτι που εκτόξευσε τη δημοτικότητά της. Μαζί με την είσοδο των celebrities, ενδιαφέρον σίγουρα προκαλεί και το γεγονός ότι προς ώρας, και με την εφαρμογή να είναι ακόμα σε beta φάση, η πρόσβαση παραμένει by invitation only ή με λίστα αναμονής.
Τώρα, αν σας προβληματίζει το γεγονός ότι κάτι που δεν υπήρχε πριν 12 μήνες αποτιμάται αυτή τη στιγμή σε αξία πάνω από 1 δισεκατομμύριο δολάρια, αυτό ακριβώς είναι το θέλγητρο μιας πλατφόρμας που μπορεί, με τη βοήθεια της τεχνολογίας, να μεγαλώσει εκθετικά. Και όταν για λόγους συγκυρίας, ιδέας, ομάδας και μπόλικης τύχης αυτό το καταφέρει, θα αποτελέσει ίσως αυτοεκπληρούμενη προφητεία να τη δει η αγορά ως the next huge thing.
Διστάζω λοιπόν να πιστέψω ότι θα ξεφουσκώσει από τη μια στιγμή στην άλλη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ακόμα πολλά ερωτηματικά σε σχέση με την εξέλιξή του.
Για παράδειγμα, όταν η καινοτομία ξεθωριάσει, μήπως η άνιση ποιότητα θα γίνει πιο προβληματική; Παίζοντας με μια λαμπερή καινούργια εφαρμογή, δεν με πειράζει αυτή τη στιγμή λίγη φλυαρία απ’ την πλευρά των ομιλητών – θα συνεχίσω όμως να αφιερώνω τόσο χρόνο σε μερικές εβδομάδες από τώρα, αν δεν παίρνω κάτι καλύτερο; Τι εμποδίζει τα δωμάτια απ’ το να κατακλειστούν από τρολ; Έχουμε ανάγκη πιο πολύ αυθορμητισμό και λιγότερα φίλτρα στο δημόσιο λόγο μας ή πιο πολύ χώρο για αναστοχασμό που μας προσφέρουν άλλες μορφές έκφρασης, όπως ο αναλυτικός γραπτός λόγος;
Κλείνω προτρέποντάς σας να διαβάσετε το εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο της κοινωνιολόγου Zeynep Tufekci για το Clubhouse και την αξία της προφορικής κουλτούρας, που απαντά σε κάποια απ’ αυτά τα ερωτήματα, γεννώντας άλλα. Και η κουβέντα συνεχίζεται…
Αρχική δημοσίευση από τη Μαριάννα Σκυλακάκη στο a8inea.com.