H περίοδος των Χριστουγέννων για πολλούς συνήθως  σήμαινε χειμερινές διακοπές, εορταστική ατμόσφαιρα, φαντασμαγορικούς στολισμούς, βόλτες, κατανάλωση, δώρα, δείπνα σε ακριβά εστιατόρια, ρεβεγιόν επίδειξης με «φίλους» και γνωστούς, οικογενειακά τραπέζια υποκριτικής και πολλές άλλες συνήθειες αποκομμένες  από το βίωμα που τις γέννησε.

Συνηθίσαμε να γιορτάζουμε Χριστούγεννα χωρίς Χριστό! Εθιστήκαμε σε πρακτικές που αποξενωμένες  από το γεγονός της Γέννησης μοιάζουν ψυχαναγκαστικά τελετουργικά με έναν και μόνο σκοπό. Να νιώσουμε οπωσδήποτε καλά! Να απαλείψουμε τις τύψεις μας  για την χωρίς νόημα ρουτίνα  που προηγήθηκε.   

Χριστούγεννα στην εποχή Covid-19

Χωρίς χειμερινές διακοπές, καθώς απαγορεύονται οι μετακινήσεις από νομό σε νομό, χωρίς ταξίδια σε παραμυθένια στολισμένες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, χωρίς χιονοδρομικά κέντρα και ζεστές σοκολάτες μετά το σκι, χωρίς βόλτες στα μαγαζιά, καθώς τα  click-away ψώνια μοιάζουν απλά μια μετακίνηση διεκπεραίωσης για την κάλυψη αναγκών, αφού η χαρά της επαφής με το αντικείμενο που θέλουμε να αποκτήσουμε είναι μακρινή και εικονική, χωρίς ρεβεγιόν, αφού τα εστιατόρια και τα μπαρ είναι κλειστά, χωρίς ξενύχτι με λαμπερές τουαλέτες, χτενίσματα και μακιγιάζ για αναρτήσεις στο Instagram, ακόμη και χωρίς συμμετοχή στην Χριστουγεννιάτικη λειτουργία.

Και τώρα τι κάνουμε; Πώς θα διανύσουμε την περίοδο των εορτών χωρίς το περίβλημά της; Η ελαττωμένη μας απόλαυση θα μας στερήσει την χαρά;

Αντλώντας  δύναμη από μέσα. Η οικογένεια σώζει;  

Ίσως είναι η μοναδική  ευκαιρία να στρέψουμε τον νου μας και την καρδιά μας στο κενό που δεν γεμίζει αποκλειστικά με τα έθιμα όταν αυτά δεν έχουν την μυρωδιά και την ευωδία της μεγάλης γιορτής. Αυτής των Χριστουγέννων που παραδοσιακά λέει πως ο Θεός έγινε βρέφος αγκαλιάζοντας  κάθε πτυχή της ανθρώπινης ύπαρξης. Αυτός που αν γεννιόταν στις μέρες μας θα κινδύνευε ως άνθρωπος να νοσήσει με Covid-19. 

«Για τα παιδιά»… ισχυρίζονται πολλοί.  «Στόλισα νωρίς για τα παιδιά. Για να χαρούν» . Είναι αλήθεια, αλλά είναι επίσης αλήθεια πως οι άνθρωποι απογοητευμένοι από την πληκτική καθημερινότητα αναζητούν όσα θυμίζουν παιδική ηλικία. Προσφέρουν δώρα και πάλι δώρα πολλές φορές αποσκοπώντας ασυνείδητα στην άμεση αγάπη και αγκαλιά των παιδιών που θα τους ζεστάνει την ψυχή. Τα παιδιά για άλλη μια φορά καλούνται να δώσουν νόημα στην κενή ζωή των γονιών τους και να τους σώσουν. Τα παιδιά όλων των ηλικιών.

Ας αναλογιστούμε για παράδειγμα μια ενήλικη κόρη που ετοιμάζει το εορταστικό τραπέζι με περισσή φροντίδα και προσδοκία για να χαρούν οι γονείς της. Αν αυτοί είναι βουτηγμένοι στην δική τους αυτοεγκατάλειψη και μιζέρια, με μαθηματική ακρίβεια της θα της ακυρώσουν την προσφορά. Είναι βέβαιο πως κάτι θα βρουν πικρόχολα να πουν.

Όλα όσα επιθυμούμε να ζήσουμε στην γιορτή, την οικειότητα, το μοίρασμα, την επικοινωνία, την θαλπωρή πως περιστοιχιζόμαστε από αγαπημένα πρόσωπα που μας νοιάζονται και μας κατανοούν, είναι ακριβά, πολύ ακριβά και δεν αγοράζονται.

Είναι κερδισμένα μιας ζωής που διαποτίζεται από το πνεύμα των Χριστουγέννων όλο τον χρόνο. Δεν μπορούμε ξαφνικά και με πίεση να αποκτήσουμε λίγα θετικά εφήμερα συναισθήματα. Θα αποδειχθούν ψεύτικα και η απογοήτευση, όταν η αυλαία των γιορτών θα κλείσει, θα είναι μεγαλύτερη.

Μοναδική ευκαιρία για αυθεντικότητα

Βρισκόμαστε ξαφνικά λοιπόν μπροστά σε μια μοναδική ευκαιρία. Covid-19 και lock-down μας δείχνουν πως μπορούμε ακόμη και έτσι να γορτάσουμε Χριστούγεννα και να αναρωτηθούμε πόσο προετοιμασμένοι είμαστε να αντικρύσουμε τα επώδυνα κενά μέσα μας, αλλά και τα κατορθώματά μας τα πνευματικά και τα ψυχολογικά.  

Ακόμη και χωρίς δώρα, χωρίς βόλτες, χωρίς ταξίδια, χωρίς ρεβεγιόν, με άδεια χέρια από υλικά αγαθά, όπως είχαμε συνηθίσει πόσο θα μπορούμε να χαρούμε την παρουσία των δικών μας ανθρώπων, πόσο εκτιμάμε το δώρο της ζωής, πόσο και πώς έχουμε μάθει να αγαπάμε, πώς μπορούμε να εμπνευστούμε από τα Χριστούγεννα, πώς θα σταθούμε μπροστά στο πιθανό κενό της ρουτίνας μας, πώς θα καταφέρουμε να γιορτάσουμε με αληθινή χαρά σαν αυτή που έχουν τα παιδιά; Πώς θα φτιάξουμε εμείς την χαρά;

Χωρίς αγκαλιά σωματική πόσο θα πρέπει να φλέγεται η καρδιά μας και να ακτινοβολεί η ματιά μας; Πόσο φωτεινοί σαν το αστέρι των Χριστουγέννων μπορούμε να γίνουμε;

Για αυτά τα Covid-19 Χριστούγεννα, αλλά και για πάντα!

Διάβασε ακόμα:

Αυτές τις γιορτές μην σκέφτεστε iPhones: Βρείτε τον πραγματικό σας εαυτό

Το νέο έτος και οι παγίδες του

Author(s)

  • Μαρία Κάλφα

    Ιατρός-Συστημική Υπαρξιακή Ψυχοθεραπεύτρια

    Η Μαρία Κάλφα είναι απόφοιτος της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε επί 20ετία ως διαγνώστης ιατρός με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην ψυχοογκολογία αντιμετωπίζοντας τους ασθενείς ολιστικά. Παράλληλα με την άσκηση της ιατρικής απέκτησε πτυχίο Συμβούλου Ψυχικής Υγείας στο Μεσογειακό Κολλέγιο Αθηνών MEDITERRANEAN COLLEGE. Έχει κάνει εκπαίδευση στις εφαρμογές της Νεροανάδρασης στο Πολύκεντρο Ψυχιατρικής Ψυχοθεραπεία και Νευροανάδρασης “Σύγχρονα Αμφιαράεια” και έχει εκπαιδευτεί ως Συστημική Υπαρξιακή Ψυχοθεραπεύτρια στον ινστιτούτο “Αντίστιξη”. Συμμετέχει ως ομιλήτρια σε επιστημονικές ημερίδες όπου η Συμβουλευτική συναντά την Ιατρική.