Αγαπάτε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης; Μα τι ερώτηση κι αυτή, αναρωτιέστε – σαν να σας ακούω… Ελάτε, ας ομολογήσουμε ότι ακόμα κι αν δεν ανήκουμε στους Gen Z, που γεννήθηκαν μέσα σ’ αυτά, όλοι μας, λίγο-πολύ, βουτάμε, συχνά-πυκνά, στα κανάλια τους.
Δεν χρειάζεται να απολογούμαστε, ούτε να αισθανόμαστε ενοχές για το γεγονός. Στην εποχή της ψηφιακής επανάστασης στην οποία ζούμε, βασικό εργαλείο επικοινωνίας, ενημέρωσης και δικτύωσης είναι τα social media.
Με πίστη σε κάποιες αξίες που το στιλ αγαπάει, όπως η αλήθεια, το χιούμορ, η ευγένεια, βρίσκω πως το “περιεχόμενο” με το οποίο επικοινωνούμε στα social media, περισσότερο από αλλού, αντικατοπτρίζει τέλεια το όποιο στιλ μας. Την αισθητική μας. Και, θα τολμήσω να πω, την παιδεία και το ήθος μας.
Η αγωνία των likes, η σιγουριά των shares
Προσπερνάω με παγερή αδιαφορία και απαξίωση τις “επιδημίες” (ευτυχώς όχι πανδημίες) των troll, των fake news και γενικώς της χυδαιότητας και παραμένω στην καθημερινότητα και στην κανονικότητα των διαδραστικών μας εκδηλώσεων. Που είναι, για παράδειγμα, η καταμέτρηση της απήχησης που έχουν οι αναρτήσεις μας, οι φωτογραφίες μας, οι “ιστορίες” μας. Eίναι στην ανθρώπινη φύση η ανάγκη να μας αναγνωρίζουν, να μας επιδοκιμάζουν, να αρέσουμε, να μας αγαπάνε.
Όμως, όλη αυτή την ανάγκη τη “συμπιέζουμε” στα likes, τα θετικά emoticons και τα πανηγυρικά GIFs, που όσο αυξάνονται τόσο θέλουμε ακόμη περισσότερα.
Θεμιτό το sharing και, επιπλέον, πολύ κολακευτικό για την πηγή του original post. Αλλά ας εκθέσουμε καμιά φορά και τη δική μας άποψη, με το δικό μας, πρωτότυπο στιλ!
Οι μετρήσεις και τα σκορ είναι απολύτως κατανοητά αλλά και επιβεβλημένα όταν πρόκειται για accounts και αντίστοιχους “τοίχους” και “σελίδες” επιχειρήσεων, brands, ηλεκτρονικών εκδόσεων κ.λπ. Κατανοητή, όταν αφορά στη δουλειά μας. Κατανοητή, επίσης, όταν πρόκειται για προφίλ δημοσίων προσώπων. Αλλά, όταν μια ατομική “εγγραφή” σ΄ ένα τέτοιο μέσο, που κάποτε το χρησιμοποιούσαμε ως ψυχαγωγία και χαλάρωση, κοντεύει να γίνει εθισμός, εκεί τα πράγματα ξεφεύγουν και μαζί θολώνει το προσωπικό μας αποτύπωμα.
Γιατί με το άγχος των likes ή με το κυνήγι όλο και πιο πολλών followers και friends, καμιά φορά θυσιάζονται πολλά. Για παράδειγμα, η αυθεντικότητα. Τι δηλώνει για το προσωπικό μας στιλ το να αναδημοσιεύουμε συνεχώς ευφάνταστα post άλλων που, έχοντας “σκοράρει” ψηλά, μας προσφέρουν τη σιγουριά πολλών likes; Θεμιτό το sharing και, επιπλέον, πολύ κολακευτικό για την πηγή του original post. Αλλά ας εκθέσουμε καμιά φορά και τη δική μας άποψη, με το δικό μας, πρωτότυπο στιλ!
Η δημόσια έκθεση είναι βασικό συστατικό των social media. Αν είμαστε εσωστρεφείς και μυστικοπαθείς (αναφαίρετο δικαίωμα μας, αναμφισβήτητα), καλύτερα να μένουμε εκτός social media, παρά να δίνουμε την εντύπωση ότι, απλώς, δεν έχουμε άποψη – ούτε προσωπικό στιλ.
Στον αντίποδα, η υπέρ-έκθεση: Όταν, για να νιώσουμε ότι είμαστε μέσα στα πράγματα, σχολιάζουμε τα πάντα. Το καθεστώς του FOMO (Fear Of Missing Out) βλάπτει σοβαρά την ψυχική υγεία μας, καταρχήν, και το στιλ μας κατά δεύτερον.
Οι αναρτήσεις μας λένε πολλά για εμάς
Με ύφος λακωνικό ή πληθωρικό, επιτιμητικό ή επαινετικό, σκωπτικό ή χιουμοριστικό, αγαπησιάρικο ή αιχμηρό, οι αναρτήσεις μας, οι ιστορίες μας, τα σχόλια και οι λοιπές αντιδράσεις μας στα social media, προδίδουν πολλά για τον χαρακτήρα και την προσωπικότητά μας.
Αλλά εδώ, θα σταθώ σ΄ αυτό που σίγουρα αποκαλύπτουμε: το στιλ μας. Είναι στιλ χαλαρό ή… στρατηγικής; Επιτηδευμένο ή επιμελημένα ατημέλητο; Με ενσυναίσθηση ή καθαρά ναρκισσιστικό;
Χιλιάδες τα παραδείγματα. Μοιράζομαι ένα προσωπικό. Έχω μια πάρα πολύ στενή και αγαπημένη φίλη με την οποία με συνδέει και η κοινή, μακρόχρονη επαγγελματική συνεργασία. Αρμονική και αγαστή, σε βαθμό ιδανικό. Με τη φίλη μου όμως, έτυχε να έχουμε διαφορετικές πολιτικές πεποιθήσεις και, για να το πω ξεκάθαρα, η κάθε μία είναι οπαδός “αντίπαλου” πολιτικού κόμματος.
Εξυπακούεται ότι είμαστε φίλες και στα social. Καμία από τις δυο μας δεν σχολιάζει συχνά τα πολιτικά δρώμενα. Ωστόσο, όταν η φίλη μου θα “εκδηλωθεί” πολιτικά με κάποια ανάρτηση, το κάνει με τρόπο διακριτικό, πάντα με χιούμορ, έτσι που δεν (με) θίγει.
Χωρίς ποτέ να το έχουμε συζητήσει ευθέως, είμαι σίγουρη ότι η φίλη μου έχει πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού της, όταν κάνει πολιτικά σχόλια, να μη με στενοχωρήσει. Οφείλω να ομολογήσω ότι εγώ δεν είμαι αντίστοιχα τόσο προσεκτική. Και μαντέψτε (αν δεν το έχετε κάνει ήδη): η φίλη μου έχει συνολικά ένα δικό της, πολύ προσωπικό και πολύ ωραίο στιλ!
Αρχική δημοσίευση από τη Νίκη Μπουτάρη στο a8inea.com.
Διάβασε ακόμα:
2 θεμελιώδεις τρόποι να βελτιώσεις τη γνωστική σου λειτουργία
Το πιο σημαντικό μάθημα από την 80ετή έρευνα του Harvard για την ευτυχία