Είναι από εκείνες τις περιπτώσεις που από τότε που θυμάται τον εαυτό της ήξερε ακριβώς τι ήθελε να κάνει στη ζωή της. Να ασχοληθεί με αυτό που αγαπά περισσότερο. Τον χορό. Ήταν φυσικό κι αναπόφευκτο, λοιπόν, για τη Δέσποινα, ένα κορίτσι που γεννήθηκε έχοντας μέσα του τον ρυθμό και την κίνηση να κάνει το πάθος για το χορό επάγγελμα. Σήμερα είναι δασκάλα χορού και χορογράφος με δική της σχολή χορού, ενώ παράλληλα αρθρογραφεί για τα οφέλη του χορού. Για εκείνη, εξάλλου, ο χορός είναι μια μορφή τέχνης και έκφρασης με απεριόριστες δυνατότητες. Γι΄ αυτό, όταν βρέθηκε αντιμέτωπη με το ερώτημα αν ο χορός για ένα άτομο σε αμαξίδιο είναι εφικτός, η απάντηση ήταν για εκείνη αυτονόητη και θετική!
Δέσποινα, παραδίδεις μαθήματα χορού για άτομα σε αμαξίδια στη σχολή σου;
Παραδίδω μαθήματα στη σχολή μου, όμως είμαι εθελόντρια και στον σύλλογο Τυρταίο*, ο οποίος ιδρύθηκε από εκπαιδευτικούς και φίλους ατόμων με αναπηρία και προσφέρει όραμα σε νέους και νέες με αναπηρία μέσα από αθλητικές δραστηριότητες και παραολυμπιακά αθλήματα, Boccia, κολύμβηση, στίβο, πινγκ πονγκ. Σε αυτόν τον σύλλογο υπάρχει και η χορευτική ομάδα με τη συμμετοχή ατόμων με ή χωρίς αναπηρία.
Είσαι λοιπόν εθελόντρια;
Ναι, είμαι. Παραδίδω μαθήματα χορού στον σύλλογο αυτό εθελοντικά. Πιστεύω ότι στην Ελλάδα με την έννοια του εθελοντισμού είμαστε αρκετά πίσω. Δεν μπορούμε να καταλάβουμε ότι δεν χρειάζεται να υπάρχει για όλα μια αμοιβή και ότι ο εθελοντισμός αποτελεί δείκτη πολιτισμού.
Τα άτομα σε αμαξίδιο που κάνουν χορό είναι πολλά;
Ο αριθμός είναι ολοένα αυξανόμενος. Στόχος είναι η γνωριμία των σωματικών δυνατοτήτων μέσα από την κίνηση, καθώς και την εξοικείωση με σώματα που δεν είναι άρτια δομημένα. Κάποιοι είναι ήδη αθλητές, συμμετέχουν δηλαδή σε αθλήματα και δοκιμάζουν και τον χορό. Άλλοι έρχονται για την εμπειρία, όμως συνήθως τους κερδίζει ο χορός, καθώς βλέπουν τις δυνατότητές τους να είναι μεγαλύτερες από αυτές που νόμιζαν.
Συνήθως εστιάζουμε σε όσα δεν μπορούμε να κάνουμε με ένα άτομο σε αμαξίδιο, με πρόβλημα όρασης, ακοής ή οποιοδήποτε άλλο τον διαφοροποιεί. Δεν σκεφτόμαστε όμως πόσα μπορούμε να κάνουμε μαζί!
Μίλησέ μας για την εμπειρία σου από το χορό με άτομα σε αμαξίδιο; Είναι κάτι δύσκολο;
Τα άτομα με ειδικές ανάγκες μάς έχουν εκπλήξει ήδη στον αθλητισμό. Με πολλές επιτυχίες και μετάλλια στα Παγκόσμια πρωταθλήματα. Εκτός όμως από τον αθλητισμό πρέπει να μάθουν όλοι ότι η παρουσία τους είναι εξίσου σημαντική και στον χορό. Στην περίπτωση αυτή μάλιστα υπάρχει μια ποιοτική διαφορά. Δε μιλάμε για μια ομάδα ατόμων με αναπηρία που αγωνίζονται σε ένα άθλημα, αλλά για μια μεικτή ομάδα αναπήρων και αρτιμελών. Ο χορός επομένως λειτουργεί σαν το μέσο που τους φέρνει πιο κοντά. Τους προσκαλεί να συνεργαστούν και τους εκπλήσσει ευχάριστα με το αποτέλεσμα!
Θεωρείς ότι μέσα από τη δημιουργία αυτής της μεικτής χορευτικής ομάδας αναπήρων και αρτιμελών έρχεται πιο κοντά η αναπηρία στην κοινωνία;
Όχι μόνο έρχεται πιο κοντά η κοινωνία στην αναπηρία, αλλά ο καθένας από εμάς συνειδητοποιεί ότι πρέπει και μπορεί να συμμετάσχει με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους στη ζωή εκείνων που δεν έχουν όλες τις δυνατότητες ενός αρτιμελούς ανθρώπου. Συνήθως εστιάζουμε σε όσα δεν μπορούμε να κάνουμε με ένα άτομο σε αμαξίδιο, με πρόβλημα όρασης, ακοής ή οποιοδήποτε άλλο τον διαφοροποιεί. Δεν σκεφτόμαστε όμως πόσα μπορούμε να κάνουμε μαζί! Βάζοντάς τους όμως μαζί, το δυναμικό αλλάζει και έχουν και οι μεν και οι δε να κερδίσουν πολλά.
Πώς νιώθεις όταν χορεύεις με παρτενέρ ένα άτομο σε αμαξίδιο;
Νιώθω ότι τελικά υπάρχουν απίστευτες δυνατότητες, ακόμα και σε όσα πιστεύουμε ότι δεν μπορούμε να καταφέρουμε, αρκεί να μην το βάζουμε κάτω και να μην εστιάζουμε στα εμπόδια αλλά στις εναλλακτικές. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που λατρεύω τον χορό. Στον χορό δεν υπάρχουν όρια.
Συμμετέχετε και σε διαγωνισμούς χορού;
Ναι. Εκτός, όμως, από τους διαγωνισμούς χορού, όλη αυτή η καινοτόμος και φιλόδοξη προσπάθεια έχει οδηγήσει σε καταπληκτικά αποτελέσματα, με αποκορύφωμα τις χορευτικές παραστάσεις που παρουσιάζουμε κάθε χρόνο. Σε αυτή την περίπτωση ο χορός λειτουργεί σαν μέσο που περνά ένα σπουδαίο μήνυμα στο κοινό που παρακολουθεί κάτω από τη σκηνή. Ότι «μαζί» μπορούμε πολλά!
Μίλησέ μου για το χειροκρότημα που λαμβάνετε, όταν ο χορός τελειώνει;
Είναι πάντα δυνατό και διαρκείας! Αυτό και μόνο νομίζω ότι έχει να πει πολλά.
*Η έδρα του συλλόγου Τυρταίος βρίσκεται σε παραχωρημένη αίθουσα από τον Δήμο Ιλίου επί της οδού Ρήγα Φεραίου 6, και οι δράσεις παρέχονται δωρεάν σε όλα τα άτομα με αναπηρία, ώστε να δίνεται η δυνατότητα να συμμετέχουν όλοι χωρίς περιορισμούς.
Διάβασε ακόμα:
Ώρα για αλληλεγγύη: Πού Και Πώς Μπορείς Να Προσφέρεις Την Βοήθειά Σου