Στα επόμενα 2 λεπτά θα μάθεις:
-Πόσοι άνθρωποι θα είναι πάνω από 80 στο τέλος του αιώνα.
-Ποιο εκτιμάται ότι θα είναι το όριο μέσης ηλικίας το 2100.
Στο 80 έτη θα κυμαίνεται το προσδόκιμο επιβίωσης και για τα δύο φύλα παγκοσμίως στο μέλλον, με μεγάλες αποκλίσεις όμως από χώρα σε χώρα. Πιο συγκεκριμένα το 2100 υπολογίζεται ότι το προσδόκιμο επιβίωσης θα είναι κάτω από τα 75 έτη, μόνο σε 10 χώρες του κόσμου, οι επτά από τις οποίες βρίσκονται στην Υποσαχάρια Αφρική.
Η γήρανση του πληθυσμού που διαρκώς επιταχύνεται αντικατοπτρίζεται στην αναστροφή της ηλικιακής πυραμίδας που το 2100 θα χαρακτηρίζει τον παγκόσμιο πληθυσμό και όχι μεμονωμένες χώρες όπως τώρα. Η μέση ηλικία του παγκόσμιου πληθυσμού αναμένεται να αυξηθεί από τα 32.6 έτη το 2017 στα 46.2 έτη το 2100 σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Lancet (14 Ιουλίου 2020) τα αποτελέσματα της οποίας παρουσιάζει το ΕΚΠΑ.
Αυτό σημαίνει ότι στο τέλος του αιώνα περίπου 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι θα είναι ηλικίας μεγαλύτερης των 80 ετών (από 141 εκατομμύρια το 2017).
Γιατί αναμένεται αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης
Αυτό αναμένεται να συμβεί επειδή το βιοτικό επίπεδο βελτιώνεται παγκοσμίως, υπάρχει πτώση του δείκτη γονιμότητας που εκτιμάται ότι θα γενικευθεί τα επόμενα χρόνια στις περισσότερες χώρες του κόσμου και έχει αυξηθεί η ηλικία τεκνοποίησης.
Η πτώση του δείκτη γονιμότητας συνοδεύεται με αντίστοιχη μείωση της θνησιμότητας. Έτσι, το προσδόκιμο επιβίωσης θα κυμανθεί περί τα 80 έτη και για τα δύο φύλα παγκοσμίως, με μεγάλες αποκλίσεις όμως από χώρα σε χώρα. Το 2100 υπολογίζεται ότι το προσδόκιμο επιβίωσης θα είναι κάτω από τα 75 έτη, μόνο σε 10 χώρες του κόσμου, οι επτά από τις οποίες βρίσκονται στην Υποσαχάρια Αφρική. Η γήρανση του πληθυσμού που διαρκώς επιταχύνεται αντικατοπτρίζεται στην αναστροφή της ηλικιακής πυραμίδας που το 2100 θα χαρακτηρίζει τον παγκόσμιο πληθυσμό και όχι μεμονωμένες χώρες όπως τώρα.
Γιατί είναι σημαντικό να ξέρουμε
Το αναμενομένο προσδόκιμο επιβίωσης είναι σε κάθε περίπτωση μια σημαντική πληροφορία δεδομένου ότι επηρεάζει τα τα δεδομένα των παραδοσιακών εργασιακών και ασφαλιστικών σχέσεων, αλλά και τα θέματα εκπαίδευσης και δημόσιας υγείας. Αντίστοιχα, οι επιχειρήσεις που πραγματοποιούν μακροπρόθεσμες επενδύσεις, όπως είναι οι φαρμακοβιομηχανίες ή οι επιχειρήσεις του κατασκευαστικού τομέα χρησιμοποιούν χρειάζονται αυτά τα δεδομένα για τον καθορισμό της στρατηγικής τους. Επομένως, είναι κατανοητή η σημαντικότητα των προβλέψεων που προκύπτουν από τέτοια μοντέλα για τον σχεδιασμό πολιτικών από κράτη και οργανισμούς ώστε να διατηρηθεί βιώσιμη ανάπτυξη στα χρόνια που έρχονται.
Όλα δείχνουν πάντως ότι βαδίζουμε σε μια εποχή όπου ο γηρασμένος πληθυσμός θα αποτελεί ένα σημαντικό μέρος του. Κι αυτό συνεπάγεται ότι πολλές κοινωνικές ανάγκες θα αλλάξουν με ό,τι άλλο συνεπάγεται αυτό.
Διάβασε ακόμα:
Ποιοι ταξιδεύουν όλο και περισσότερο;
Γιώργος Χρούσος: “Το Ευ Γήρας Είναι Το Καλύτερο Σενάριο Μακροζωίας”