Στα επόμενα 3 λεπτά θα μάθεις:

-Τι προβλήματα μπορεί να προκύψουν λόγω της μακρόχρονης παραμονής στο σπίτι.
-Ποιες σχέσεις δεν θα αντέξουν.


Μένουμε σπίτι! Τι σημαίνει αυτό για τη σχέση μας; Βρισκόμαστε σε μία κατάσταση όπου για να σπάσουμε την αλυσίδα μετάδοσης, είτε θέλουμε – είτε όχι – βρισκόμαστε με τον σύντροφό μας όλο το 24ωρο πλέον. Και χαριτολογώντας, είναι αρκετοί εκείνοι που σκέφτονται πως θα επιζήσουμε μεν από τον κορονοϊό, δεν ξέρουν όμως αν θα καταφέρει και η σχέση τους να βγει αλώβητη από αυτή την υπέρ-εγγύτητα.

Πράγματι, πρόκειται για μεγάλη δοκιμασία εφόσον η παραμονή με την οικογένεια στις μέρες μας θεωρείται από μόνη της πρόκληση, πόσο μάλλον και με τις δραματικές εξελίξεις που βιώνουμε. Ο κορονοϊός φαίνεται να τεστάρει την αντοχή των ζευγαριών. Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε το 2002 στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Family Psychology, φάνηκε πως μετά από την μεγάλη καταστροφή στην Νότια Καρολίνα με τον τυφώνα Hugo, υπήρξε συναισθηματική φόρτιση προς όλες τις κατευθύνσεις, με αύξηση διαζυγίων από τη μία αλλά και αύξηση των γεννήσεων από την άλλη στις πληγείσες περιοχές. 

Οι ψυχολογικές επιδράσεις στο ζευγάρι

Βέβαια, η πανδημία του κορονοϊού αποτελεί κρίση πολύ μεγαλύτερης εμβέλειας. Μία κρίση που μας αναγκάζει να έρθουμε αντιμέτωποι όχι μόνο με την απειλή προς τη ζωή μας την ίδια και τον φόβο. Μία επώδυνη κατάσταση που μας γεμίζει αβεβαιότητα, κυρίως τώρα τις πρώτες μέρες, καθώς όλοι περιμένουμε να δούμε τους αριθμούς των κρουσμάτων αλλά και των θανάτων, για να δούμε αν τελικά θα αποδώσουν τα μέτρα που πήραμε ως χώρα, αν θα προστατευτούμε ή θα έχουμε την τύχη της γειτονικής μας Ιταλίας… Και δεν ξεχνάμε βέβαια και την αγωνία για το αν θα αντέξει το υγειονομικό μας σύστημα ή όχι, σε περίπτωση που το έχουμε ανάγκη. 

Για να επανέλθω όμως στις πιθανές επιδράσεις στη σχέση μας, χρειάζεται να έχουμε στο μυαλό μας για παράδειγμα, πως οι δύο σύντροφοι προσεγγίζουν την πληροφόρηση σε στιγμές κρίσης, πως αντιμετωπίζουν μία επείγουσα περίσταση ή μία έκτακτη ανάγκη, όπου ο ένας μπορεί να είναι πιο ριψοκίνδυνος από τον άλλον, να θέλει για παράδειγμα να βγει έξω και ο άλλος να φοβάται.  Ίσως δηλαδή έρθουμε αντιμέτωποι με αντίθετες συμπεριφορές όπου ο ένας μπορεί να υπερβάλλει και ο άλλος να υποτιμά την κατάσταση. Αυτό που χρειάζεται να θυμάστε είναι ότι το κάθε μέλος της σχέσης ενδεχομένως έχει διαφορετικό τρόπο αντιμετώπισης κρίσιμων καταστάσεων. Ασφαλώς όλες αυτές οι πλευρές της προσωπικότητας προϋπάρχουν. Καθώς όμως ερχόμαστε περισσότερο σε επαφή με τον σύντροφό μας μέσα από το «μένουμε σπίτι» αναγκαστικά ερχόμαστε και αντιμέτωποι επειδή η διαρκής επαφή που δεν επιτρέπει την αποφόρτιση ή ακόμα και την παράβλεψη στοιχείων του χαρακτήρα του άλλου που μας ενοχλούν. Σημαντικό είναι να βρούμε τον τρόπο να ισορροπήσουμε μεταξύ μας, χωρίς να συγκρουστούμε μέσα από ένα απόλυτο «εγώ έχω δίκιο». Προφανώς και οι δύο έχουμε δίκιο, ο καθένας από τη δική του οπτική – εκτός εξαιρέσεων βέβαια. 

Καθώς ερχόμαστε περισσότερο σε επαφή με τον σύντροφό μας μέσα από το «μένουμε σπίτι» αναγκαστικά ερχόμαστε και αντιμέτωποι.

Τι χρειάζεται να προσέξετε; 

Είναι λογικό να υπάρχουν συναισθήματα φόβου, αγωνίας, αβεβαιότητας, άγχους. Σκέψεις και σενάρια ρεαλιστικά ή μη, όχι μόνο γύρω από τον κορονοϊό αλλά και γύρω από την οικονομική κατάσταση του ζευγαριού. Καταστάσεις δηλαδή που πλήττουν την γαλήνη και την ψυχική ηρεμία, γεμίζοντάς ανασφάλεια για την υγεία αλλά και για τα οικονομικά. 

Πρώτα από όλα λοιπόν, θα πρέπει να τα βρούμε με τον εαυτό μας πριν τα βάλουμε με  τον άλλον. Γι αυτό αν ή για παράδειγμα νιώθετε ένταση δείτε με τι τρόπους μπορείτε να αποφορτιστείτε ώστε να μην την αφήσετε να ξεσπάσει ανάμεσα σε εσάς και τον ή την σύντροφό σας. 

  • Εξετάσετε πόσο ρεαλιστική είναι η ανησυχία σας για τον ιό ή για τα οικονομικά σας αλλά και το πλήγμα στα μελλοντικά σχέδια σε προσωπικό ή επαγγελματικό επίπεδο. 
  • Μοιραστείτε και με τον σύντροφό σας τις ανησυχίες σας αυτές, μην ντραπείτε να μιλήσετε. Είναι κάτι που θα περνάτε μαζί, ας το μοιραστείτε για να αποφορτιστείτε και οι δύο. 
  • Σκεφτείτε τι μπορείτε να κάνετε μαζί αυτό το διάστημα, πράγματα που δεν κάνατε σε προηγούμενο καιρό λόγω της καθημερινότητας και της έλλειψης χρόνου. Δεν έχετε πλέον δικαιολογίες…
  • Σεβαστείτε όμως και τις προσωπικές ανάγκες σας. Δώστε χώρο και χρόνο ο ένας στον άλλον. Μπορεί να θέλετε να είστε συνέχεια μαζί για να κατευνάσετε τον φόβο και  το άγχος σας ή το ακριβώς αντίθετο. Να επιδιώκετε την απομόνωση για να βάλετε τις σκέψεις σας σε τάξη ή να ξεφύγετε απολαμβάνοντας ένα ωραίο βιβλίο… 
  • Και φυσικά… αυτοσχεδιάστε.  Οργανώνοντας ένα δείπνο, μία πιο ιδιαίτερη βραδιά…εντός σπιτιού. Γιατί όχι; 

Σεξ; Κάνουμε;

Το σεξ αν και ανήκει στα «απαγορευμένα», την περίοδο αύξησης της μεταδοτικότητας είναι σίγουρα ένας τρόπος εκτόνωσης που κρατά το ζευγάρι ενωμένο. Αυτή η απαγόρευση, εξάλλου, για όποιους την τηρήσουν μπορεί να λειτουργήσει και διεγερτικά στις αισθήσεις αργότερα…

Και τι γίνεται με τις σχέσεις που αντιμετωπίζουν προβλήματα;

Εδώ τα πράγματα είναι πιο δύσκολα εφόσον ήδη υπάρχει ένταση στην ατμόσφαιρα. Είναι πιθανό οι σχέσεις αυτές να μην αντέξουν.  Ίσως όμως μπορούν να δοκιμαστούν αν αποφασίσει το ζευγάρι να δώσει μια τελευταία ευκαιρία μήπως και βρουν τρόπους να ανταπεξέλθουν ή αντιληφθούν τι τους οδήγησε μακριά. Αν μάλιστα η σχέση έχει «χαθεί» λόγω της καθημερινότητας και των υποχρεώσεων, ίσως οι δύο σύντροφοι ανακαλύψουν τρόπους που θα τους ενδυναμώσουν ως ζευγάρι και πάλι. Αν βέβαια μιλάμε για τα ζευγάρια που μένουν μαζί «αναγκαστικά» για διάφορους λόγους, είναι εύκολα κατανοητή και η εξέλιξή τους…

Διάβασε ακόμα:

Κάνε detox και στις σχέσεις σου

Η παγίδα της αγένειας στα social

Author(s)

  • Μαρίνα Μόσχα

    Κλινική Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπεύτρια

    Η Μαρίνα Μόσχα είναι κάτοχος M.Α. Κλινικής Ψυχολογίας, MSc Θετικής Ψυχοθεραπείας και είναι Ψυχοθεραπεύτρια με εξειδίκευση στη σεξουαλική υγεία. Είναι εκπαιδευμένη στην ψυχοθεραπεία Gestalt, έχει παρακολουθήσει εκπαιδευτικά σεμινάρια στη συμβουλευτική και οικογενειακή ψυχοθεραπεία, ενώ η πρακτική της άσκηση με εποπτεία, ήταν στο Larue Carter Memorial Hospital, Indianapolis USA με συμπεριφορική-γνωσιακή προσέγγιση. Έχει εργαστεί περίπου 20 χρόνια σε ψυχιατρικές κλινικές στην Αθήνα. Σήμερα ιδιωτεύει. Η κλινική εμπειρία της μετρά από το 1992 σε ψυχιατρικές κλινικές. Συνεργάστηκε επί 25 χρόνια με τον Θάνο Ασκητή στην Ελλάδα, ενώ ίδρυσαν το Ιατρικό Κέντρο Σεξουαλικής Υγείας, στη Λευκωσία Κύπρου το 2009. Έχει συμμετάσχει στη συγγραφή βιβλίων με θέματα γύρω από την ψυχολογία, τη σεξουαλική ζωή, τις σχέσεις ανάμεσα στα δύο φύλα αλλά και τη δύσκολη περίοδο της εφηβείας: "Σεξουαλική Υγεία", "Για σένα έφηβε", «Η ψυχική και σεξουαλική ζωή της γυναίκας», «Αφροδισιολογία: Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενες Λοιμώξεις των Γεννητικών Οργάνων» Ιωάννου Δ. Στρατηγού, "Ένας πρακτικός οδηγός για την κατάθλιψη" και σε πολλά βιβλία των δωρεάν εκδόσεων του ΙΨΣΥ, καθώς και στη συγγραφική ομάδα του Θάνου Ασκητή στα βιβλία πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης «Σεξουαλική Αγωγή και Διαφυλικές Σχέσεις» 6-12 ετών του Εθνικού Ιδρύματος Νεότητας του Υπουργείου Παιδείας, το 2008. Έχει συμμετάσχει σε συνέδρια, ημερίδες, διαλέξεις και βιωματικές ομάδες σε συλλόγους και σχολεία, σε επιστημονικές έρευνες, ενώ η πλούσια αρθρογραφία της έχει δημοσιευτεί στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο. Είναι μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Αγωγής Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας.