Ο Αλέξανδρος ήταν ο μικρότερος από τα τέσσερα αδέρφια του. Μεγαλώνοντας σε μια οικογένεια που είχε την άθληση ως τρόπο ζωής, περνούσε τους χειμώνες του κάνοντας σκι και τα καλοκαίρια κάνοντας windsurfing. Μέχρι που στα 14 του διαγνώστηκε με νεανικό διαβήτη.
Η ζωή του ξαφνικά έπρεπε να προσαρμοστεί σε νέα δεδομένα. Μετρήσεις, διαιτολογικοί κανόνες, προγραμματισμένα γεύματα, ενέσεις ινσουλίνης έγιναν πλέον η νέα του ρουτίνα. Ποια ήταν η σύσταση του γιατρού, όταν εκείνος τον ρώτησε αν μπορούσε να συνεχίσει να αθλείται; Μισή ώρα περπάτημα την ημέρα. Tι αποφάσισε ο Αλέξανδρος; Να συνεχίσει να κάνει όσα αγαπά, χωρίς συμβιβασμούς και περιορισμούς!
Συνέχισε, λοιπόν, να αθλείται και μάλιστα με ακόμα περισσότερο πάθος. Φροντίζοντας ο διαβήτης του να είναι πάντα καλά ρυθμισμένος, με την καθοδήγηση του γιατρού και ακολουθώντας πιστά τη θεραπεία του, ανακάλυψε ότι ο διαβήτης όχι μόνο δεν αποτελούσε εμπόδιο, για να συνεχίσει να αθλείται, αλλά αντίθετα ότι η άθληση συντελούσε στην καλύτερη ρύθμισή του διατηρώντας τον ίδιο στο ιδανικό βάρος και σε πολύ καλή φυσική κατάσταση.
Νομίζεις ότι απλά συνέχισε το σλάλομ στις χιονισμένες πλαγιές; Γράψε λάθος! Έκανε αγωνιστικό snowboard, πετυχαίνοντας διακρίσεις. Κι αφού συνέχισε να δοκιμάζει διάφορα αθλήματα, με αδυναμία πάντα σε εκείνα που ανεβάζουν την αδρεναλίνη στα ύψη, τα τελευταία χρόνια έκανε στροφή στο τρίαθλο, ένα άθλημα που συμπεριλαμβάνει κολύμπι, ποδήλατο και τρέξιμο και μπορεί να έχει συνολική διάρκεια πάνω από 5 ώρες σε κάποιους αγώνες. Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι αγωνίζεται με το σύνθημα “Run to Change Diabetes” γραμμένο στην μπλούζα του, έχοντας έναν βασικό στόχο: να αλλάξει τον τρόπο που οι περισσότεροι – διαβητικοί και μη- αντιμετωπίζουμε τον διαβήτη. Διάβασε τι είπε, όμως, ο ίδιος για όλα αυτά στο thriveglobalgreece.
Τι είναι το “Run to Change Diabetes”;
Mία παγκόσμια ομάδα διαβητικών αθλητών της Novo Nordisk, που τρέχει σε αγώνες, για να αλλάξει τον διαβήτη. Αποτελώ κι εγώ μέλος αυτής της ομάδας και βασικός μας στόχος είναι να περάσουμε «τρέχοντας» ένα σημαντικό μήνυμα.
Ποιο είναι το μήνυμα που προσπαθείς να περάσεις τρέχοντας για τον διαβήτη;
Ότι οι διαβητικοί όχι μόνο μπορούν να αθληθούν αλλά πρέπει να επιδιώκουν να αθλούνται, επειδή αυτό κάνει καλό στην υγεία τους και στην πάθησή τους. Αυτό όμως είναι κάτι που δεν αρκεί να το καταλάβει μόνο το παιδί που έχει διαβήτη αλλά και η οικογένειά του και γενικά το όλο περιβάλλον γύρω του, παραμερίζοντας την υπερπροστασία και τη φοβική άγνοια, που μόνο κακό μπορούν να κάνουν.
Θεωρείς ότι έχεις κερδίσει κάτι από τα 25 χρόνια ζωής με τον διαβήτη;
Έναν υγιεινό τρόπο ζωής, που σίγουρα δεν θα έκανα, αν δεν είχα διαβήτη. Με τον διαβήτη εκπαιδεύεσαι να τρως σωστά, να τηρείς το μέτρο, να αποφεύγεις καταχρήσεις και γενικά να προσέχεις τον εαυτό σου. Οι συστάσεις που ακολουθούν οι διαβητικοί στην πραγματικότητα είναι συστάσεις που πρέπει να ακολουθούν όλοι, αν θέλουν να είναι υγιείς. Η μόνη διαφορά είναι ότι για έναν διαβητικό όλα αυτά δεν είναι επιλογή. Είναι ανάγκη επιτακτική. Όπως, όμως, και το να αθλείσαι!
Γιατί πρέπει ο διαβητικός να αθλείται;
Επειδή ρυθμίζεται καλύτερα ο διαβήτης του, παραμένει στο ιδανικό βάρος, διατηρείται σε καλύτερη φυσική κατάσταση και γενικά νιώθει το αίσθημα της ευεξίας να τον πλημμυρίζει.
Υπάρχει κάτι που σε ενοχλεί στο γεγονός ότι έχεις διαβήτη;
Ναι! Ότι δεν μπορώ να πάρω άδεια ούτε μια μέρα από τον διαβήτη. Πρέπει πάντα να τηρώ το «πρόγραμμά» του.
Τι χρειάζεται να προσέξεις κατά τη διάρκεια ενός αγώνα;
Λόγω του διαβήτη, χρειάζεται τόσο στην προπόνηση όσο και στον αγώνα να προσέχω τη διατροφή μου πριν και μετά. Επίσης, χρειάζεται να κάνω κάποιες μετρήσεις κατά τη διάρκεια του αγώνα.
Γιατί διάλεξες ένα τόσο δύσκολο άθλημα, όπως το τρίαθλο;
Διότι δεν θέλω να κάνω κάτι συμβατικό. Η πρόκληση ενός δύσκολου αθλήματος μου δίνει ενέργεια και με ωθεί κάθε φορά να ξεπεράσω τον εαυτό μου. Αυτό με γεμίζει ικανοποίηση. Συμμετέχοντας σε ένα τέτοιο άθλημα νιώθω ότι δίνω το παράδειγμα και περνάω το μήνυμα στα νέα παιδιά ότι μπορούν να καταφέρουν ό,τι θέλουν. Το μήνυμα του αγώνα IRONMAN στον οποίο συμμετέχω είναι: «Impossible is nothing». Αυτό το μήνυμα προσπαθώ να μεταλαμπαδεύσω κι εγώ στους νεότερους διαβητικούς, αλλά και στους γονείς τους. Και αυτό πρόκειται να βροντοφωνάξω στον τερματισμό του 3ου αγώνα IRONMAN 70,3 που θα λάβω μέρος στις 17 Ιουνίου στην Αστάνα του Καζακστάν!