Πώς να πείσεις το παιδί σου να μαζεύει το δωμάτιό του χωρίς φωνές
Στα επόμενα 3 λεπτά θα μάθεις:
– Γιατί το παιδί σου θεωρεί το συμμάζεμα, αγγαρεία.
– Πώς να το βοηθήσεις να τακτοποιεί πιο εύκολα το δωμάτιό του.
Γυρίζεις στο σπίτι από τη δουλειά και ανοίγεις την πόρτα του δωματίου του παιδιού σου και αντικρίζεις πάλι το ίδιο θέαμα. Βομβαρδισμένο τοπίο… ακαταστασίας. Ίσως βοηθάει να σου πω ότι είναι κάτι που συμβαίνει πολύ συχνά στα περισσότερα σπίτια. Ακόμα κι εγώ, μετά τα πρώτα 2 χρόνια συμβίωσης με τον γιο μου αποφάσισα να σταματήσω πλέον να γκρινιάζω για τη μόνιμη ακαταστασία που επικρατούσε – και ακόμη επικρατεί δυστυχώς – στο “παντού παιχνίδια” σπίτι μου. Παρόλα αυτά δεν σταμάτησα να αναζητώ ένα χέρι βοηθείας στην καθημερινή μου προσπάθεια να συμμαζέψω τον χαμό γύρω μου. Αντί να φωνάξεις όμως “μάζεψε το δωμάτιο σου τώρα” για ακόμα μια φορά, ίσως απλά χρειάζεται ν’ αλλάξεις τρόπο προσέγγισης και κυρίως να μπεις στο μυαλό του μικρού σου παιδιού.
Γιατί συμβαίνει αυτό;
Όλα τα νήπια, όλα τα παιδιά, αλλά και όλοι οι ενήλικοι έχουν μια κοινή επιθυμία: να αποφεύγουν τις δουλειές. Και κάποιοι το καταφέρνουν, ιδίως αν ανήκουν στην πρώτη λιλιπούτεια κατηγορία. Η εξήγηση βέβαια στη συγκεκριμένη συμπεριφορά είναι απλούστατη. Υπάρχει αλήθεια κάποιος που να θέλει να κάνει δουλειές; Με λίγα και απλά λόγια το συμμάζεμα ισοδυναμεί με αγγαρεία. Και ένα παιδί είναι φυσικό να θέλει να την αποφύγει. Η παρότρυνση του “πρέπει” εξάλλου γίνεται πιο έντονη όσο μεγαλώνουμε και ωριμάζουμε.
Από πολύ μικρή ηλικία θα πρέπει ένα παιδί να καταλάβει ότι ο καθένας τακτοποιεί μόνος του την ακαταστασία στο περιβάλλον του.
Πώς να του “διδάξεις” την τάξη
Αν το μικρό σου αρνείται κάθε φορά επιδεικτικά να μαζέψει τα παιχνίδια του ή προβάλλει τη δικαιολογία ότι νιώθει πολύ κουρασμένο όταν το παροτρύνεις να το κάνει, θα πρέπει να ξέρεις ακριβώς πώς να αντιδράσεις. Αντί να υποχωρήσεις για άλλη μια φορά και να το κάνεις εσύ αντί για εκείνο προκειμένου να γλιτώσεις χρόνο, φωνές και παρακάλια, το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι να αρχίσεις σταδιακά να του διδάσκεις τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις του. Από πολύ μικρή ηλικία θα πρέπει ένα παιδί να καταλάβει ότι ο καθένας τακτοποιεί μόνος του την ακαταστασία στο περιβάλλον του.
Ορίστε τι μπορεί να βοηθήσει:
-Κάνε ένα πλάνο με τις δουλειές που αναλογούν στον καθένα (π.χ. τακτοποίηση παιχνιδιών, βιβλίων, ρούχων κτλ) και φτιάξε έναν πίνακα με αυτόν.
-Κάθε φορά που το παιδί (ή τα παιδιά) κάνει αυτό που πρέπει, θα κολλάς ένα sticker στον πίνακα. Εάν μάλιστα το κάνει από μόνο του χωρίς να χρειαστεί να του το υπενθυμίσεις, θα κολλάτε δύο.
-Στο τέλος της εβδομάδας και αφού έχεις ορίσει έναν αριθμό συγκεκριμένο αυτοκόλλητων που πρέπει να μαζέψει, το παιδί θα κερδίζει«δωράκι» π.χ. να το πάτε μια βόλτα στο πάρκο, να δει μια ταινία κλπ. Όσο όμως μαθαίνει τις υποχρεώσεις του, θα τους δίνεις όλο και πιο αραιά τα δωράκια.
-Μην ξεχνάς βέβαια και τη λεκτική επιβράβευση κάθε φορά που τακτοποιεί το δωμάτιό του και τα πράγματά του.
-Προνόησε ώστε να κάνεις τη ζωή πιο εύκολη οργανώνοντας τους χώρους στο δωμάτιό του, έτσι ώστε να μπορεί να το συμμαζεύει εύκολα. Π.χ. λιγότερα διακοσμητικά, κατηγοριοποίηση των αποθηκευτικών χώρων, διαθέσιμα κουτιά αποθήκευσης.
-Μερικές φορές αυτό που μπορεί να πιάσει ιδιαίτερα στις μικρές ηλικίες είναι το μαζί. Να μαζέψετε δηλαδή μαζί το δωμάτιό του ώστε να του δείξεις ακριβώς πώς να το κάνει.
Να θυμάσαι
Μπορεί να νιώθεις θυμό και αγανάκτηση αντικρίζοντας ένα βομβαρδισμένο δωμάτιο, όμως κι εκείνο μπορεί να νιώθει πελαγωμένο επειδή δεν ξέρει από πού να αρχίσει και πού να τελειώσει. Όπως και να’ χει στάσου πλάι του. Και να θυμάσαι ότι η τιμωρία δεν είναι πάντα η λύση.