Στα επόμενα 2 λεπτά θα μάθεις:

-Γιατί δεν πρέπει να υποκύπτεις στη γκρίνια του παιδιού σου.
-Πώς θα του μάθεις τι σημαίνει υπομονή.


Έχεις γυρίσει από τη δουλειά μετά από μία ακόμα απαιτητική μέρα στο γραφείο. Και ενώ μετά την επιστροφή σου στο σπίτι έχεις όλη την καλή διάθεση να ολοκληρώσεις τις υποχρεώσεις του σπιτιού όσο το δυνατόν πιο γρήγορα για να περάσεις ποιοτικό χρόνο με το παιδί σου, εκείνο σε υποδέχεται με γκρίνια που… επιμένει.

Γκρίνια, μουρμούρα, ψεύτικο κλάμα και οτιδήποτε μπορεί κατά τη γνώμη ενός παιδιού να τραβήξει την προσοχή σου πάνω του, έστω και με αρνητικό τρόπο ή να αποτελεί το μέσο χειρισμού για να πετύχει τον σκοπό του. Γιατί όταν τα παιδιά δεν παίρνουν αυτό που θέλουν ή ακόμα χειρότερα όταν δεν ξέρουν καν τι θέλουν επειδή είναι κουρασμένα ή βαριούνται επιστρατεύουν τα μεγάλα μέσα. Αυτό που δεν καταλαβαίνουν βέβαια είναι πως το πιθανότερο είναι η γκρίνια να εκνευρίσει τον γονιό και τα πράγματα να μην εξελιχθούν όπως θα έπρεπε.

Τι να μην κάνεις

Όσο δελεαστικό και αν σου φαίνεται την ώρα που τακτοποιείς τα πράγματα από τα ψώνια, μαγειρεύεις ή στρώνεις το τραπέζι ή προσπαθείς να στείλεις ένα e-mail, να δώσεις στο γκρινιάρικο νήπιο που σε ακολουθεί ανηλεώς αυτό που σου ζητάει προκειμένου να σωπάσει, μην το κάνεις. Γιατί αν υποκύψεις στην γκρίνια του μπορεί προς το παρόν να το ηρεμήσεις αλλά του περνάς ταυτόχρονα και το μήνυμα πως κάθε φορά που γκρινιάζει, κλαίει, τσιρίζει ή μουρμουράει πετυχαίνει να παίρνει αυτό που θέλει. Αντιθέτως, αν ακολουθήσεις άλλη τακτική θα έχεις μακροπρόθεσμα καλύτερα αποτελέσματα και λιγότερη γκρίνια.

Ένα παιδί πρέπει να καταλάβει ότι η γκρίνια είναι κάτι μάταιο και δεν αποτελεί αποτελεσματικό τρόπο επικοινωνίας.

Τι να κάνεις

Το καλύτερο που έχεις να κάνεις όταν γκρινιάζει το παιδί σου, είναι να σταματήσεις αυτό που κάνεις εκείνη τη στιγμή και ενώ το κοιτάζεις να του εξηγήσεις ότι τώρα ασχολείσαι με κάτι π.χ. μαγειρεύεις και πρέπει να έχεις την προσοχή σου εκεί διαφορετικά θα καεί το φαγητό. Εξήγησε, όμως, στο παιδί ότι θα ασχοληθείς μαζί του αμέσως μόλις τελειώσεις αυτό που κάνεις.

Ως τότε ζήτησέ του να περιμένει λίγο απασχολώντας τον εαυτό του εάν θέλει με κάτι. Όταν τελειώσεις, όμως, φρόντισε να κρατήσεις το λόγο σου και να ασχοληθείς με αυτό που θέλει το παιδί.

Ακόμα και αν επιμένει να μην περιμένει, να θυμάσαι ότι με αυτόν τον τρόπο διαμορφώνεις τη συμπεριφορά του. Του μαθαίνεις ότι δεν επιβάλλει εκείνο τους όρους, αλλά εσύ, όμως, παράλληλα του μαθαίνεις ότι κρατάς τον λόγο σου. Επίσης, του μαθαίνεις να περιμένει εξασκώντας την υπομονή του, αλλά και να προσμένει την ανταμοιβή με τον σωστό όμως τρόπο.

Δεν πειράζει επομένως αν συνεχίζει να γκρινιάζει γιατί το μήνυμα το έχει πάρει. Απλά, φρόντισε να επαναλάβεις αρκετές φορές το πρότυπο αυτό συμπεριφοράς, ώστε το παιδί να το εμπεδώσει και να καταλάβει ότι η γκρίνια είναι κάτι μάταιο και δεν αποτελεί αποτελεσματικό τρόπο επικοινωνίας.

Διάβασε ακόμα:

Για Να Μην Ακούς Συνέχεια: “Πότε Φτάνουμε;”

Η Ανησυχία Είναι Μεταδοτική

Author(s)

  • Η Φωστηρία Αμανατίδου είναι ιδιώτης ψυχολόγος εξειδικευμένη στη Γνωστική-Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία Παιδιών και Ενηλίκων από την Ελληνική Εταιρία Έρευνας της Συμπεριφοράς, παράρτημα Μακεδονίας. Εργάστηκε στο Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα “Γραφείο Παροχής Κοινωνικών Υποστηρικτικών Υπηρεσιών Δήμου Μίκρας”. Υπήρξε εξωτερικός συνεργάτης των Κέντρων Κοινωνικής Πρόνοιας-Φροντίδας & Προσχολικής Αγωγής Δήμου Θέρμης και εκπαιδεύτρια ενηλίκων σε διάφορους φορείς. Είναι εξωτερική επιστημονική συνεργάτης του Ινστιτούτου Ψυχοθεραπείας, Επαγγελματικής και Προσωπικής Ανάπτυξης Κύπρου. Είναι επίσης συντονίστρια ομάδων ψυχολογίας στη Χ.Ε.Ν. Πανοράματος. Εργάζεται στο Συμβουλευτικό Κέντρο Θεσσαλονίκης του Κέντρου Ερευνών για Θέματα Ισότητας παρέχοντας ψυχοκοινωνική συμβουλευτική με την οπτική του φύλου σε γυναίκες που βιώνουν ενδοοικογενειακή βία. Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε θέματα ψυχικής υγείας στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο.