Στα επόμενα 5 λεπτά θα μάθεις:
-Σε ποιες χώρες τα ποσοστά ανθεκτικότητας είναι υψηλότερα.
-Πώς μπορούν οι managers να βοηθήσουν τους εργαζομένους.
Μια νέα έρευνα σχετικά με την πανδημία αποκάλυψε ότι η εργασιακή ανθεκτικότητα-πώς οι εργαζόμενοι αντιδρούν στα εμπόδια-αναπτύσσεται όταν οι managers και οι διευθυντές κρατούν τους εργαζομένους ενήμερους σχετικά με τις οργανωσιακές αλλαγές και το βραχυπρόθεσμο μέλλον της εταιρείας.
Ο ειδικός στην αφοσίωση στον εργασιακό χώρο Marcus Buckingham, επικεφαλής του ADP Research Institute, μελέτησε 26.500 εργαζομένους από 25 χώρες τον Ιούνιο για να κατανοήσει τον αντίκτυπο της πανδημίας του κορονοϊού στην εργασιακό χώρο. Τα κύρια συμπεράσματα ήταν ότι τα επίπεδα ανθεκτικότητας των εργαζομένων σε όλον το κόσμο είναι χαμηλά, μόλις το 15% των εργαζομένων που εξετάστηκαν είναι πολύ ανθεκτικό. Αλλά η ανθεκτικότητα μεγαλώνει με την άμεση, προσωπική εμπειρία με τον κορονοϊό.
“Οι άνθρωποι τα πάμε καλύτερα σε ψυχολογικό επίπεδο όταν αντιμετωπίζουμε την πραγματικότητα κατάματα,” αναφέρει ο Buckingham. “Δε χρειαζόμαστε τους διευθυντές να μας χρυσώσουν το χάπι και να προσποιούνται ότι όλα θα γίνουν όπως πριν. Οι άνθρωποι χρειάζονται γεγονότα, όχι κούφια ανακούφιση. Η ευεξία τους διατηρείται, όταν μπορούν να δουν την πραγματικότητα της κατάστασης και να αντιδράσουν σε αυτή, αντί να τους αποκρύπτεται ή να μην τη γνωρίζουν.” Προσθέτει ότι αυτή η συνειδητοποίηση πρέπει να ανοίξει τα μάτια των managers. Ο καθησυχασμός των εργαζομένων ή η ασάφεια σχετικά με το τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια μιας κρίσης σαν την πανδημία του κορονοϊού “δεν θα τους κάνει να αισθανθούν καλύτερα,” υποστηρίζει. “Όταν οι άνθρωποι γνωρίζουν τι συμβαίνει, μπορούν να χτίσουν ανθεκτικότητα, να ξεπεράσουν το φόβο και να αξιοποιήσουν τις δυνατότητές τους.”
Πώς σχεδιάστηκε η έρευνα
Το ADP Research Institute δημιούργησε μια σειρά ερωτήσεων για να μετρήσει την ανθεκτικότητα στη δουλειά, συμπεριλαμβάνοντας ερωτήσεις για την αυτονομία, την ικανότητα κατηγοριοποίησης, την ικανότητα να βρουν δύναμη στην εργασία, την αισιοδοξία για το μέλλον και αν οι managers είναι αξιόπιστοι. Οι συμμετέχοντες στην έρευνα ερωτήθηκαν επίσης πώς είχαν επηρεαστεί προσωπικά από τον κορονοϊό, τι αλλαγές στον εργασιακό χώρο είχαν βιώσει και ποιες από αυτές τις αλλαγές πίστευαν ότι θα γίνουν μόνιμες. “Μπορέσαμε να μετρήσουμε ποιοι εργαζόμενοι ήταν πολύ ανθεκτικοί, επιδεικνύοντας ικανότητα να κατηγοριοποιήσουν, ενώ αισθάνονταν ψυχολογική ασφάλεια και έδειχναν εμπιστοσύνη στην ικανότητα των ηγετών τους να προβλέψουν το μέλλον”, αναφέρει ο Buckingham.
Η πρόβλεψή του ξεκινώντας το project ήταν ότι οι συμμετέχοντες από χώρες που είχαν αντιδράσει καλύτερα στην πανδημία, όπως η Σιγκαπούρη, η Νότια Κορέα και η Ταϊβάν, θα επεδείκνυαν μεγαλύτερη ανθεκτικότητα, ενώ οι εργαζόμενοι από χώρες που είχαν πληγεί πιο σοβαρά από τον ιό, όπως η Βραζιλία, η Ινδία και οι ΗΠΑ θα είχαν συγκριτικά χαμηλότερα επίπεδα ανθεκτικότητας.
“Εξεπλάγην όταν η υπόθεσή μου δεν επαληθεύτηκε,” ανέφερε. Οι χώρες με το υψηλότερο ποσοστό ανθεκτικότητας των εργαζομένων ήταν η Ινδία (32%), η Σαουδική Αραβία (26%) και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (24%), με τις ΗΠΑ να ακολουθούν (16%). Οι χώρες με το χαμηλότερο ποσοστό ήταν η Νότια Κορέα, η Σουηδία και η Ταϊβάν, όλες με 8%.
Ποιος παράγοντας συνέβαλε στην αύξηση της ανθεκτικότητας
Τα στοιχεία έδειξαν ότι δεν υπάρχουν στατιστικά σημαντικές διαφορές στην ανθεκτικότητα βάσει παραγόντων, όπως το φύλο ή η ηλικία. Αλλά μια παράμετρος είχε μεγάλη διαφορά-η πιο άμεση εμπειρία με τον κορονοϊό οδήγησε σε υψηλότερη ανθεκτικότητα.
Αν κάποιος απαντούσε ότι είχε COVID-19, φρόντισε ένα αγαπημένο πρόσωπο που είχε νοσήσει ή γνώριζε ένα φίλο ή συνάδελφο που είχε νοσήσει, αυτό το άτομο ήταν 3 φορές πιο πιθανό να έχει μεγάλη ανθεκτικότητα συγκριτικά με κάποιον άλλο. Αν ο συμμετέχων απάντησε “ναι” σε όλες τις σχετικές με τον κορονοϊό ερωτήσεις, τότε ήταν 4 φορές πιο πιθανό να έχει μεγάλη ανθεκτικότητα.
Επίσης, οι αλλαγές στον εργασιακό χώρο και οι αναταραχές, όπως η χρήση προστατευτικού εξοπλισμού, η ξαφνική τηλεργασία και οι απολύσεις, επίσης οδήγησαν σε αυξημένη ανθεκτικότητα. “Οι εργαζόμενοι που αντιμετώπισαν τουλάχιστον 5 αλλαγές στη δουλειά είχαν 13 φορές περισσότερες πιθανότητες να είναι πολύ ανθεκτικοί”, τόνισε ο Buckingham.
Η εμπειρία της αλλαγής επίσης επηρέασε τις προσδοκίες για το μέλλον της εργασίας. Όσο περισσότερες αλλαγές είχαν βιώσει οι εργαζόμενοι, τόσο πιο πιθανό ήταν να προβλέπουν ότι αυτές οι αλλαγές θα γίνουν μόνιμες.
Η έρευνα επίσης αποκάλυψε ότι παρόλο που η αφοσίωση και η ανθεκτικότητα συνδέονται, είναι παράλληλα και ανεξάρτητες μεταξύ τους. “Μπορεί να έχεις μεγάλη ανθεκτικότητα, αλλά να μην είσαι αφοσιωμένος ή να είσαι πολύ αφοσιωμένος, αλλά όχι πολύ ανθεκτικός,” υπογραμμίζει.
Υπάρχει κάτι που μπορούν να κάνουν οι managers για να χτίσουν τόσο την αφοσίωση, όσο και την ανθεκτικότητα, προσθέτει ο Buckingham: “Αν τα πράγματα αλλάζουν γρήγορα, ένα αντίδοτο είναι οι συχνές επαφές. Ρωτήστε τους εργαζομένους σας τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα, “Με τι ασχολείσαι;” και “Πώς μπορώ να σε βοηθήσω;”.
Μάθετε περισσότερα για τα εταιρικά μας προγράμματα σήμερα.
Διάβασε ακόμα:
Η απόδειξη ότι οι θετικές εργασιακές κουλτούρες είναι πιο παραγωγικές
Νέοι τύποι απασχόλησης στην Ευρώπη-Πόσο νέοι είναι στην πραγματικότητα;