Στα επόμενα 5 λεπτά θα μάθεις:

-Γιατί πρέπει να αρχίσεις να ζητάς βοήθεια.
-Γιατί δεν πρέπει να φοβάσαι μία καινούργια αρχή.


Το burnout – τα σημάδια του, τα συμπτώματά του, ο τρόπος που εμφανίζεται σε διαφορετικά επαγγέλματα, γενιές και στάδια ζωής – γίνεται ολοένα και πιο έντονο στην καθημερινότητά μας. Σε τέτοιο σημείο μάλιστα που σίγουρα δεν μπορούμε να το αγνοήσουμε. Και δυστυχώς δεν έχουμε τόσα πολλά καλά παραδείγματα για το πώς κάνεις thrive μετά το burnout.

Γιατί δεν έχουν όλοι όσοι πάσχουν από burnout, τη δυνατότητα να τα παρατήσουν όλα και να μετακομίσουν σε ένα τροπικό νησί. Αντίθετα πρέπει να συνεχίσουν να δουλεύουν και να ζουν τη ζωή τους. Το θέμα είναι πώς; Ακόμα και η Anne Helen Petersen, συγγραφέας της πρόσφατης μελέτης αναφορικά με το burnout στους millennials, μετά την προσωπική της εμπειρία με την επαγγελματική εξουθένωση, παραδέχεται ότι δεν έχει κάποιο πλάνο για να μπορέσει να την ξεπεράσει πέρα από το να είναι πολύ ειλικρινής με τον εαυτό της για το τι είναι και τι όχι και το τι μπορεί και τι δεν μπορεί να κάνει.

Τα 2/3 των Αμερικανών εργαζόμενων υποφέρουν από burnout. Ποια είναι τα 3 βασικά συμπτώματά τους σύμφωνα με τους ειδικούς; Η εξουθένωση (σωματική και ψυχική), η αίσθηση του ότι είσαι αναποτελεσματικός όσο σκληρά και αν εργάζεσαι και ο κυνισμός. Αυτό που λέμε στη Thrive είναι, τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο, να κάνεις τις αλλαγές εκείνες που θα σε βοηθήσουν να αποφύγεις το burnout.

Πολλές φορές όμως, παρά τις αλλαγές, το burnout συμβαίνει. Γι΄αυτό κι εμείς μιλήσαμε με 4 άτομα που άλλαξαν τη ζωή τους μετά την προσωπική τους εμπειρία με το burnout, προχώρησαν μπροστά και θεραπεύτηκαν. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι 2 στους 4 ζήτησαν να διατηρήσουν την ανωνυμία τους, από το φόβο πιθανού στίγματος στη δουλειά τους. “Δεν θέλεις να νομίζει κανείς ότι δεν μπορείς να τα καταφέρεις” παραδέχεται η Joan, μία από τους 4. Να σημειώσουμε ότι και οι 4 είναι γυναίκες, που σύμφωνα με έρευνες βιώνουν πιο συχνά το burnout σε σχέση με τους υπόλοιπους.

Τα 3 βασικά συμπτώματα του burnout σύμφωνα με τους ειδικούς είναι η εξουθένωση (σωματική και ψυχική), η αίσθηση του ότι είσαι αναποτελεσματικός όσο σκληρά και αν εργάζεσαι και ο κυνισμός.

Για να σε βοηθήσουν να ξεπεράσεις λοιπόν αυτό το στίγμα και να δώσουν ελπίδα σε όλους, ακολουθούν 4 ιστορίες για τη ζωή μετά το burnout, καθώς και οι καλύτερες συμβουλές τους για το πώς κι εσύ ο ίδιος μπορείς να επιστρέψεις στη φυσιολογική ζωή σου.

4 χαρακτηριστικά ανθρώπων που οδηγούνται στο burnout

1.Ο “τα κάνω όλα μόνος μου”

Η Krista Rizzo, μία 46χρονη πρώην στέλεχος πωλήσεων με έδρα τη Νέα Υόρκη, κατέρρευσε στην 13 επέτειο του γάμου της. Ο σύζυγός της, στέλεχος τηλεόρασης, άνοιξε την πόρτα του σπιτιού κρατώντας ένα μπουκέτο λουλούδια και τη φίλησε πεταχτά στο μάγουλο. Εκείνη κατέρρευσε. “Άρχισα να κλαίω. Κατέρρευσα κυριολεκτικά – έπεσα στο πάτωμα” λέει η ίδια, “κι εκείνος απλά δεν καταλάβαινε’”.

Αυτό που δεν καταλάβαινε είναι ότι η Rizzo είχε εξαντληθεί εντελώς. Είχε να διαχειριστεί το 8χρονο και το δίχρονο παιδί τους εντελώς μόνη, καθώς ο άντρας της δούλευε μέχρι αργά. Είχε το σπίτι – μαγείρεμα, καθάρισμα, μάζεμα, πλυντήρια, λογιαριασμούς – μόνη της. Ήταν πολύ πιεσμένη με τα υποτιμητικά σχόλια ενός συναδέλφου της και το γεγονός ότι η εταιρεία δεν έκανε τίποτα για αυτό, συν το τεράστιο άγχος που ένιωθε λόγω των ανακατανομών και των μαζικών απολύσεων του γραφείου της.

Η δύσκολη και απαιτητική δουλειά, η έλλειψη “αμεροληψίας” και η μη ταύτιση των αξιών του εργαζομένου με εκείνες της εταιρίας, όλα αυτά την οδήγησαν στο burnout. Όπως υποστηρίζει η Rizzo, η εταιρεία της απέτυχε και την απογοήτευσε σε όλα τα παραπάνω.  

Και μέχρι να φτάσει σε αυτό το σημείο, δεν είχε ζητήσει ποτέ βοήθεια σε τίποτα από τον σύζυγό της, τον οποίο περιγράφει ως τον “πιο εύκολο άνθρωπο στον πλανήτη”. Δεν του είχε καν αναφέρει τον συνάδελφό της. “Σκεφτόμουνα μπορώ να τα καταφέρω όλα. Είμαι μία superwoman’”. 

“Μετά το burnout, έκανα μία συμφωνία με τον εαυτό μου: ότι θα βάζω πάντα σε προτεραιότητα εμένα”.

Πώς το αντιμετώπισε και τι μπορείς να κάνεις κι εσύ;

Ζήτησε βοήθεια

Αφού κατέρρευσε και ζήτησε βοήθεια, ο άνδρας της ανέλαβε τις περισσότερες δουλειές του σπιτιού και άλλαξε το προγραμμά του έτσι ώστε να μπορεί να δουλεύει από το σπίτι και να βοηθάει περισσότερο με τα παιδιά. 4 μήνες αργότερα, η Rizzo παραιτήθηκε από τη δουλειά της για να ακολουθήσει το πάθος της ως life coach. “Μέχρι τότε, δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι μπορούσα να τα κάνω όλα μόνη μου” λέει, “όταν όμως το συνειδητοποίησα άλλαξε όλη τη ζωή μου και βελτίωσε τη σχέση μου με τον σύζυγο και τα παιδιά μου γιατί μπορούσα να είμαι περισσότερο παρών”.  

Έβαλε σε προτεραιότητα τον εαυτό της

Σήμερα, έχει τη δική της επιχείρηση και εργάζεται ως life coach και όπως η ίδια υποστηρίζει “διαχειρίζομαι την οικογένειά μου με την οικογένειά μου”. Μετά το burnout, έκανε μία συμφωνία με τον εαυτό της: ότι θα βάζει πάντα σε προτεραιότητα εκείνη. “Έμαθα ότι αν φροντίζω εμένα, τόσο μπορώ να τους φροντίζω όλους με έναν πιο ήρεμο και οργανωμένο τρόπο” παραδέχεται. 

Ξεκίνησε διαλογισμό

“Ο καθημερινός διαλογισμός και το να κρατάω ημερολόγιο με βοήθησε πολύ” λέει η Rizzo. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, το να κρατάς ημερολόγιο βελτιώνει την ευεξία των ατόμων εκείνων που υποφέρουν από άγχος, ενώ έρευνα αναφορικά με τα οφέλη του διαλογισμού, αναφέρει ότι όσοι κάνουν διαλογισμό έχουν λιγότερο στρες και καλύτερη ψυχική υγεία σε σχέση με εκείνους που δεν κάνουν.

Άρχισε να εκφράζει την ευγνωμοσύνη της 

Η Rizzo στράφηκε στην ευγνωμοσύνη. “Κάθε βράδυ πριν πάμε για ύπνο μαζί με τα παιδιά μου, λέμε γιατί είμαστε ευγνώμονες”. Δεν είναι λίγες οι έρευνες αναφορικά με τα οφέλη της ευγνωμοσύνης, μεταξύ των οποίων είναι η καλύτερη αυτοπεποίθηση, η ενσυναίσθηση, καθώς και η ελπίδα και η χαρά.

“Τότε ήταν που το κατάλαβα. Απλά δεν μπορούσα άλλο”.

2.Ο υποτιμημένος υπάλληλος

Η LeAnn (δεν είναι το πραγματικό της όνομα), μία 30χρονη πρώην digital writer σε μεγάλο μέσο της Νέας Υόρκης, δεν μπορούσε να διαχειριστεί τον τεράστιο όγκο άρθρων που περίμενε ο εκδότης της από εκείνη καθημερινά. “Οι προσδοκίες ήταν απλά αδύνατες,” παραδέχεται η ίδια. Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, ο εκδότης της τη μείωνε και δεν λάμβανε υπόψη του τις ιδέες της, με αποτέλεσμα ίδια να χάνει κάθε ίχνος δημιουργικότητας. Η προαγωγή που περίμενε, όχι μόνο δεν θα ερχόταν ποτέ, αλλά την ίδια στιγμή το αφεντικό της έβρισκε διαρκώς λάθη στη δουλειά της. “Η κατάσταση έγινε τόσο ανυπόφορη που έφτασα στο σημείο να πάρω τηλέφωνο μία γραμμή βοήθειας αυτοκτονιών” παραδέχεται η ίδια. “Τότε ήταν που το κατάλαβα. Απλά δεν μπορούσα άλλο”.

Πώς το αντιμετώπισε και τι μπορείς να κάνεις κι εσύ;

Δεν φοβήθηκε να κάνει μία καινούργια αρχή

Ως λάτρης των βιβλίων, η LeAnn εγκατέλειψε τη δουλειά της και αποφάσισε να γίνει events manager σε βιβλιοπωλείο – μία αλλαγή για την οποία ήταν ξετρελαμένη. “Νιώθω τέλεια! Βγάζω σχεδόν τα μισά, ωστόσο είμαι πολύ πιο χαρούμενη” παραδέχεται η ίδια. 

Έδωσε προτεραιότητα στο πάθος της 

“ Πέρα από το freelancing, γράφω ιστορίες που πραγματικά θέλω και αγαπάω” λέει η ίδια καθώς δουλεύει επίσης πάνω σε ένα book proposal και σε podcast ideas. Νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Harvard Business Review υποστηρίζει πως όταν αφιερώνεις χρόνο σε αυτό που αγαπάς, είσαι περισσότερο χαρούμενος, από ότι σε κάνουν τα χρήματα ή μία προαγωγή.   

3.Ο πάντα άριστος

Οι παράγοντες που οδήγησαν στην επαγγελματική εξουθένωση την 30χρονη Kay Fabella, μία brand strategist από την Καλιφόρνια που ζει στην Ισπανία, πάνε πολλά χρόνια πίσω και περιλαμβάνουν μία μεγάλη ιστορία υπερπροσπάθειας και αριστείας.

Από μικρή ηλικία είχε μάθει να πιέζει τον εαυτό της. Στα 2 της έμαθε να διαβάζει, συνέχισε να πιέζεται στο Γυμνάσιο και το Λύκειο, μέσα σε 3 χρόνια σπούδασε διεθνείς σχέσεις και οικονομικά και το 2008, ένιωσε τόσο τυχερή που βρήκε μία δουλειά, που ανέλαβε πολλά περισσότερα από όσα μπορούσε, για να αποδείξει στον εαυτό της ότι μπορεί να καταφέρει τα πάντα.

“Εκτός από τη δουλειά μου σαν program manager σε ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα, ανέλαβα και ένα project, στο οποίο θα έπρεπε να δουλεύουν 10 άτομα” λέει η Fabella στη Thrive. Με έναν τεράστιο όγκο δουλειάς, ένιωθε ότι είχε χάσει το σκοπό της και αναρωτιόταν γιατί είναι στην εταιρεία.

Και έτσι, μία ηλιόλουστη ημέρα, η 22χρονη τότε Fabella κατέρρευσε. Άρχισε να κλαίει και δεν μπορούσε να σταματήσει για 4 ώρες. Παραιτήθηκε και επισκέφτηκε την οικογένειά της στο Los Angeles, όπου διεγνώσθη με κατάθλιψη. Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι τα όρια μεταξύ burnout και κατάθλιψης είναι δισδιάκριτα.

“Νόμιζα ότι το το σωστό είναι να αναλαμβάνεις συνεχώς περισσότερα και ότι αυτό ήταν ένας τρόπος για να αποδεικνύω συνεχώς την αξία μου”.

Πώς το αντιμετώπισε και τι μπορείς να κάνεις κι εσύ;

Άλλαξε περιβάλλον

“Είμαι κυριολεκτικά χιλιόμετρα μακριά από εκεί που ήμουν” λέει η ίδια. Αφού έδωσε τη μάχη της με την κατάθλιψη και συνήλθε, μετακόμισε στην Ισπανία να διδάξει Αγγλικά. “Είχα σκοπό να παραμείνω ένα χρόνο” παραδέχεται η ίδια, ωστόσο έμεινε μόνιμα όταν ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε έναν Ισπανό το 2010. Σήμερα έχει τη δική της επιχείρηση και έχει μάθει να βάζει όρια στον εαυτό και τους πελάτες της.

Τσέκαρε τον εαυτό της

“Κάθε τόσο, αξιολογώ την ψυχική μου κατάσταση” λέει η Fabella, για να μην ξεχνάει να φροντίζει τον εαυτό της. Έτσι, όταν αισθάνεται ότι κάτι δεν πάει καλά, προσπαθεί να βρει την αιτία που της προκάλεσε άγχος: Είναι η έλλειψη ύπνου; Οι πολλές υποχρεώσεις; Και όταν την βρει, κάνει ανάλογες προσαρμογές. Για παράδειγμα, αυξάνει την ώρα του διαλογισμού από 10 λεπτά σε 30 αν είναι πολύ αγχωμένη, πηγαίνει μία βόλτα ή κάνει yoga. 

Άρχισε να λέει όχι 

“Δεν ήξερα ότι το όχι είναι μία ολόκληρη πρόταση” παραδέχεται. “Νόμιζα ότι το το σωστό είναι να αναλαμβάνεις συνεχώς περισσότερα και ότι αυτό ήταν ένας τρόπος για να αποδεικνύω συνεχώς την αξία μου”. Σήμερα όμως δεν έχει κανένα απολύτως πρόβλημα να λέει όχι σε κοινωνικές υποχρεώσεις ή σε απαιτητικά projects αν το πρόγραμμά της είναι γεμάτο. “Είμαι πολύ προσεκτική με όλα όσα αναλαμβάνω για να μπορώ να είμαι εντάξει απέναντι στην υπόσχεση που έχω δώσει στον εαυτό μου” λέει η ίδια. 

Αφιέρωσε χρόνο σε πράγματα που την ευχαριστούν

Η Fabella έχει αφιερώσει τα βράδια της Τετάρτης σε ρομαντικά ραντεβού με το σύζυγό της, ενώ τις Κυριακές ασχολείται με τις δουλειές του σπιτιού και μιλάει με την οικογένειά της στην California. “Έχω όλη μου την εβδομάδα προγραμματισμένη έτσι ώστε να έχω χρόνο για δουλειά και διασκέδαση” λέει η ίδια, κάτι που την βοηθάει να βρίσκει την δική της ισορροπία και να είναι διαρκώς παρούσα. Γι’ αυτό ξεκινάει την ημέρα της κάνοντας διαλογισμό και κρατώντας ένα ημερολόγιο ευγνωμοσύνης.

Σταμάτησε να νιώθει ότι πρέπει να είναι συνεχώς διαθέσιμη

Οι πελάτες της βρίσκονται σε διαφορετικά time zones, γι’ αυτό η ίδια φροντίζει να τους ενημερώνει πότε είναι διαθέσιμη και πότε όχι. “Δεν απαντάω στο τηλέφωνο κάθε ώρα και στιγμή” τονίζει. “Ναι, θεωρητικά οι πελάτες μου μπορούν ανά πάσα στιγμή να επικοινωνήσουν μαζί μου, αυτό δεν σημαίνει όμως ότι θα πάρουν απάντηση Παρασκευή βράδυ ή μέσα στο Σαββατοκύριακο” τονίζει η ίδια.

4.Το καταπονημένο αφεντικό 

Η Joan (δεν είναι το αληθινό της όνομα), μία 42χρονη μητέρα ενός παιδιού, πιέστηκε να επιστρέψει στη δουλειά της μετά από άδεια μητρότητας. Πριν φύγει και αφού επέστρεψε στη θέση της – επικεφαλής μίας εταιρείας executive μίας εταιρείας κολοσού, δούλευε από το χάραμα μέχρι το βράδυ για να μπορέσει να φέρει εις πέρας όλες τις υποχρεώσεις της. Το ίδιο έκανε και κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης της. Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, είχε να αντιμετωπίσει και τους συναδέλφους της που δεν την σέβονταν όσο τον προκάτοχό της. “Δεν υπήρχε στιγμή που να μην αισθάνομαι άγχος και στρες, ακόμα και όταν ήμουν σπίτι μου” παραδέχεται η ίδια.

Επιστρέφοντας ένα βράδυ στο σπίτι, τσακώθηκε έντονα με τον σύζυγό της αναφορικά με το ποιος είναι υπεύθυνος για τις δουλειές του σπιτιού και για το μωρό. “Πέρα από τις ώρες που ήμουν με το μωρό μου, όλη η υπόλοιπη ημέρα ήταν γεμάτη πίεση και άγχος. Δεν είχα χρόνο για οτιδήποτε με ευχαριστούσε – όπως για παράδειγμα διάβασμα, γυμναστική, το να είμαι έξω με φίλους” λέει η ίδια. “Ονειρευόμουν να κερδίζω το λαχείο για να μπορέσω να παραιτηθώ” λέει η ίδια. Κάτι έπρεπε να αλλάξει – βασικά πολλά πράγματα έπρεπε να αλλάξουν. Δεν την έπαιρνε όμως οικονομικά να αφήσει τη δουλειά της.

Αν δεν βάλεις εσύ όρια, κανείς δεν θα το κάνει για εσένα.

Πώς το αντιμετώπισε και τι μπορείς να κάνεις κι εσύ;

Εξασφάλισε περισσότερο χρόνο

“Δεν μπορούσα πια να τσακώνομαι με τον σύζυγό μου για τις δουλειές του σπιτιού ” λέει η ίδια, γι’ αυτό προσέλαβαν μία οικιακή βοηθό, έτσι ώστε να αποσυμφορήσει και τους δύο από τις δουλειές του σπιτιού. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχουν όλοι την οικονομική δυνατότητα να κάνουν κάτι τέτοιο, ωστόσο έρευνα του 2017 υποστηρίζει ότι οι άνθρωποι είναι περισσότερο χαρούμενοι όταν ξοδεύουν τα χρήματά τους σε ό,τι μπορεί να τους εξασφαλίσει περισσότερο χρόνο.

Βελτίωσε τη σχέση της

Ένας από τους λόγους για τον οποίο τσακωνόταν με τον σύζυγό της. ήταν γιατί δεν περνούσαν αρκετό χρόνο μαζί. Για να το αλλάξουν αυτό, κανόνιζαν 2 φορές τον μήνα να κάνουν κάτι που τους ευχαριστεί – για παράδειγμα να πάνε σινεμά ή κάπου έξω για φαγητό. “Ακόμα τσακωνόμαστε, αλλά τώρα τουλάχιστον αισθάνομαι ότι δημιουργούμε ξανά αναμνήσεις σαν ζευγάρι” παραδέχεται η Joan. 

Απομάκρυνε τους τοξικούς ανθρώπους

Ευτυχώς για εκείνη, η Joan είχε έναν πολύ καλό manager, ο οποίος επικροτούσε τη στρατηγική που ήθελε να ακολουθήσει εκείνη και η ομάδα της έτσι ώστε να μοιραστούν όλοι μαζί το όραμά της για την εταιρεία. Όσοι συνέχισαν να διαφωνούν με τις προτάσεις της, απομακρύνθηκαν και αντικαταστάθηκαν από άλλους. “Δεν είναι εύκολο να απομακρύνεις κάποιον, ό,τι και αν έχει συμβεί. Η νέα μου ομάδα όμως είναι πολύ ενθουσιασμένη, δουλεύουν πολύ και κάνουν πιο εύκολη και λιγότερο στρεσογόνο τη δική μου δουλειά”. 

Έβαλε όρια

Η Joan εξήγησε στο αφεντικό της πως το ωράριό της ήταν ιδιαίτερα εξαντλητικό, πόσω μάλλον επειδή είχε και ένα μικρό παιδί. “Ο ίδιος είχε 3, επομένως καταλάβαινε απόλυτα” λέει η ίδια. Συμφώνησαν να έχει ένα συγκεκριμένο ωράριο, εκτός φυσικά αν προέκυπτε κάτι εξαιρετικά επείγον. Αν δεν βάλεις εσύ όρια, κανείς δεν θα το κάνει για εσένα. Και έχε στο μυαλό σου το εξής: το αφεντικό σου που ενδεχομένως είναι το ίδιο εξουθενωμένο με εσένα, δεν γνωρίζει πάντα και απόλυτα τον ακριβή όγκο εργασίας σου. Γι΄αυτό, καλό είναι να τον ενημερώσεις για τα καθημερινά σου tasks και να τον βοηθήσεις να σε βοηθήσει να βάλεις προτεραιότητες.

Έκανε διάλειμμα για μεσημεριανό 

“Είναι κάτι που άλλαξε πραγματικά τη ζωή μου” λέει η Joan. Πολλές φορές μάλιστα αξιοποιεί αυτή την ώρα για να έρθει πιο κοντά με έναν συνάδελφό της, χωρίς φυσικά να μιλήσουν για τη δουλειά. “Το να αποφεύγεις οποιαδήποτε συζήτηση για δουλειά, έστω και για λίγα μόλις λεπτά, αδειάζει το μυαλό σου” λέει η ίδια. Γιατί αν σε ένα περιβάλλον εργασίας δεν υπάρχει εμπιστοσύνη και συναδελφικότητα, σε ποιον θα στραφείς αν θέλεις βοήθεια ή μία συμβουλή; Οι καλές σχέσεις με τους συναδέλφους σου θα κάνουν την καθημερινότητά σου στο γραφείο πιο ευχάριστη.

Υιοθέτησε στιγμές χαράς στην καθημερινότητά της

Πολύ πριν αναλάβει η Joan τη θέση που είχε στη δουλειά και πολύ πριν κάνει παιδί, επισκεπτόταν μόνη της αρκετά συχνά τα μουσεία της Νέας Υόρκης – κάτι που την ευχαριστούσε πολύ. Μετά το burnout, άρχισε να το κάνει ξανά. “Προσπαθώ να ανακαλύψω νέους τρόπους για να έχω μικρές στιγμές χαράς στην καθημερινότητά μου που θα με κάνουν να νιώσω καλά” παραδέχεται η ίδια. Στο ίδιο πλαίσιο, πριν κοιμηθεί διαβάζει ένα βιβλίο – κάτι που επίσης την ευχαριστεί πολύ – ακόμα και αν πρόκειται για μία μόνο παράγραφο. Όπως λέει η ίδια ακόμα και αυτή μπορεί να είναι αρκετή.

Ξεκίνησε να αθλείται

“Πήγαινα πολύ πρωί στη δουλειά. Τώρα πηγαίνω τουλάχιστον 2 φορές την εβδομάδα γυμναστήριο πριν πάω στο γραφείο,” λέει η ίδια. “Με κάνει να νιώθω καλά με τον εαυτό μου και ασθάνομαι ότι με φροντίζω” παραδέχεται. Αυτοπεποίθηση και υψηλά επίπεδα ενέργειας, είναι μόνο μερικά από τα οφέλη που κερδίζει η Joan από τη γυμναστική. Όπως λέει η ίδια, για τη ζωή της μετά το burnout: “φροντίζω να κρατάω ισορροπίες μεταξύ δουλειάς και προσωπικής ζωής για να μην καταρρεύσω ξανά”.

Διάβασε ακόμα:

Μπορούν Οι Φιλίες Του Γραφείου Να Σε Κάνουν Να Αποφύγεις Το Burnout;

Οδηγίες Για Managers: Πώς Θα Προστατέψεις Την Ομάδα Σου Από Το Burnout

Author(s)

  • Stephanie Fairyington

    Συντάκτρια στο Thrive Global

    Η Stephanie Fairyington είναι συντάκτρια του Thrive Global. Τα άρθρα της έχουν δημοσιευτεί στους New York Times, στη Boston Globe και σε άλλα γνωστά έντυπα.