Στα επόμενα 3 λεπτά θα μάθεις:
-Πώς να αντιμετωπίσεις τα συναισθήματά σου.
-Πώς να αναθεωρήσεις σχετικά με τις πράξεις σου.
Είμαι ψυχολόγος και θέλω να εξομολογηθώ κάτι: Μέχρι πριν από λίγους μήνες, περνούσα μεγάλο μέρος του χρόνου μου παρακολουθώντας Netflix. Παρά το ότι εργαζόμουν σκληρά τα τελευταία χρόνια για να μειώσω τους τρόπους με τους οποίους «δεν κάνω κάτι», η μόνη συνήθεια που δεν μπορούσα να αφήσω ήταν αυτή. Για να είμαι ειλικρινής, έπρεπε να καταλάβω ότι αυτό μπορεί να είναι προβληματικό για μένα. Ωστόσο, είχα όλα τα συμπτώματα ενός «προβλήματος»: μια αύξηση του άγχους καθώς πλησίαζε το τέλος μιας σειράς, την επείγουσα ανάγκη για το τι πρέπει να δούμε στη συνέχεια και τη συνήθεια να δω ξανά μια σειρά που είχα ήδη δει στο σύνολό της περισσότερες από μία φορές.
Η δικαιολογία μου ήταν πάντοτε ότι έκανα και πολλά άλλα πράγματα: να δουλεύω, να κοινωνικοποιούμαι ή να περνάω μερικές ώρες την ημέρα έξω με το σκυλί μου. Τι κακό θα γινόταν λοιπόν αν περνούσα τον υπόλοιπο χρόνο μου μπροστά μου στην τηλεόραση, έλεγα στον εαυτό μου. Αλλά όταν πραγματικά είδα τι έκανα, μπορούσα να δω ότι είχε σημασία. Υπήρχε μια ολόκληρη λίστα πραγμάτων που σκέφτηκα να ξεκινήσω, μια λίστα με πράγματα που περιστρέφονταν στο μυαλό μου, και υπήρχαν μόνο ως ιδέες. Ήθελα να ξεκινήσω να γράφω, να δημιουργήσω ένα blog, να ξεκινήσω να σκέφτομαι ιδέες για ένα βιβλίο που θα ήθελα να γράψω και να αυξήσω τις ώρες διαλογισμού μου από μερικές φορές την εβδομάδα σε κάθε μέρα.
Όταν τελικά κάθισα η ίδια με τον εαυτό μου και το ανακάλυψα, διαπίστωσα ότι, παρά το ότι ήθελα να ξεκινήσω όλα αυτά τα πράγματα, αντιμετώπιζα επίσης κάποια σοβαρή εσωτερική αντίσταση. Για παράδειγμα, ήθελα απεγνωσμένα να αρχίσω να γράφω, αλλά η ιδέα να μοιράζομαι πραγματικά πράγματα που είχα γράψει, με άλλους ανθρώπους με έκανε να νιώθω ευάλωτη και τρομακτικά. Ήθελα πολύ να αυξήσω τις ώρες διαλογισμού μου για να είναι καθημερινές, αλλά η ιδέα να συνδεθώ βαθιά με τον εσωτερικό μου εαυτό περισσότερο από μερικές φορές την εβδομάδα φαινόταν αγχωτική (και λίγο τρομακτική, για να είμαι απόλυτα ειλικρινής).
Γι ‘αυτό, παρακολουθούσα πολύ τηλεόραση, λέγοντας στον εαυτό μου: “Ένα ακόμη επεισόδιο, και μετά θα εξετάσω ολόκληρο το ιστολόγιο.” Και ευτυχώς για μένα, το Netflix κράτησε αυτά τα επεισόδια, απαιτώντας λίγη αντίσταση από εμένα για να τα δω. Μετά, θα έλεγα στον εαυτό μου, όλοι το κάνουν. Όλοι μιλούν για αυτό το σόου που είναι “τέλειο” – είναι τόσο σύνηθες που ήταν εύκολο να το θεωρήσω ως μη προβληματικό. Και κάνουμε τα πράγματα χειρότερα, αφού τείνουμε να ενισχύουμε θετικά τέτοιες συμπεριφορές – οι άνθρωποι ενθουσιάζονται και θέλουν να σας μιλήσουν περισσότερο όταν ανακαλύπτουν ότι παρακολουθείτε το ίδιο πράγμα με αυτούς, έτσι είναι.
Έτσι σταμάτησα. Έχουν περάσει μερικοί μήνες τώρα. Έχω παρακολουθήσει μερικά πράγματα – παραστάσεις και ντοκιμαντέρ που αισθάνομαι ότι έχουν νόημα ή είναι σημαντικά ή από τα οποία μπορώ να μάθω κάτι – και με ρυθμό παρακολούθησης μόνο ένα ή δύο επεισόδια την εβδομάδα. Μόλις δεσμεύτηκα, το βρήκα εκπληκτικά εύκολο (με εξαίρεση τη χρονική περίοδο που περιβάλλει την τελευταία σεζόν μιας αγαπημένης μου σειράς, κατά τη διάρκεια της οποίας ένιωθα συχνά σαν αποκλεισμένη κοινωνικά).
Κάποιος με ρώτησε πρόσφατα, “Τι κάνεις όταν είσαι στο σπίτι;” Λοιπόν, για να σας πω σύντομα την ιστορία, έκανα όλα αυτά τα πράγματα που απέφευγα. Όλα μοιάζουν ακόμα λίγο περίεργα, όταν τα συζητάω. Δεν έγινε ξαφνικά λιγότερο τρομακτικό αυτό. Αλλά η κατάργηση αυτής της «αποφυγής» ήταν συμβολική για μένα να ανοίξω τον εαυτό μου και να δεσμευτώ σε αυτά τα άλλα πράγματα. Το μυαλό μου αισθάνεται επίσης λιγότερο θολό, η σκέψη μου είναι πιο καθαρή και κοιμάμαι καλύτερα. Τα δύσκολα πράγματα που κάνω αντ ‘αυτού με βοηθούν να μάθω και να εξελιχθώ. Το νιώθω να συμβαίνει.
Εάν αυτό σου μοιάζει οικείο με οποιονδήποτε τρόπο, σε ενθαρρύνω να το δοκιμάσεις. Αυτά είναι τα βήματα που ακολουθώ και συχνά χρησιμοποιώ στους πελάτες μου. Θα μπορούσατε να τα δοκιμάσετε όλοι, ακόμα και αν σας φαίνονται περίεργα να τα χρησιμοποιήσετε για να αλλάξετε οποιαδήποτε συμπεριφορά ή συνήθεια, όχι μόνο αν παρακολουθείτε πάρα πολύ τηλεόραση. Θα πρότεινα επίσης να το γράψετε αυτό για τον εαυτό σας, ότι θα σταματήσετε δηλαδή, ώστε να το επιστρέψετε σε στιγμές που το χρειάζεστε.
Βήμα 1: Αξιολόγηση
Προσδιορίστε ποια είναι η λειτουργία της συμπεριφοράς και τι έχει νόημα γι’ αυτήν. Γιατί το κάνω αυτό; Τι έχει νόημα; Τι ισχύει εδώ; Μπορεί να διαπιστώσετε ότι υπάρχουν άλλα πράγματα που θέλετε να ξεκινήσετε, αλλά ο φόβος πραγματικά σας κάνει να κάνετε πίσω. Μπορεί να προσπαθείτε να αποφύγετε κάποιο κενό μέσα σας. Μπορεί να αποφεύγετε να αντιμετωπίσετε τις σκέψεις και τα συναισθήματά σας. Θα μπορούσε να είναι πολλά πράγματα. Καταλάβετε πρώτα αυτό όμως: Συχνά, αν μπορούμε να αναγνωρίσουμε τι ισχύει για τη συμπεριφορά μας, μας βοηθά να ελευθερώσουμε τον εαυτό μας.
Βήμα 2: Κίνητρο
Προσδιορίστε τι χάνετε και γιατί θέλετε να κάνετε αυτήν την αλλαγή. Υπάρχει μακροπρόθεσμος στόχος που δεν θα επιτύχω ποτέ εάν το αποφεύγω τώρα; Θα μπορούσα να ξοδεύω το χρόνο μου με διαφορετικό τρόπο που θα μπορούσε να με βοηθήσει να δημιουργήσω περισσότερα πράγματα με νόημα και ουσία; Υπάρχουν κάποια συναισθήματα που αποφεύγω που θα μπορούσαν να με κάνουν να αισθάνομαι χειρότερα με κάποιο τρόπο; Να είστε όσο πιο συγκεκριμένοι μπορείτε εδώ, ώστε να έχετε κάτι να αναλογιστείτε στις στιγμές που θέλετε να επιστρέψετε στην παλιά συνήθεια.
Βήμα 3: Δέσμευση
Δεν χρειάζεται να ορκιστείτε να αλλάξετε τη συνήθεια αυτή για πάντα. Συνιστώ συχνά στους ανθρώπους την ιδέα μιας «δοκιμαστικής περιόδου». Κάντε το για ένα χρονικό διάστημα στο οποίο μπορείτε να δεσμευτείτε (μια εβδομάδα, δύο εβδομάδες κ.λπ.) και στη συνέχεια ορίστε ακριβώς τι θα κάνετε (π.χ. καθόλου τηλεόραση ή ίσως ένα βράδυ την εβδομάδα χωρίς να ξεκινήσει η τηλεόραση). Αυτό που πραγματικά θέλουμε εδώ είναι να δεσμευτούμε για κάτι που μπορεί να γίνει. Εάν αυτό σημαίνει ότι ξεκινάτε με κάτι μικρό, ξεκινήστε με κάτι μικρό. Ο στόχος είναι να έχουμε κάποια επιτυχία, όσο μικρή και να είναι, ώστε να έχουμε κάποια ανταμοιβή για τη σκληρή δουλειά μας.
Βήμα 4: Επανεκτίμηση
Στο τέλος της δοκιμαστικής περιόδου, αφιερώστε χρόνο για το check-in με τον εαυτό σας. Τι άλλαξε; Νιώθεις διαφορετικά; Πιθανότατα θα υπάρξουν κάποια θετικά αποτελέσματα (π.χ., να αισθανθείτε πιο παρών, να επιτύχετε άλλα πράγματα), αλλά μπορεί επίσης να υπάρχουν και κάποια αρνητικά (π.χ., ήταν δυσάρεστο και δύσκολο) Το κλειδί εδώ είναι να περιμένουμε ότι θα υπάρξει κάποια ενόχληση στην αρχή – αλλά και να προσδιορίσουμε τι έχουμε κερδίσει κάνοντας την αλλαγή. Στη συνέχεια, αποφασίστε πώς να προχωρήσετε.
Δοκιμάστε τα βήματά μου και σίγουρα θα πετύχετε πολλά!
Διάβασε ακόμα:
Πώς μπορούμε να αλλάξουμε συνήθειες κατά την διάρκεια μίας κρίσης