Στα επόμενα 3 λεπτά θα μάθεις:

– Γιατί δεν χρειάζεται το παιδί σου να ξέρει για την προσωπική σου ζωή.
– Πότε πρέπει να γνωρίσεις τη νέα σου σχέση στο παιδί σου.

Είναι αλήθεια ότι βλέπουμε πολλούς γονείς να αποφεύγουν να κάνουν σχέση μετά από ένα διαζύγιο καθώς κρύβονται εύκολα πίσω από το ότι το παιδί τους θα αντιδράσει, ότι θα στενοχωρηθεί θεωρώντας ότι κάποιος άλλος θα εισβάλει στη θέση του γονιού που λείπει (πιο συχνή αντίδραση όταν ο άλλος γονιός δεν βρίσκεται πλέον στη ζωή). Από την άλλη, ο γονιός δεν θα πρέπει να βιαστεί να προχωρήσει σε μία νέα σχέση.

Ας έχει στο μυαλό ο κάθε γονιός που βρίσκεται σε ανάλογη περίσταση ότι το παιδί του θελει να τον βλέπει καλά και ευτυχισμένο. Δεν είναι λύση επομένως να αποφύγει να κάνει σχέση θεωρώντας ότι έτσι θα είναι καλύτερα για το παιδί. Μπορεί στην αρχή το παιδί να νιώσει άβολα καθώς μπαίνει σε μία πρωτόγνωρη γι’ αυτό κατάσταση, να αισθανθεί ότι χάνει “τα πρωτεία”, τη μοναδικότητα, είναι κάτι όμως που θα το συνηθίσει και τελικά θα το αποδεχτεί. Γιατί τελικά, είναι σημαντικό το παιδί να έχει την εικόνα ενός γονιού που είναι ικανοποιημένος με τη συντροφική του σχέση κι όχι μόνος του. Γενικά, όμως, οι γονείς μετά το διαζύγιο αισθάνονται ιδιαίτερα μπερδεμένοι για το πώς και αν πρέπει να μιλήσουν στο παιδί για το κεφάλαιο “νέα σχέση” στη ζωή τους.

Είναι σημαντικό το παιδί να έχει την εικόνα ενός γονιού που είναι ικανοποιημένος με τη συντροφική του σχέση κι όχι μόνος του.

Παρακάτω ακολουθούν οι πιο συνηθισμένες ερωτήσεις που συνήθως κάνουν οι διαζευγμένοι γονείς ή ακόμα και οι συγγενείς και φίλοι τους και οι απαντήσεις που μπορεί να τους βοηθήσουν στην προσπάθειά τους να διατηρήσουν τις ισορροπίες.

Να ρωτήσει ο γονιός το παιδί αν συμφωνεί να προχωρήσει ο γονιός σε σχέση;

Μία σχέση δεν χρειάζεται απαραίτητα τη συγκατάθεση του παιδιού. Ασφαλώς και ο γονιός δεν χρειάζεται να ζητήσει την άδεια από το παιδί του για να κάνει μια σχέση. Το να κάνει κάτι τέτοιο μπορεί να φορτίσει αρνητικά και με αντικρουόμενα συναισθήματα ένα παιδί ή έναν έφηβο, που τον φορτώνει με μία τόσο σημαντική απόφαση ζωής. Γενικά, μια αμφιταλαντευόμενη στάση του γονιού μπορεί να ενισχύσει την ανασφάλεια του παιδιού. Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δείξει ο γονιός στην άποψη που μπορεί να έχουν παππούδες και γιαγιάδες πάνω στο θέμα και που μπορεί να μπερδέψουν το παιδί. Γι’ αυτό θα πρέπει να φροντίσει να βάλει τα όριά του.

Πρέπει το παιδί να γνωρίζει για την προσωπική ζωή του γονιού που έχει χωρίσει;

Η απάντηση είναι “όχι”. Ο χωρισμένος γονιός έχει το δικαίωμα να συνεχίσει τη ζωή του και να προσπαθήσει να δημιουργήσει μία άλλη σχέση. Μία σχέση που δεν χρειάζεται απαραίτητα τη συγκατάθεση του παιδιού του. Γι’ αυτό και δεν χρειάζεται και να τη γνωστοποιήσει ιδιαίτερα.

Πότε να γνωστοποιήσει ο γονιός τη σχέση στο παιδί του;

Αυτό που χρειάζεται προσοχή, είναι η στιγμή που ο γονιός θα πάρει την πρωτοβουλία να γνωστοποιήσει αυτήν τη σχέση στο παιδί του και ιδιαίτερα αν αυτό είναι στην εφηβεία, καθώς θα πρέπει να είναι ο ίδιος σίγουρος για τα συναισθήματά του και ότι η επιλογή που έχει κάνει είναι κατάλληλη για τον ίδιο. Αυτό με τη σειρά του σημαίνει, ότι δεν γνωρίζει στο παιδί του όποιον κάνει σχέση αλλά αυτόν που θα ξεχωρίσει για μελλοντικό του σύντροφο και θα θέλει να περάσει μαζί του το υπόλοιπο της ζωής του. Επίσης, είναι σημαντικό όταν μιλήσει για τη νέα του σχέση, να το κάνει χωρίς να στερήσει το δικαίωμα του παιδιού του να έχει διαφορετική άποψη και χωρίς να το πιέσει να δεχτεί το νέο του σύντροφο.

Διάβασε ακόμα:

15 Συμβουλές Για Να Μεγαλώσεις Ένα Παιδί Με Αυτοπεποίθηση

9 Λόγοι Για Να Κάνεις Γιόγκα Με Το Παιδί Σου

Author(s)

  • Μαρίνα Μόσχα

    Κλινική Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπεύτρια

    Η Μαρίνα Μόσχα είναι κάτοχος M.Α. Κλινικής Ψυχολογίας, MSc Θετικής Ψυχοθεραπείας και είναι Ψυχοθεραπεύτρια με εξειδίκευση στη σεξουαλική υγεία. Είναι εκπαιδευμένη στην ψυχοθεραπεία Gestalt, έχει παρακολουθήσει εκπαιδευτικά σεμινάρια στη συμβουλευτική και οικογενειακή ψυχοθεραπεία, ενώ η πρακτική της άσκηση με εποπτεία, ήταν στο Larue Carter Memorial Hospital, Indianapolis USA με συμπεριφορική-γνωσιακή προσέγγιση. Έχει εργαστεί περίπου 20 χρόνια σε ψυχιατρικές κλινικές στην Αθήνα. Σήμερα ιδιωτεύει. Η κλινική εμπειρία της μετρά από το 1992 σε ψυχιατρικές κλινικές. Συνεργάστηκε επί 25 χρόνια με τον Θάνο Ασκητή στην Ελλάδα, ενώ ίδρυσαν το Ιατρικό Κέντρο Σεξουαλικής Υγείας, στη Λευκωσία Κύπρου το 2009. Έχει συμμετάσχει στη συγγραφή βιβλίων με θέματα γύρω από την ψυχολογία, τη σεξουαλική ζωή, τις σχέσεις ανάμεσα στα δύο φύλα αλλά και τη δύσκολη περίοδο της εφηβείας: "Σεξουαλική Υγεία", "Για σένα έφηβε", «Η ψυχική και σεξουαλική ζωή της γυναίκας», «Αφροδισιολογία: Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενες Λοιμώξεις των Γεννητικών Οργάνων» Ιωάννου Δ. Στρατηγού, "Ένας πρακτικός οδηγός για την κατάθλιψη" και σε πολλά βιβλία των δωρεάν εκδόσεων του ΙΨΣΥ, καθώς και στη συγγραφική ομάδα του Θάνου Ασκητή στα βιβλία πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης «Σεξουαλική Αγωγή και Διαφυλικές Σχέσεις» 6-12 ετών του Εθνικού Ιδρύματος Νεότητας του Υπουργείου Παιδείας, το 2008. Έχει συμμετάσχει σε συνέδρια, ημερίδες, διαλέξεις και βιωματικές ομάδες σε συλλόγους και σχολεία, σε επιστημονικές έρευνες, ενώ η πλούσια αρθρογραφία της έχει δημοσιευτεί στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο. Είναι μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Αγωγής Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας.