Αυτές τις μέρες ο κορονοϊός μοιάζει να βρίσκεται παντού: στα εξώφυλλα των εφημερίδων, στις συζητήσεις των φίλων, στα τρομαγμένα μάτια περαστικών όταν ο διπλανός τους φταρνίζεται ξαφνικά. Επειδή πολλά γράφονται και ακόμη πιο πολλά ακούγονται, ξεχώρισα για το σημερινό editorial κάποια από τα κείμενα που διάβασα τις τελευταίες μέρες και βρήκα ιδιαίτερα ενδιαφέροντα.
Το πρώτο είναι η κατατοπιστική ανάλυση στο Stat για τα δύο επικρατέστερα σενάρια σε περίπτωση που o 2019-nCoV δεν εξαφανιστεί στην πορεία όπως ο SARS, αλλά γίνει ενδημικός στον παγκόσμιο πληθυσμό. Επίσης χρήσιμο το άρθρο της Caroline Chen στην Pro Publica για τα ερωτήματα που θα έπρεπε να θέτουμε σε σχέση με τον κορονοϊό, καθώς καλύπτουμε την υπό εξέλιξη αυτή κρίση.
Βοηθητική είναι και η οπτική αναπαράσταση των New York Times για το πόσο θανατηφόρος είναι ο κορονοϊός, με βάση τα στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας. Η σημαντική διαφορά που αναδεικνύεται και πρέπει να έχουμε υπόψιν είναι αυτή μεταξύ του “case fatality rate”, που βασίζεται στα αναφερθέντα κρούσματα, και του “infection fatality rate”, που περιλαμβάνει όλους όσους μολύνθηκαν από τον ιό.
Ένα ακόμη κείμενο που μου τράβηξε την προσοχή είναι το σημείωμα που έστειλε το αμερικανικό Venture Capital fund Sequoia Capital στις εταιρείες στις οποίες έχει επενδύσει, σε σχέση με τον αντίκτυπο του κορονοϊού στο επιχειρηματικό περιβάλλον. Στο κείμενο ο ιός χαρακτηρίζεται “μαύρος κύκνος του 2020” – θα θυμάστε ίσως ότι μαύροι κύκνοι θεωρούνται φαινόμενα ιδιαίτερα απρόβλεπτα με πολύ σοβαρές επιπτώσεις.
Η θεωρία του μαύρου κύκνου μας φέρνει στο τέταρτο κείμενο του Axios, που υποστηρίζει ότι η επιδημία δεν αποτελεί “μαύρο κύκνο” αλλά “γκρίζο ρινόκερο”, όπως παρομοιάζονται οι κίνδυνοι που είναι “ιδιαίτερα προφανείς, πολύ πιθανοί, αλλά ακόμα παραμελημένοι”. “Γκρίζος ρινόκερος” που έρχεται κατά πάνω μας είναι και η κλιματική αλλαγή.
Τέλος, ο Economist καλεί τον κόσμο των επιχειρήσεων να δει την κρίση αυτή ως ευκαιρία “να πειραματιστεί και να αμφισβητήσει τη σοφία των παλιών συνηθειών”, με σημαντικότερο τεστ αυτό της τηλεργασίας, που θα υιοθετηθεί εξ ανάγκης λόγω της κρίσης, αλλά μπορεί να έχει σημαντικά οφέλη σε βάθος χρόνου.
Αρχική δημοσίευση από τη Μαριάννα Σκυλακάκη στην αθηΝΕΑ.