Υπάρχουν πολλές θεωρίες γύρω από την ίδρυση startups και το ποιες από αυτές εξελίσσονται σε επιτυχημένες. Πολλές από αυτές τις θεωρίες – μύθοι, θα μπορούσε να πει κάποιος – θεωρούνται από πολλούς ως αδιαμφισβήτητες πραγματικότητες. Ίσως, όμως, η αλήθεια είναι κάπως διαφορετική.
Τέλος σε αυτούς του μύθους φαίνεται πως έρχεται να βάλει ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε πρόσφατα στις ΗΠΑ, το «Super Founders: What Data Reveals About Billion-Dollar Startups» από τον Ali Tamaseb. Ο Tamaseb σπούδασε βιοϊατρική μηχανική στο Imperial College London, έφτασε μέχρι το Stanford και ίδρυσε μια startup wearable τεχνολογίας, πριν ενταχθεί στο venture capital DCVC ως επενδυτής.
Σύμφωνα με τον ίδιο, πολλές «θεωρίες» γύρω από την ίδρυση startup είναι λανθασμένες. Και κατέληξε σε αυτό το συμπέρασμα μετά από 5.000 ώρες συγκέντρωσης δεδομένων από το διαδίκτυο, από συνεντεύξεις και από δεδομένα που είναι διαθέσιμα στα LinkedIn και Crunchbase, εξετάζοντας 65 διαφορετικά σημεία, όπως η ηλικία, η εκπαίδευση και η εμπειρία, για κάθε startup – unicorn που ιδρύθηκε μεταξύ 2005 και 2018.
Όπως τονίζει ο Tamaseb, όσον αφορά στο θέμα της ηλικίας και τις εταιρείες που φτάνουν να έχουν αξία δισεκατομμυρίων δολαρίων, το ηλικιακό εύρος των founders είναι μεγάλο. Κάποιοι ξεκίνησαν στα 18 τους, κάποιοι ακόμη και στα 68. Η μέση ηλικία ενός founder ήταν τα 34 χρόνια – που σημαίνει ότι οι μισοί ιδρυτές των «billion-dollar startups» ήταν σε αυτήν την ηλικία ή και μεγαλύτεροι, όταν ξεκινούσαν.
Για το θέμα της ηλικίας, μια έρευνα που έκανε πριν από μερικά χρόνια το Harvard Business Review, διαπίστωσε ότι η μέση ηλικία κατά την οποία ένας επιτυχημένος founder ίδρυσε την εταιρεία του ήταν τα 45 χρόνια. Αυτό αναφέρεται «στο κορυφαίο 0,1% των startups, όσον αφορά στην ανάπτυξη, τα πρώτα 5 χρόνια», σύμφωνα με την έκθεση.
Τα στοιχεία που συνέλεξε ο Tamaseb έδειξαν πως προσφέρεται ένα μικρό προβάδισμα στους startuppers που ξεκινούν σε μικρή ηλικία, στις εταιρείες που καταλήγουν να έχουν αξία δισεκατομμυρίων δολαρίων. Εντούτοις, όπως τονίζει, δεν υπάρχει τίποτα που να δείχνει ιδιαίτερα «στατιστικά σημαντικό», οπότε, στο τέλος της ημέρας, «η ηλικία δεν έχει σημασία».
Την ίδια στιγμή, για το θέμα του αριθμού των co-founders, που πολλοί θεωρούν πως απαιτείται και συνιδρυτής, όταν έκανε την σύγκριση μεταξύ εταιρειών που έφτασαν να γίνουν unicorns και εκείνων που είχαν συγκεντρώσει 3 εκατομμύρια δολάρια ή περισσότερα σε VC funding, δεν υπήρχε κανένα πλεονέκτημα ή μειονέκτημα για τους λεγόμενους «solo founders».
Στην πραγματικότητα, όπως υπογραμμίζει, ο αριθμός των συνιδρυτών δεν συσχετιζόταν καθόλου με την επιτυχία. Ακόμη και οι startups εταιρείες με τέσσερις ή ακόμη και πέντε συνιδρυτές δεν είχαν περισσότερες ή λιγότερες πιθανότητες να εξελιχθούν σε «μονόκερους», σε σύγκριση με εκείνες με έναν ή δύο συνιδρυτές.
Ένα άλλο ενδιαφέρον συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε, ήταν πως, με εξαίρεση τις startups στον τομέα της υγείας και της βιοτεχνολογίας, μόλις το 30% των founders εταιρειών τεχνολογίας είχαν προηγουμένως εργαστεί στην ίδια βιομηχανία και μόνο το 40% στο enterprise/SaaS είχε προηγούμενη εμπειρία. Soft skills όπως το management, οι πωλήσεις και η δικτύωση ήταν πιο σημαντικοί παράγοντες για την επιτυχία.
Παράλληλα, σε αντίθεση μια κοινή πεποίθηση, ο ανταγωνισμός δεν είναι κακός. 85% των «billion-dollar startups» είχαν ανταγωνιστές όταν ξεκινούσαν και το 50% ανταγωνιζόταν με μεγάλους και καθιερωμένους οργανισμούς. Οι εταιρείες με μεγάλους ανταγωνιστές ήταν στην πραγματικότητα πιο πιθανό να εξελιχθούν σε μονόκερους. Το Zoom, για παράδειγμα, έφτασε σε αποτίμηση 1 δισεκατομμυρίου 6 χρόνια μετά την ίδρυσή του, παρά τον έντονο ανταγωνισμό από εταιρείες όπως οι Cisco και Microsoft.
Τι κοινό έχουν λοιπόν αυτοί οι Super Founders, όπως τους περιγράφει το βιβλίο του Tamaseb; Τα στοιχεία έδειξαν ότι το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό μεταξύ τους είναι η διαδρομή στην επιχειρηματικότητα, είτε πρόκειται για την προηγούμενη οικοδόμηση μιας εταιρείας, ένα project που έτρεχαν παράλληλα με τη δουλειά τους ή κάτι πολύ μικρότερο.
Επιπρόσθετα, εκείνοι που είχαν δημιουργήσει κάτι που προσέφερε αξία – ακόμη και κάτι που θα θεωρούταν αποτυχία στον κόσμο των VC – είχαν περισσότερες πιθανότητες να ιδρύσουν εταιρείες δισεκατομμυρίων από εκείνους με λαμπερά βιογραφικά γεμάτα σημαντικά ονόματα εργοδοτών και πανεπιστημίων.
Αρχική δημοσίευση από τον Χρήστο Κοτσακά στο epixeiro.gr.
Διάβασε ακόμα:
Από ποιους κορυφαίους κινδύνους απειλούνται οι ελληνικές επιχειρήσεις το 2021