Στα επόμενα 3 λεπτά θα μάθεις: 


-Γιατί είναι προτιμότερο να είσαι λιγότερο κτητικός στη σχέση σου. 
-Πώς ανοικοδομείται η εμπιστοσύνη μετά από μια απιστία.


Τίποτα, μα τίποτα, μα τίποτα, δεν μπορεί να σε κάνει να συνειδητοποιήσεις (συνήθως ξαφνικά και αναπάντεχα) ότι δεν κατέχεις πλήρως κάποιον, όσο η ανακάλυψη ότι κοιμάται με κάποιο τρίτο πρόσωπο. Όσους όρκους αγάπης και αιώνιας πίστης κι αν έχετε ανταλλάξει, όσους στόχους – όνειρα κι αν έχετε υλοποιήσει μαζί, όσα κινητά και ακίνητα κι αν μοιράζεστε, όσα παιδιά κι αν έχετε αποκτήσει, η αλήθεια τελικά είναι μία: «κανείς δεν είναι κανενός».  Ακόμα επομένως κι αν υπάρχουν πολλά κοινά που μοιράζεστε και ανήκουν και στους δύο σας, αυτό που σίγουρα δε σας ανήκει ποτέ είναι ο άλλος. 

Φυσικά αυτό αντιβαίνει στη ρομαντική θεώρηση του έρωτα που κυριαρχεί, καθώς όλοι βαθιά μέσα μας θέλουμε να πιστεύουμε ότι «μια φορά στα χίλια χρόνια γίνεται η αγάπη αιώνια» (κι όλως τυχαίως θα είναι η δική μας αυτή η ξεχωριστή αγάπη). Κι όμως, η ζωή αιώνες τώρα μας διαψεύδει. Οι μύθοι καταρρέουν και η «αιώνια πίστη» είναι ένας στόχος στις περισσότερες των περιπτώσεων ανέφικτος. Όπως ακριβώς και η πεποίθηση της «αδελφής- ψυχής» και της «αγάπης άνευ όρων».  

Εκείνο, ωστόσο, που φαίνεται ότι δημιουργεί τα περισσότερα προβλήματα στις σχέσεις, είτε κάνει την εμφάνισή της μια απιστία είτε όχι, είναι οι κτητικές πεποιθήσεις σχετικά με τον σύντροφό μας. 

«Κανείς δεν είναι κανενός»

Η ανατρεπτική αυτή συνειδητοποίηση γύρω από τις σχέσεις μπορεί να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε τον πόνο της προδοσίας, όταν αντιληφθούμε την ύπαρξη ενός τρίτου προσώπου στη συζυγική μας ζωή. Η κλινική ψυχολόγος-σεξολόγος Αλεξάνδρα Μιχοπούλου, επιστημονική συνεργάτης του Σεξολογικού Ινστιτούτου, εξηγεί αναλυτικά το πώς και το γιατί. 

Από πού πηγάζουν τα προβλήματα που δυσκολεύουν τα σύγχρονα ζευγάρια;

Ας ξεκινήσουμε από τον θεσμό του γάμου από έρωτα, που χαρακτηρίζει τις σύγχρονες κοινωνίες. Όπως εξηγεί η Αλεξάνδρα Μιχοπούλου, υπάρχει μια δομική αντίφαση στην καρδιά του σύγχρονου ρομαντικού γάμου κι από εκεί πηγάζει το πρόβλημα. Τα μοντέρνα ζευγάρια θέλουν να ικανοποιήσουν ταυτόχρονα δύο θεμελιωδώς αντιφατικά πράγματα: την ανάγκη για ασφάλεια και τη λαχτάρα για περιπέτεια. Όμως η συμφιλίωση «του ερωτικού και του οικείου» αποτελεί ένα παράδοξο, που πρέπει αργά ή γρήγορα να διαχειριστούμε. Γι’ αυτό πάντα υπάρχει ο κίνδυνος της απιστίας, όσο καλές κι αν είναι οι προθέσεις και των δύο. 

Πώς μια απιστία σε βοηθάει να φτάσεις στην πιο απελευθερωτική αγάπη;

Η απιστία πονάει όλους τους εμπλεκόμενους. Ο καθένας βέβαια θα δει το ζήτημα από τη δική του οπτική γωνία, ενοχοποιώντας τον εαυτό του ή τον άλλο σε μια σχέση που υπάρχουν τρεις. Δεν υπάρχει, όμως, στην πραγματικότητα κάποιος που δεν έχει τη δική του ευθύνη, εξηγεί η Αλεξάνδρα Μιχοπούλου. Υπάρχουν πάντα και οι τρεις εκδοχές. Εκείνου που εισήγαγε κρυφά ένα τρίτο άτομο στη σχέση, εκείνου που ανακάλυψε αργότερα την ύπαρξη ενός τρίτου και εκείνου που ήταν το τρίτο πρόσωπο σε μια σχέση ζεύγους.

Τα μοντέρνα ζευγάρια θέλουν να ικανοποιήσουν ταυτόχρονα δύο θεμελιωδώς αντιφατικά πράγματα: την ανάγκη για ασφάλεια και τη λαχτάρα για περιπέτεια. 

Μια βιωμένη εξωσυζυγική σχέση μπορεί να μας «προσγειώνει», απομυθοποιώντας. Όταν όμως η αναστάτωση περάσει, ο καθένας είναι ελεύθερος να επιλέξει τη ζωή του. Να φύγει ή να παραμείνει. 

Μερικές φορές, πάντως, η σχέση έχει “φύγει” ή τελειώσει, ακόμα κι αν το ζευγάρι παραμείνει μαζί μετά την απιστία. Αυτό που πραγματικά μπορεί να βοηθήσει τη σχέση όχι μόνο να επιβιώσει αλλά να μπει σε ουσιαστική τροχιά είναι να φιλοσοφήσουμε λίγο διαφορετικά τα πράγματα. Πώς; 

-Αφήνοντας πίσω μας κάποιες  ριζωμένες κτητικές πεποιθήσεις μας. 

-Επαναπροσδιορίζοντας (μετά το πρώτο σοκ του ναρκισσισμού μας που πρέπει να ξεπεράσουμε) τα  πράγματα πιο αντικειμενικά. Τι ακριβώς ορίζεται ως προδοσία σε μια σχέση; 

-Τέλος, διευρύνοντας τα όρια του και “μαζί και χώρια”.   

Αλλάζοντας τον τρόπο που βλέπουμε τη σχέση μετά από μια απιστία έχουμε περισσότερες πιθανότητες να πορευτούμε με έναν πιο ώριμο και εξελιγμένο τρόπο συσχετισμού και ως προς τον εαυτό μας αλλά και σε συντροφικό επίπεδο. 

Υπάρχει ελπίδα; 

Ποιες είναι οι πιθανότητες, όμως, να αισθανθούμε ξανά ευτυχισμένοι, όντας και πάλι μαζί μετά την αποκάλυψη ότι ο άλλος είχε εξωσυζυγική σχέση; 

Μπορούμε να ξαναχτίσουμε κάτι σε νέες  βάσεις; Την απάντηση τη γνωρίζουν σχεδόν όλοι. Εξαρτάται! Ποιες όμως είναι αυτές οι βάσεις και πώς θα προχωρήσουμε;

 «Το κλειδί βρίσκεται στην όλη διαχείριση της κατάστασης», εξηγεί η Αλεξάνδρα Μιχοπούλου. Στην «αποδοχή του εαυτού μας και του άλλου», στον «επαναπροσδιορισμό της σχέσης», καθώς και στη «διάθεσή μας για την αναδόμησή της». Υπάρχει όμως ένα βασικό σημείο που πρέπει να προσέξουμε. Το θέμα της εμπιστοσύνης. Μια εμπιστοσύνη που στηρίζεται στον παρεμβατικό έλεγχο του άλλου ως μέτρο πρόληψης μιας πιθανής επόμενης απιστίας είναι γνωστό ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει. «Αντίθετα,  η ανοικοδόμηση της εμπιστοσύνης πάνω σε νέες υγιείς βάσεις που αποκλείουν το αίσθημα της ιδιοκτησίας και τον έλεγχο φαίνεται ότι μπορεί να εξασφαλίσει πολύ καλύτερες συνθήκες, ώστε να αναπτυχθεί μια σχέση». 

Ποια είναι η συμβουλή της ειδικού, αν είστε σε φάση να τα ξαναβρείτε με τον σύντροφό σας μετά από μια απιστία;  

«Αφήστε τον εαυτό σας να αισθανθεί βαθιά την ετερότητα του συντρόφου σας. Αποδεχτείτε τον και αποδεχτείτε τον εαυτό σας όπως πραγματικά είστε. Ποτέ δεν κατέχετε ο ένας τον άλλο. Χωρίς την ψευδαίσθηση της ιδιοκτησίας και την ελεγκτική συμπεριφορά ο έρωτας μπορεί να έχει περισσότερες πιθανότητες και να επιβιώσει και να εξελιχθεί στα πιο ώριμα στάδια της αγάπης». 

Διάβασε ακόμα:

Έρωτας Χωρίς Όρια: Ποιο Το Πρόβλημα;

Σε Σχέση Με Τον … Πήτερ Παν;

Author(s)

  • Φλώρα Κασσαβέτη

    Δημοσιογράφος Υγείας και Ευεξίας

    Η Φλώρα Κασσαβέτη είναι δημοσιογράφος υγείας ευεξίας. Υπήρξε Αρχισυντάκτρια στο περιοδικό Forma και περιοδικό Παιδί και Νέοι Γονείς και στα site Τhriveglobal.gr και Bestofyou.gr του Ομίλου Αntenna.