Στα επόμενα 3 λεπτά θα μάθεις:

-Γιατί αξίζει να ρισκάρεις.
-Τι πρέπει να λάβεις υπόψη σου αν φοβάσαι.


Αυτές τις μέρες, με αφορμή μια προσωπική μου εμπειρία, θέλω να μοιραστώ μαζί σου την άποψή μου για το ρίσκο. Και να καταθέσω πόσο θαυμάζω τους ανθρώπους που έχουν το θάρρος και την τόλμη να παίρνουν ρίσκα και δεν επαναπαύονται σε μία μίζερη ζωή. Θέλω να πιστεύω ότι ένας από αυτούς τους ανθρώπους ίσως είμαι και εγώ. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου και ως παιδί και έφηβη, αλλά περισσότερο κατά την ενήλικη ζωή μου, πάντα μα πάντα δεν δίσταζα να ρισκάρω. Δεν μου έβγαινε πάντα σε καλό βέβαια, αλλά τουλάχιστον δεν είχα το απωθημένο ότι δεν προσπάθησα ή δεν το τόλμησα. Γι’ αυτόν, άλλωστε, τον λόγο θεωρώ ότι είμαι ένας άνθρωπος χωρίς απωθημένα στη ζωή του.

Όλη μου η ζωή είναι μέσα στο ρίσκο και δεν μπορείς να φανταστείς πόσο λυτρωτικό και ανακουφιστικό είναι να ζεις τη ζωή που σου αξίζει πραγματικά και όχι να συμβιβάζεσαι με μέτριες καταστάσεις, επειδή διστάζεις να ξεκινήσεις κάτι καινούργιο, έχοντας τον φόβο της αποτυχίας. Αν δεν αποτύχεις, σημαίνει ότι δεν έχεις προσπαθήσει καν!

Πόσο, μα πόσο θλιβερό είναι να μένεις, για παράδειγμα, σε μια τελειωμένη και δυστυχισμένη σχέση, επειδή δεν έχεις την τόλμη να πας παρακάτω, επειδή και καλά η σχέση σου σού έχει σταθεί κάποτε στα δύσκολα, επειδή σε φοβίζει το καινούργιο, το άγνωστο, επειδή στην ουσία δεν ξέρεις και εσύ ο ίδιος τι πραγματικά αξίζεις!

Η πρώτη βασική ερώτηση που πρέπει να κάνει κάθε φορά που σκέφτεσαι να ρισκάρεις

Μπορείς να αντέξεις να ζεις μια μίζερη ζωή, υπομένοντας καταστάσεις που δεν σου αξίζουν, με τον φόβο μην ξεβολευτείς; Πώς θα ζήσεις με την αμφιβολία πως αν δεν ρισκάρεις δεν θα ανακαλύψεις αν η ζωή σου μπορεί να γίνει καλύτερη; Πόσο καταπιεστικό είναι να μένεις σε μια δουλειά που απεχθάνεσαι, που σε κάνει δυστυχισμένο και σου τραβάει ενέργεια από την υπόλοιπη ζωή σου, με τον φόβο μήπως δεν βρεις άλλη δουλειά; Να ανέχεσαι στο εργασιακό σου περιβάλλον τοξικούς ανθρώπους και θέλοντας και μη, να μεταφέρεις όλη την αρνητική ενέργεια στο σπίτι. Δυστυχώς η δουλειά καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής σου και αν την κάνεις με το ζόρι, όλη αυτή η κατάσταση υποσυνείδητα σε αρρωσταίνει. Κατά συνέπεια γυρνάς στο σπίτι μεταφέροντας τις σκοτούρες σου, με αποτέλεσμα να μην είσαι καλός ή καλή σύζυγος, καλός πατέρας ή καλή μητέρα.  Έχεις σκεφτεί όμως ποτέ τι θα γινόταν αν δεν επαναπαυόσουν σε έναν καναπέ να περιμένεις τη δουλειά των ονείρων σου ουρανοκατέβατη; Αν, ενώ, έκανες διεκπεραιωτικά την “άθλια” δουλειά σου, παράλληλα αναζητούσες κάτι καλύτερο, ή έχτιζες τη δική σου επιχείρηση. 

Κάπως έτσι πορεύτηκα εγώ, αποφασίζοντας τελικά να ρισκάρω. Στα 35 μου ρίσκαρα, άλλαξα την επαγγελματική μου σταδιοδρομία και στα 38 την προσωπική μου ζωή. Αν μου ήρθαν όλα εύκολα; Όχι. Απεναντίας, καθόλου εύκολα. Ατελείωτες εργατοώρες, που τον πρώτο καιρό δεν είχαν κανένα οικονομικό αντίκρισμα. Άπειρα ξενύχτια, μεγάλη στέρηση από την προσωπική μου ξεκούραση και όλα αυτά χωρίς καμία υποστήριξη. Κανείς δεν πίστευε ότι θα τα καταφέρω, αλλά εγώ το πίστεψα τόσο πολύ, που αρκούσε. Και στην προσωπική μου ζωή αποφάσισα μετά από πολλά χρόνια γάμου και έχοντας δύο παιδιά να χωρίσω. Και ξέρεις κάτι; Δεν έχω μετανιώσει ούτε δευτερόλεπτο, όσες αναποδιές και αν ήρθαν στον δρόμο μου. Μη σου πω ότι με πεισμώνουν και με κάνουν ακόμα πιο δυνατή. Εννοείται θα υπάρχουν κακοτοπιές, όταν θα ρισκάρεις. Τι πιο φυσιολογικό; Κανενός η ζωή δεν είναι στρωμένη με ροδοπέταλα. Αλλά όταν ξυπνάς το πρωί και δεν χρειάζεται να πας στη δουλειά που δεν αγαπάς, όταν δεν είσαι υποχρεωμένος να ζεις με κάποιον που δεν σε εμπνέει ως σύντροφός πια, ξέρεις πόσο πιο όμορφα τα  αντιμετώπιζες όλα; 

Γι’ αυτό και μόνο αξίζει να ρισκάρεις. Μόνο και μόνο επειδή για κανέναν λόγο δεν αξίζει να ζεις μια ζωή επιφανειακή, μίζερη και δυστυχισμένη. Και ιδιαίτερα αν είσαι γονιός, σκέψου οτι με τις επιλογές σου ακόμα κι αν εμπεριέχουν ρίσκο, γίνεσαι για τα παιδιά σου το παράδειγμα προς μίμηση.

Το κυριότερο που πρέπει να θυμάσαι σε σχέση με το ρίσκο 

Τουλάχιστον δεν θα ξυπνήσεις μια μέρα βαθιά δυστυχισμένος διερωτόμενος γιατί δεν ρίσκαρες τότε. Γιατί πέρασες μια ολόκληρη ζωή χωρίς να ζεις τη ζωή όπως πραγματικά την ονειρευόσουν. Κι όμως. Ποτέ δεν είναι αργά να ζήσεις την ζωή που λαχταράς, όποια κι αν είναι η ηλικία σου. Ξέρω, το ρίσκο δεν είναι εύκολο. Θέλει κόπο, απαιτεί πόνο, χρειάζεται προσπάθεια, εμπεριέχει αγωνία. Αλλά πίστεψέ με, το αποτέλεσμα στις περισσότερες των περιπτώσεων θα σε δικαιώσει.

Διάβασε ακόμα:

Πες Έναν Καλό Λόγο. Μπορείς.

Γίνε Ένας Changemaker. Μπορείς!

Author(s)

  • Έφη Αργυροπούλου

    Συγγραφέας-Blogger

    Η Έφη Αργυροπούλου είναι δημοσιογράφος, αρθρογράφος, συγγραφέας και blogger του Working Moms.