Στα επόμενα 3 λεπτά θα μάθεις:
-Σε ποιες ηλικίες το παιχνίδι με τον μπαμπά έχει τη μεγαλύτερη θετική επίδραση.
-Ποια εξήγηση δίνει ο επικεφαλής της έρευνας από το πανεπιστήμιο τoυ Cambridge.
Θυμάσαι τότε; Που ο μπαμπάς σου σε σήκωνε και σε πετούσε ψηλά στον αέρα, όταν έτρεχες στην αγκαλιά του; Που παίζατε κυνηγητό μέσα στο σπίτι; Που κρυβόσουν πίσω από τις κουρτίνες κι εκείνος έψαχνε να σε βρει; Που ξεκαρδιζόσουν στα γέλια, επειδή σε γαργαλούσε στον καναπέ ή σκαρφάλωνες στην πλάτη του σαν να ήταν εκείνος άλογο; Μπορεί να τα θυμάσαι όλα αυτά ως τις πιο ευχάριστες αναμνήσεις από τον μπαμπά σου. Ή μπορεί και να τα έχεις ξεχάσει. Ή, αν έχεις παιδιά, πιθανόν να απολαμβάνεις τέτοιου είδους εικόνες μέσα από τη σχέση των παιδιών σου με τον μπαμπά τους. Και σίγουρα θα το έχεις διαπιστώσει είτε είσαι άντρας είτε γυναίκα. Κάποιο μαγικό συστατικό περιλαμβάνει το παιχνίδι με τον μπαμπά γιατί κάνει τα παιδιά ευτυχισμένα.
Νέα έρευνα, ωστόσο, έρχεται για να αποκαλύψει και κάτι παραπάνω. Ότι το παιχνίδι με τον μπαμπά -ιδιαίτερα τα τρία πρώτα χρόνια ζωής- είναι εξαιρετικής σημασίας όχι μόνο επειδή προάγει την ευεξία των παιδιών, αλλά αποτελεί και βασικός ρυθμιστής της διάθεσης. Ας γίνουμε όμως πιο συγκεκριμένοι.
Τι έδειξε η έρευνα
Σύμφωνα με έρευνα από το University of Cambridge, τα παιδιά που έχουν απολαύσει ζωηρό παιχνίδι με τον μπαμπά τους τα πρώτα τρία χρόνια της ζωής τους, έχουν καλύτερο αυτοέλεγχο μεγαλώνοντας και ρυθμίζουν πιο εύκολα τη διάθεσή τους, τόσο στα σχολικά τους χρόνια όσο και στην ενήλικη ζωή τους.
Οι επικεφαλής της έρευνας ασχολήθηκαν με την μετανάλυση 78 έρευνών από την Ευρώπη και Αμερική μεταξύ 1977 και 2017 εστιάζοντας στις επιπτώσεις που έχει στη ζωή των παιδιών το παιχνίδι με τον μπαμπά τους.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν από την μετανάλυση των ερευνών ότι αρκετά μεγάλο ποσοστό μπαμπάδων παίζουν καθημερινά με τα παιδιά τους, και μάλιστα προτιμούν το φυσικό κινητικό παιχνίδι. Το ενδιαφέρον όμως συμπέρασμα ήταν ότι διαπιστώθηκε ότι τα παιδιά που σε μικρή ηλικία έχουν απολαύσει αυτού του είδους τα παιχνίδια με τον μπαμπά τους, ήταν λιγότερο πιθανό να εκφράσουν υπερκινητικότητα και είχαν καλύτερες σχέσεις με τους συμμαθητές τους στο σχολείο. Επίσης, ρύθμιζαν πιο εύκολα τη διάθεσή τους και είχαν καλύτερο αυτοέλεγχο ως ενήλικες.
Πώς εξηγείται
O Paul Ramchandani, επικεφαλής της έρευνας, εξηγεί ότι το φυσικό παιχνίδι με τον μπαμπά εγείρει συναισθήματα χαράς και ενθουσιασμό -κάτι που χρειάζονται όλα τα παιδιά, ιδιαίτερα τα μικρής ηλικίας,- σε ένα ασφαλές πλαίσιο και περιβάλλον, που τους επιτρέπει να επανέλθουν στην ηρεμία. Αυτός ο πρωταρχικός μηχανισμός αυτορύθμισης της διάθεσης, που αναπτύσσει κατά την αλληλεπίδραση με τον μπαμπά του το παιδί, φαίνεται να έχει μεγαλύτερη επίδραση στη μετέπειτα ζωή του από όσο νομίζαμε.
Αν, λοιπόν, είσαι μαμά, και μόλις επέστρεψε ο πατέρας των παιδιών σου στο σπίτι, το καλύτερο που έχεις να τον προτρέψεις να κάνει είναι να παίξει μαζί τους, όπως αυθόρμητα συνήθως του βγαίνει.
Κι αν είσαι μπαμπάς, απόλαυσε το παιχνίδι με τα παιδιά σου, γνωρίζοντας ότι τους προσφέρεις κάτι πραγματικά εξαιρετικά πολύτιμο.