Στα επόμενα 3 λεπτά θα μάθεις:
– Τι σκέφτεται ένας άνδρας και τι μία γυναίκα όταν απατούν.
– Αν μπορείς τελικά να σώσεις τη σχέση σου.
Εξωσυζυγικές σχέσεις είναι ένας από τους πιο σημαντικούς λόγους που θα οδηγήσει σήμερα ένα ζευγάρι να προχωρήσει στην απόφαση του διαζυγίου. «Η απιστία του συντρόφου είναι ένα εξαιρετικά οδυνηρό γεγονός που κλονίζει όχι μόνο τη σχέση αλλά και την προσωπική ταυτότητα των ατόμων που εμπλέκονται σε αυτήν», δηλώνει η Νάνσυ Ψημενάτου, Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας.
Βέβαια, τα πράγματα δεν είναι απλά, καθώς το θέμα είναι τι ακριβώς συμβαίνει πίσω από το παραπέτασμα μιας σχέσης. Ποιοι είναι οι λόγοι δηλαδή που οδηγούν σε μία εξωσυζυγική σχέση;
Ποιες σκέψεις οδηγούν το μυαλό του άπιστου;
«Αν και για κάθε άτομο οι λόγοι είναι αυστηρά προσωπικοί και μοναδικοί, υπάρχουν κάποιες πεποιθήσεις που μπορεί να οδηγήσουν έναν άνθρωπο στο να δημιουργήσει μία εξωσυζυγική σχέση», μας λέει η κ. Ψημενάτου.
«Ορισμένες πεποιθήσεις που έχουμε προσωπικά ως άνθρωποι μπορεί να οδηγήσουν στην απιστία. Κάποιες από αυτές είναι: «άλλο το σεξ, άλλο η αγάπη», «οι άνθρωποι είναι πολυγαμικά όντα», «στη φύση δεν υπάρχει μονογαμία», «ό,τι μένει κρυφό, δεν πληγώνει κανέναν» κ.ά. Οι παραπάνω αντιλήψεις (καθώς και άλλες) μπορούν να μειώσουν τις ενοχές που νιώθει ένα άτομο και με αυτόν τον τρόπο να δημιουργήσει μία εξωσυζυγική σχέση. Οι εξωσυζυγικές σχέσεις ελαχιστοποιούν όμως την πιθανότητα να αποκτήσουμε μία οικεία και κοντινή σχέση με κάποιον άνθρωπο, αφού στην ουσία δεν δεσμευόμαστε σε καμία από τη σχέση που έχουμε επιλέξει».
Για να συμπληρώσει πολύ σωστά η κ. Ψημενάτου ότι σε αυτές τις περιπτώσεις, η ενέργεια που έχουμε χρειάζεται να επενδυθεί σε δύο καταστάσεις αφού για να διατηρηθούν οι ισορροπίες χρειάζεται να ειπωθούν πολλά ψέματα (και στις δύο πλευρές). Χρειάζεται επίσης να θυμόμαστε τα ψέματα που έχουμε πει. Χρειάζεται να διαχειριζόμαστε το άγχος που προκαλείται από την προσπάθειά μας να δείχνουμε «άνετοι». Με λίγα λόγια, χρειάζεται να ξοδευτεί πολλή ενέργεια για να συντηρήσουμε κάτι “μισό”. Ενέργεια η οποία θα μπορούσε να επενδυθεί ώστε να συντηρηθεί κάτι το ολόκληρο.
Τα δύσκολα συναισθήματα που προκαλεί η εξωσυζυγική σχέση
Όπως και κάθε απώλεια, έτσι και η εξωσυζυγική σχέση, πυροδοτεί πολλά και αντιφατικά συναισθήματα. Τα συναισθήματα αυτά (φόβος, θυμός, θλίψη) ποικίλλουν σε ένταση και σε διάρκεια. Όπως ποικίλλουν και οι αντιδράσεις των συντρόφων που έχουν υποστεί την προδοσία. Οργή, εκδίκηση, απόσυρση, κατάθλιψη, δυσπιστία, ζήλια είναι μόνο λίγες από τις αντιδράσεις που μπορεί να έχουν οι προδομένοι σύντροφοι.
Η πραγματικότητα είναι ότι όταν έρθει στο φως μία εξωσυζυγική σχέση, πλήττονται πολλά περισσότερα πράγματα από την ίδια τη σχέση. Το άτομο που έχει υποστεί την προδοσία μπορεί να αισθανθεί ότι «χάνει τα λογικά του», «χάνει τον αυτοσεβασμό του», «χάνει την πίστη στον εαυτό του και στην αγάπη» κ.ά. Από την άλλη πλευρά, ο σύντροφος που απάτησε μπορεί να αισθανθεί ότι είναι «ανάξιος», να νιώθει ενοχές ή και ανακούφιση και να φοβάται για το μέλλον.
Πολλά ζευγάρια χωρίζουν άμεσα χωρίς διαπραγματεύσεις, κάποια άλλα μένουν μαζί και διατηρούν ένα νοσηρό κλίμα μέσα στην οικογένεια, κάποια άλλα χρησιμοποιούν αυτό το οδυνηρό γεγονός για να επανεξετάσουν τους εαυτούς τους και τη σχέση τους.
Πώς εξηγούν τα δύο φύλα την απιστία;
Ας προχωρήσουμε όμως ένα βήμα παρακάτω, θέτοντας το ερώτημα «πώς εξηγούν τα φύλα την απιστία;»
«Οι γυναίκες για να δημιουργήσουν μία εξωσυζυγική σχέση κατά κύριο λόγο πρέπει να ερωτευθούν», μας λέει η κ. Ψημενάτου και συνεχίζει: «αυτή είναι και η κύρια υπερασπιστική γραμμή τους: Μα ερωτεύθηκα, δεν το καταλαβαίνεις;. Το συναίσθημα λοιπόν έχει τον κύριο λόγο στη δημιουργία ή όχι μιας εξωσυζυγική σχέσης.»
«Οι άντρες από την άλλη πλευρά, συνήθως όταν δημιουργούν μια εξωσυζυγική σχέση, τη δημιουργούν για σεξουαλικούς λόγους. Και η δική τους υπερασπιστική γραμμή είναι η αντίθετη: Μα δεν την ερωτεύθηκα, ήταν απλώς μια περιπέτεια, δεν το καταλαβαίνεις;».
Δεν υπάρχει φυσικά κάποια «δικαιολογία» που να είναι καλύτερη από την άλλη. Η απιστία σημαίνει, τελικά: «Δεν πιστεύω ότι εσύ και η σχέση μας μπορούν πλέον να μου προσφέρουν αυτό που ζητώ (καλή ερωτική ζωή, εμπιστοσύνη, αγάπη, τρυφερότητα, φροντίδα κ.λπ). Άρα τα αναζητώ κάπου αλλού, μην πιστεύοντας πλέον σε σένα και σε εμάς».
Και στο διά ταύτα. Τελικά μένουμε ή φεύγουμε;
Όποια και αν είναι τα συναισθήματα ή οι αντιδράσεις έπειτα από μία εξωσυζυγική σχέση πάντα τίθεται τελικά ένα ερώτημα: “Μένω ή φεύγω”; Αν και φαίνεται απλό, δεν είναι. Χρειάζεται χρόνος, υπομονή και πολλή δουλειά εκ μέρους των ατόμων αλλά και του ζευγαριού από κοινού, ώστε να αποφασίσουν και οι δύο το τι θα γίνει στο μέλλον.
Όπως και σε κάθε άλλη εσωτερική δουλειά με τον εαυτό μας, δεν υπάρχουν προκαθορισμένα αποτελέσματα για τον αν τελικά το ζευγάρι θα είναι ή δεν θα είναι μαζί έπειτα από μία κρίση. Το μόνο εγγυημένο αποτέλεσμα είναι ότι αν μια κρίση δουλευτεί, ανοίγονται νέοι δρόμοι τόσο για το κάθε άτομο ξεχωριστά όσο και για τη σχέση.
«Οι νέοι δρόμοι έχουν το μειονέκτημα ότι δεν γνωρίζεις ακριβώς πού θα πας αλλά αν υπάρχει προθυμία, θα το ανακαλύψεις. Οι παλιοί δρόμοι, καταλήγει η κ. Νάνσυ Ψημενάτου, έχουν το μειονέκτημα ότι βγάζουν πάντα στο ίδιο αδιέξοδο σημείο. Η επιλογή για το πού, το πότε και με ποιον τρόπο θα βαδίσουμε είναι πάντα είναι στα χέρια μας».
Περισσότερα άρθρα για τις σχέσεις των δύο φύλων και όχι μόνο μπορείς να διαβάσεις στο www.infowoman.gr, στο www.infokids.gr και στο www.infokids.com.cy.