Αλλαγή παραδείγματος στην επικοινωνία. Αυτό επιβάλλει η εποχή της υγειονομικής κρίσης και όχι μόνο για τους προφανείς λόγους. Η ωραιότερη ιστορία που πλαισιώνει το προϊόν μας δεν είναι απαραίτητα και η ελκυστικότερη για τον καταναλωτή.
Μέχρι πρότινος, οι marketeers και οι διαφημιστικές εταιρείες εστίαζαν επικοινωνιακά στην ιδανική πλευρά της ζωής, στην ανεμελιά και την ευκολία για όσα χρειάζεται ο πελάτης μόνο με την αγορά του προϊόντος. Το προϊόν ήταν ταυτόσημο με την υπόσχεση μιας καλύτερης και συναρπαστικής ζωής για τον κάτοχό του. Το ίδιο και οι υπηρεσίες, υπόσχονταν την αναβάθμιση και τη διευκόλυνση της καθημερινότητας ή της επαγγελματικής του ρουτίνας.
Η διευκόλυνση της ζωής των ανθρώπων δεν θα πάψει να είναι το ζητούμενο για τις εταιρείες και ακόμα περισσότερο θα ανταγωνίζονται μεταξύ τους, εφευρίσκοντας καινοτόμα προϊόντα και υπηρεσίες για να το πετύχουν. Όμως, αυτό που γίνεται πλέον η μεγαλύτερη πρόκληση είναι ο τρόπος με τον οποίο οι οργανισμοί θα επικοινωνήσουν με το κοινό τους, επιδεικνύοντας ενσυναίσθηση και κατανοώντας σε βάθος τα συναισθήματα ανασφάλειας και αβεβαιότητας που κυριαρχούν και καθορίζουν την αγοραστική προτίμηση και συμπεριφορά του κοινού στην εποχή Covid-19.
Η θεωρία του Weick (1995) «Sensemaking» είναι μια γόνιμη μέθοδος μέσω της οποίας η επικοινωνία θα έβρισκε τρόπους για να πετύχει την ουσιαστική επαφή με το κοινό μας. Σύμφωνα με αυτή την θεωρία, όπως περιγράφεται στο βιβλίο του Weick «Sensemaking in organisations», τα πράγματα αποκτούν νόημα μέσα από τον διάλογο με τους άλλους, μέσα από την ενημέρωση, μέσα από την ανταλλαγή ιδεών και όχι μέσω μιας μονόδρομης ή ακόμα περισσότερο μιας απομονωμένης επικοινωνίας του έργου μας προς τα έξω. Τα βασικά σημεία της θεωρίας αυτής εστιάζουν στην ταυτότητα του οργανισμού, πως αντιλαμβάνεται τη θέση του και πως την ορίζει μέσα στον κόσμο. Αυτό προϋποθέτει τον διάλογο με το κοινό και τη διαμόρφωση συνθηκών ουσιαστικής αλληλεπίδρασης.
Αυτό που γίνεται πλέον η μεγαλύτερη πρόκληση είναι ο τρόπος με τον οποίο οι οργανισμοί θα επικοινωνήσουν με το κοινό τους, επιδεικνύοντας ενσυναίσθηση.
Ο Weick (1995) αναφέρει χαρακτηριστικά :«Αν η ακρίβεια είναι ωραία, αλλά όχι απαραίτητη στη δημιουργία νοήματος, τότε τι είναι περισσότερο απαραίτητο; Η απάντηση είναι αυτή. Κάτι που διατηρεί την αξιοπιστία και τη συνοχή, κάτι το οποίο είναι λογικό και αξιομνημόνευτο, κάτι το οποίο περιέχει τις προηγούμενες εμπειρίες αλλά και τις προσδοκίες… κάτι το οποίο αιχμαλωτίζει ταυτόχρονα τα συναισθήματα και τη σκέψη… με άλλα λόγια η δημιουργία νοήματος είναι μια καλή ιστορία».
Η καλή ιστορία στηρίζεται με άλλα λόγια ναι μεν στα υπάρχοντα στερεότυπα με στόχο να πετύχει τη μεγαλύτερη ανταπόκριση του κοινού μας, από την άλλη εμπεριέχει ενσυναίσθηση. Η αποτελεσματική επικοινωνία πρέπει να περιλαμβάνει τόσο τα λογικά και αντικειμενικά δεδομένα του εξωτερικού περιβάλλοντος, όσο και μια καλή ιστορία, η οποία θα πείσει το κοινό μας για τα οφέλη και τον θετικό αντίκτυπο του προϊόντος/ ή υπηρεσίας μας στις ζωές τους.
Ανακεφαλαιώνοντας, η επικοινωνία είναι το επιδραστικότερο εργαλείο που μπορεί να επιστρατεύσει ο οργανισμός για να ενισχύσει την αξία του. Η ενσυναίσθηση είναι το κλειδί για να μπορέσει το μήνυμα του οργανισμού προς το κοινό του να έχει θετική ανταπόκριση. Οι στρατηγικές και ο σχεδιασμός περιεχομένου οφείλει να αναπροσαρμοστεί στα νέα δεδομένα, τονίζοντας τις δυνατότητες που προκύπτουν μέσα από τις πρωτοφανείς προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας.
Αρχική δημοσίευση από την Κατερίνα Σαλαβούρα στο epixeiro.gr.
Διάβασε ακόμα:
Νομίζεις ότι το αφεντικό σου δεν σε συμπαθεί; Να τι πρέπει να κάνεις