Στα επόμενα 5 λεπτά θα μάθεις:
-Σε ποιους κλάδους εντοπίζεται μεγαλύετρη αυτονομία.
-Ποιες πληθυσμιακές ομάδες βιώνουν μεγαλύτερη πίεση στη δουλειά.
Η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ) διεξήγαγε Ειδική Έρευνα αναφορικά με την οργάνωση της εργασίας και τη ρύθμιση του χρόνου εργασίας των απασχολουμένων. Η έρευνα διεξήχθη παράλληλα με την Έρευνα Εργατικού Δυναμικού, του Β’ τριμήνου του 2019. Ο πληθυσμός–στόχος της έρευνας ήταν οι απασχολούμενοι ηλικίας 15 ετών και άνω. Το ποσοστό απόκρισης στην έρευνα ήταν 96,1%.
Ο στόχος της έρευνας ήταν να εκτιμήσει τη δυνατότητα των απασχολουμένων να καθορίζουν το χρόνο εργασίας τους, καθώς και τις συνθήκες υπό τις οποίες καλούνται να εργαστούν από άποψη αυτονομίας και πίεσης.
Παρακάτω παρουσιάζονται μερικά από τα αποτελέσματα της έρευνας.
Δυνατότητα καθορισμού της έναρξης και της λήξης της εργασίας
-Το 69,3% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι η έναρξη και η λήξη του χρόνου εργασίας τους καθορίζεται από τον εργοδότη τους ή τον οργανισμό. Από τον εργοδότη ή τον οργανισμό καθορίζεται το ωράριο εργασίας κυρίως για τους εργαζόμενους σε επιχειρήσεις με προσωπικό πάνω από 10 άτομα (88,0%), τους μισθωτούς (87,8%), τους αλλοδαπούς (77,7%), τις γυναίκες (72,2%), τους υπαλλήλους γραφείου (85,4%) και τους εργαζόμενους στη δημόσια διοίκηση (89,7%) και εκπαίδευση (84,8%).
-Αντίθετα, οι εργαζόμενοι που δηλώνουν ότι έχουν τη δυνατότητα να καθορίζουν οι ίδιοι ή υπό κάποιους περιορισμούς την έναρξη και τη λήξη του χρόνου εργασίας τους, απαντώνται συχνότερα μεταξύ των αυτοαπασχολούμενων με ή χωρίς προσωπικό (38,7% και 50,7% αντίστοιχα), των επιχειρήσεων με μέχρι 10 άτομα προσωπικό (26,7%), των εργαζομένων στο κλάδο της γεωργίας, δασοκομίας και αλιείας (71,8%) καθώς και των ανώτερων στελεχών (50,4%).
Ανάγκη αλλαγής ωραρίου
-Από την έρευνα διαπιστώνεται ότι για το 15,6% των εργαζόμενων προκύπτει ανάγκη αλλαγής ωραρίου, λόγω απαιτήσεων της εργασίας, τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα ενώ για ένα άλλο 17,7% αυτό συμβαίνει τουλάχιστον μία φορά το μήνα. Για τους περισσότερους από τους μισούς ερωτώμενους (62,1%) ανάγκη αλλαγής ωραρίου συμβαίνει σπάνια ή ποτέ.
-Οι εργαζόμενοι που αντιμετωπίζουν συχνότερα το ζήτημα αλλαγής ωραρίου είναι κυρίως άνδρες (18,1%), υποχρεωτικής εκπαίδευσης (18,0%), αυτοαπασχολούμενοι με ή χωρίς προσωπικό (24,6% και 27,5% αντίστοιχα), εργαζόμενοι σε μικρές επιχειρήσεις με έως και 10 απασχολούμενους (20,9%), εκείνοι που απασχολούνται στις κατασκευές (25,1%), στον κλάδο ξενοδοχείων και εστίασης (22,8%) και στη γεωργία-δασοκομία-αλιεία (22,4%).
Δυνατότητα έκτακτης απουσίας
-Από τους εργαζόμενους, περισσότεροι από τους μισούς θεωρούν «μάλλον εύκολο» ή «πολύ εύκολο» να απουσιάσουν εκτάκτως από την εργασία τους για λίγες ώρες (58,4%) ή για λίγες ημέρες (59,3%), όταν υπάρχει οικογενειακός ή προσωπικός λόγος. Εν γένει, η δυνατότητα έκτακτης απουσίας είναι ευκολότερη για τους εργαζόμενους ελληνικής υπηκοότητας (59,5% και 60,4%) και για τα άτομα που εργάζονται σε επιχειρήσεις με έως και 10 απασχολούμενους (66,2% και 63,5%) και πιο περιορισμένη στους μισθωτούς (47,3% και 52,1%).
-Οι εργαζόμενοι στη γεωργία-δασοκομία-αλιεία (88,6% και 81,9%) καθώς και όσοι απασχολούνται σε χρηματοπιστωτικές και επιχειρηματικές δραστηριότητες (62,3% και 62,1%) και τη δημόσια διοίκηση (57,7% και 62,9%) εμφανίζουν τα μεγαλύτερα ποσοστά ατόμων που έχουν τη δυνατότητα έκτακτης απουσίας.
Πίεση χρόνου στην εργασία
-Από τα στοιχεία της έρευνας διαπιστώνεται ότι το 47,8% των ερωτηθέντων εκτελούν τα καθήκοντά τους υπό πίεση χρόνου «πάντοτε» ή «συχνά». Υψηλότερα ποσοστά σημειώνονται στους άνδρες (50,4%), στα άτομα αλλοδαπής υπηκοότητας (62,5%), στους εργαζόμενους σε επιχειρήσεις με περισσότερους από 10 απασχολούμενους (52,0%) και στους μισθωτούς (51,3%).
-Μεγαλύτερη πίεση χρόνου δηλώθηκε από τους εργαζόμενους στον κλάδο της εστίασης και των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων (67,1%), τους χειριστές μηχανημάτων (61,4%) και τα ανώτερα στελέχη (56,7%).
Αυτονομία εκτέλεσης καθηκόντων
-Οι μισοί περίπου από τους ερωτηθέντες (48,4%) δηλώνουν ότι σε μεγάλο ή κάποιο βαθμό μπορούν να επηρεάσουν το περιεχόμενο της εργασίας τους ενώ, αναφορικά με τη σειρά εκτέλεσης των εργασιών τους, το 60,2% των ερωτηθέντων δηλώνει ότι έχει αυτονομία σε μεγάλο ή κάποιο βαθμό.
-Μεγαλύτερος βαθμός αυτονομίας στο περιεχόμενο της εργασίας και τη σειρά εκτέλεσης των εργασιών εντοπίζεται στους αυτοαπασχολούμενους με προσωπικό (80,0% και 86,8%), στους εργαζόμενους σε επιχειρήσεις με έως και 10 απασχολούμενους (59,1% και 68,4%) και στα άτομα ελληνικής υπηκοότητας (49,2% και 61,2%).
-Μεγαλύτερη αυτονομία όσον αφορά στη σειρά εκτέλεσης των εργασιών διαπιστώνεται στα επαγγέλματα μεγαλύτερης εξειδίκευσης (ανώτερα στελέχη, επιστήμονες, ειδικευμένοι τεχνίτες) με ποσοστά 83,1%, 73,2% και 62,7% αντίστοιχα καθώς και στη γεωργία-δασοκομία-αλιεία (79,5%) ενώ μικρότερη αυτονομία στο περιεχόμενο των εργασιών διαπιστώνεται στον κλάδο βιομηχανίας και ενέργειας (37,2%), στη δημόσια διοίκηση (34,5%) και στους ανειδίκευτους εργάτες (27,0%).
Μάθετε περισσότερα για τα εταιρικά μας προγράμματα σήμερα.