Στα επόμενα 3 λεπτά θα μάθεις:
-Τι δείχνουν τα στατιστικά για την πιθανότητα ενός δεύτερου γάμου να οδηγηθεί σε διαζύγιο.
-Ποια είναι η συνταγή επιτυχίας για έναν δεύτερο γάμο.
Δεν υπάρχει πιο απογειωτικό καύσιμο μετά το τέλος ενός γάμου ή ακόμα και λίγο καιρό μετά από ένα διαζύγιο από την ελπίδα για μια δεύτερη ευκαιρία. Φυσικά, κάποιοι το σενάριο “δεύτερος γάμος” θα το διπλοσκεφτούν όντας επιφυλακτικοί, εκεί που άλλοι θα προχωρήσουν προς αυτό γεμάτοι ενθουσιασμό. Κανείς δεν μπορεί, όμως, να είναι βέβαιος ότι αυτή τη “δεύτερη” φορά τα πράγματα θα πάνε καλά. Και ότι ο γάμος θα πετύχει. Και από την άλλη, υπάρχουν και τα … νούμερα. Αλλά ποιος τα λαμβάνει υπόψη αυτά, όταν τον λόγο έχει η καρδιά; Μήπως, όμως, θα έπρεπε; Ας γίνουμε πιο συγκεκριμένοι.
Τα στατιστικά νούμερα για τους δεύτερους γάμους
Τι δείχνει η έρευνα που έχει δημοσιευθεί στο Psychology Today για τους πρώτους γάμους; Ότι το 50% αυτών θα καταλήξει στο διαζύγιο. Πιο συγκεκριμένα το 30% των σύγχρονων πρώτων γάμων θα λήξει μέσα σε μια δεκαετία από τον γάμο).
Για τους δεύτερους, όμως; Ποια είναι τα προγνωστικά; Το 67% από αυτούς (δηλαδή οι 2 γάμοι στους 3!) καταλήγει στο δεύτερο διαζύγιο, ενώ για τους τρίτους γάμους το ποσοστό αγγίζει το 73%. Πράγμα που σημαίνει ότι τα προγνωστικά για τον δεύτερο γάμο είναι χειρότερα από ό,τι για τον πρώτο. Γιατί όμως;
Με τον ψυχοδυναμικό ψυχολόγο Γιώργο Παπαγεωργίου, διευθυντή της εταιρείας Ψυχικής Φροντίδας, συζητήσαμε για τους πιο πιθανούς λόγους.
Ποιοι είναι οι λόγοι που ένας δεύτερος γάμος μπορεί να αποτύχει;
Οι αυξημένες προσδοκίες
Σύμφωνα με τον Γιώργο Παπαγεωργίου, μία συνηθισμένη εξήγηση για την αποτυχία των δεύτερων γάμων είναι οι αυξημένες προσδοκίες. Σημαντικός αριθμός εκείνων που προχωρούν σε έναν δεύτερο γάμο είναι επειδή προσδοκούν να ζήσουν και να πετύχουν όσα δεν έζησαν στον πρώτο τους γάμο. Σίγουρα η ελπίδα για μία διορθωτική εμπειρία δεν είναι κάτι αρνητικό. Αρκεί να μην μπαίνουμε σε μια νέα σχέση με απωθημένα από την προηγούμενη. Η ανάγκη για μια δεύτερη ευκαιρία δεν είναι καλός σύμμαχος, όταν προχωράμε σε έναν γάμο με την προσδοκία ο νέος σύντροφος να αναπληρώσει τα κενά του πρώτου.
Ένας από τους δύο ή και οι δύο δεύτεροι σύζυγοι είναι ακόμα ευάλωτοι
Είναι αλήθεια ότι ένα ποσοστό διαζευγμένων προχωρούν μετά από ένα διαζύγιο βιαστικά σε έναν δεύτερο γάμο. Δεν αφήνουν να περάσει ο απαραίτητος χρόνος για να επωλουθώνου οι “πληγές” τους και να κάνουν τον απολογισμό τους πριν μπουν ξανά σε σχέση. Έτσι όμως μπαίνουν πάλι σε έναν γάμο για τους λάθος λόγους και χωρίς να έχουν πραγματικά διδαχτεί από την εμπειρία του προηγούμενου γάμου. Και φυσικά, υπάρχουν κι εκείνοι που μπορεί να είναι από την εποχή του πρώτου γάμου σε εξωσυζυγική σχέση, την οποία μετά το διαζύγιο βιάζονται να επισημοποιήσουν. Σε αυτή την περίπτωση η αλλαγή ρόλου, το να περάσει δηλαδή κάποιος από τον ρόλο του συναρπαστικού τρίτου προσώπου στον ρόλο του ή της συζύγου μπορεί να ισοδυναμεί με πρόκληση ή να αποδειχτεί απογοήτευση.
Υπάρχουν πολλά “τρίγωνα”
Σε έναν δεύτερο γάμο το ζευγάρι δεν ξεκινάει με τη συγκεντρωτική δύναμη της δυαδικής σχέσης. Διότι τώρα υπάρχουν πρώην σύζυγοι. Παιδιά από τον προηγούμενο γάμο. Ηλικιωμένοι γονείς που πιθανόν είναι επιφυλακτικοί απέναντι στις νέες μεταβάσεις. Οι εντάσεις ή ακόμα και η προσπάθεια εξισορρόπησης όλων αυτών των σχέσεων είναι σχεδόν πάντα υπαρκτές και σίγουρα δεν είναι πάντα εύκολα διαχειρίσιμες για το ζευγάρι.
Οι άνθρωποι έχουν τάση να επαναλαμβάνουν τα λάθη τους.
Τα οικονομικά συνήθως δεν είναι ανθηρά
Ένας δεύτερος γάμος σημαίνει ότι έχει “διαλυθεί” ένα ή και δύο προηγούμενα σπίτια με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ένα νέο σπίτι χρειάζεται τώρα να στηθεί χωρίς να υπάρχει πλήρη αποδέσμευση των οικονομικών υποχρεώσεων από την προηγούμενη κατάσταση, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν παιδιά ή κοινά ακίνητα και δάνεια. Όλα αυτά σίγουρα αποτελούν και πηγή άγχους και αιτία εντάσεων. Επίσης, ένα ζευγάρι σε δεύτερο γάμο είναι συνήθως πιο επιφυλακτικό σε οικονομικά ανοίγματα, πράγμα που περιορίζει το δυναμικό τους.
Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να επαναληφθεί η ίδια ιστορία
Όπως εξηγεί ο Γιώργος Παπαγεωργίου: “Πολύ συχνά στη θεραπεία συναντάμε ζευγάρια που επιλέγουν πάλι έναν … ίδιου τύπου σύντροφο σαν εκείνον που επέλεξαν στον πρώτο τους γάμο και επαναλαμβάνουν τους ίδιους προβληματικούς κύκλους. Για παράδειγμα γυναίκες που έχουν παντρευτεί και χωρίσει από αλκοολικούς ή τζογαδόρους ή ελεγκτικούς συντρόφους, συχνότατα ξανάπαντρευονται τον ίδιο τύπο χαρακτήρα, μόνον το πρόσωπο αλλάζει… Επίσης οι γυναίκες που παντρεύονται ναρκισσιστές αποδεικνύεται ότι και πάλι στο δεύτερο γάμο πάλι ναρκισσιστή παίρνουν σε μεγάλη συχνότητα. Σε αυτή την περίπτωση, το ψυχολογικό ασυνείδητο είναι αυτό που ορίζει τις σχέσεις και δυστυχώς συχνά τις καταδικάζει ή τις καθιστά προβληματικές. Χωρίς ψυχοθεραπεία είναι δύσκολο να σπάσουν προβληματικά μοτίβα, αφού τελικά υπάρχουν πάντα εκείνοι που επαναλαμβάνουν σε έναν γάμο συμπεριφορές που πηγάζουν από ανάγκες που έχουν προκύψει από τις πρωταρχικές τους σχέσεις με την πατρική τους οικογένεια. Η ψυχοθεραπεία μπορεί να ρίξει φως σε αυτά, βοηθώντας να κατανοήσεις καλύτερα τον εαυτό σου και τον τρόπο που σχετίζεσαι” επισημαίνει ο ειδικός.
Το ζευγάρι εγκαταλείπει πιο εύκολα
Αν δεν υπάρχουν παιδιά και δεν είναι πιθανό το ζευγάρι να αποκτήσει, αυτό συνεπάγεται λιγότερη εξάρτηση στη μεταξύ τους σχέση. Θέλοντας και μη τα παιδιά είναι γνωστό ότι μπορεί να κρατήσουν ένα ζευγάρι μαζί για πολλά χρόνια. Γενικά, πάντως, φαίνεται ότι οι διεργασίες που αφορούν τις απογοητεύσεις γίνονται πιο γρήγορα στην περίπτωση ενός δεύτερου γάμου, καθώς το αίσθημα της επιφύλαξης και της αυτοπροστασίας συνήθως είναι πιο έντονο.
Υπάρχει συνταγή επιτυχίας;
Όπως τονίζει ο Γιώργος Παπαγεωργίου, παρόλο που τα νούμερα δείχνουν ότι το ποσοστό αποτυχίας είναι πιο αυξημένο και ότι ο κίνδυνος για ένα πιθανό διαζύγιο είναι επίσης πιο αυξημένος, δε θα πρέπει να λειτουργούμε με τον φόβο που προκύπτει με βάση τα στατιστικά νούμερα.
Και συνεχίζει διατυπώνοντας τον σχολιασμό του: “Η ζωή μας είναι για να “τη ζούμε” κι όχι να τη μετράμε μέσα από τον φόβο των στατιστικών. Φυσικά οι άνθρωποι έχουν τάση, και το ξέρουμε, να επαναλαμβάνουν τα λάθη τους. Άσχετα αν έχουν πικραθεί από αυτά. Κι αυτή η επανάληψη βασίζεται στην ανάγκη τους να επιλύσουν (κι ως ανάγκη θεωρώ το αρχικό βαθύ κίνητρο που δημιούργησε την ανάγκη για τα λάθη). Υπάρχει μια συμβουλή, λοιπόν. Κι αυτή είναι ότι πριν κάποιος ή κάποια περάσει σε δεύτερο γάμο, θα ήταν καλό να κάνει κάποιο διάστημα (και εννοώ αρκετούς μήνες) ψυχοθεραπεία έτσι ώστε να καταλάβει και να επιλύσει τις αρχικές ψυχικές συγκρούσεις που δημιούργησαν το πρώτο λάθος. Αυτό δεν το καταφέρνουν όλοι. Μια ένδειξη ότι κάποιος το καταφέρνει είναι αν κατόρθωσε να διατηρεί καλή σχέση με τον ή την πρώην που χώρισε. Η εκδίωξη του θυμού για τον ή την πρώην είναι ένδειξη ωριμότητας.
Ας έχουμε, πάντως, υπόψη μας τις στατιστικές για το τι γίνεται στον κόσμο και γύρω μας, όμως ας κατανοήσουμε (στην ανάγκη και μέσω ψυχοθεραπείας) τι μας συνέβη την πρώτη φορά, τι πάθαμε και πού κάναμε σφάλματα κι εμείς (όχι να καταλήγουμε ότι έφταιγαν μόνον οι άλλοι). Έτσι θα μπορέσουμε να κυνηγήσουμε ξανά και με πιο ώριμο τρόπο αυτό που πιστεύουμε πως μπορεί να μας οδηγήσει στην Ευτυχία”.
Για να λαμβανεις τα καλύτερα άρθρα μας στο email σου, γράψου στο Newsletter μας.